Ξεκινάω λοιπόν με ένα θέμα που ταλανίζει εδώ και καιρό αρκετά παιδιά της ηλικίας μου αλλά αποτελεί και πληγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ο λόγος φυσικά για της πανελλήνιες εξετάσεις. Είναι φανερό (αναφερόμενος σε όσα παιδια δίνουν, έχουν δώσει ή στους γονείς αυτών) ότι ο χαρακτήρας των εξετάσεων αυτών δεν είναι γνωσιοκεντρικός αλλα αντίθετα εστιάζει στην αποστήθιση στείρων γνώσεων. Οι μαθητές δηλαδή (κατά κύριο λόγο στη θεωρητική αλλα και σε κάθε κατευθυνση υπάρχει απο ένα αντίστοιχο μάθημα) υποχρεώνονται στην αποστήθιση του βιβλίου, αγνοώντας την ουσία του.
Το παραπάνω αποτελεί συνέπεια του γενικότερου πολιτικού αναβρασμού- αδιεξόδου που επικρατεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Για να εξετάσουμε το πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος θα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι χώρες οι οποίες εφαρμόζουν την αυτολεξεί εκμάθηση βρίσκονται σε παρόμοια-αν όχι σε χειρότερη- θέση από την Ελλάδα: Ιταλία, Μαλτα, Μαλαισία, Κίνα, Ινδία είναι μερικά μόνο από τα ονόματα αυτών. Αυτό δείχνει ότι το πρόβλημα της αποστήθισης αποτελεί κάτι πολύ παραπάνω από την αχίλειο πτέρνα ενός εκπαιδευτικού συστήματος και εξυπηρετούνται άλλα συμφέροντα και θεσμοί. Μ
έσω αυτής της μεθόδου δημιουργούνται άνθρωποι που απλώς αναπαράγουν (όπως ακριβώς έκαναν και με το βιβλίο) τη σκέψη άλλων. Δημιουργούνται δηλαδή άνθρωποι «παπαγαλάκια» χωρίς κριτική σκέψη και ικανότητα. Με λίγη λοιπόν σκέψη και έρευνα αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα στηρίζει μία γενικότερη διαφθορά του πολιτικού πεδίου.
Είναι στο χέρι μας, επομένως, να εναντιωθούμε σε αυτο το σύστημα όσο είναι ακομα νωρίς. Και πιστέψτε με δε θα είναι για πολύ…
