Αυτό που ο Πρωθυπουργός στη Βουλή παρουσίασε περίπου ως κατόρθωμα – επικαλούμενος μάλιστα σχετικό άρθρο σε ημερήσια εφημερίδα – ότι χτύπησε δηλαδή «το ξεροκέφαλό του στον τοίχο των δανειστών και το μάτωσε αλλά και ο τοίχος ράγισε» δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να παινεύεται ο κ.Τσίπρας.

Διότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που αφού πέρασαν πέντε χρόνια λιτότητας και αιματηρών θυσιών και περίμεναν η χώρα να πάρει μία ανάσα μπας και μπορέσουν να ορθοποδήσουν βρέθηκαν και πάλι – όχι μόνο επειδή ο κ.Τσίπρας είναι ξεροκέφαλος,αλλά κι επειδή κέρδισε την εξουσία υποσχόμενος απίθανα παραμύθια στον κόσμο – να έχουν μπροστά τους τώρα άλλα τρία χρόνια μνημονίων και νέας λιτότητας από την οποία κινδυνεύουν να καταστραφούν εντελώς οικονομικά και προσωπικά.
Άνθρωποι σαν τον ιδιοκτήτη του μικρού τουριστικού πρακτορείου ο οποίος – όπως έδειξαν τα δελτία ειδήσεων – συνάντησε χτες το πρωί στο δρόμο τον κ. Βαρουφάκη και βρήκε το κουράγιο να του διαμαρτυρηθεί για την ακολουθούμενη το τελευταίο εξάμηνο αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που στράγγιξε την οικονομία και έδωσε την χαριστική βολή στην επιχείρησή του.
Μισθωτοί που τα τελευταία πέντε χρόνια πλήρωσαν όλους τους φόρους τους εξανεμίζοντας το κομπόδεμά μιας ζωής, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που πάλεψαν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ανοικτή την επιχείρησή τους, ή άλλοι που έχασαν την δουλειά τους ή είδαν την μικρή τους επιχείρηση να κλείνει και ήλπιζαν πως τα πράγματα θα φτιάξουν μετά τις υποσχέσεις του κ.Τσίπρα και διαψεύστηκαν οικτρά, ενώ καλούνται πάλι να πληρώσουν την «λυπητερή ΣΥΡΙΖΑ».
Όλοι αυτοί που καλούνται και πάλι να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη δεν ενδιαφέρονται αν ο τοίχος των δανειστών ράγισε. Εάν τα δίκαια αιτήματα της Ελλάδας έγιναν γνωστά με την παρολίγο αυτοχειρία της χώρας σε ζωντανή μετάδοση σε όλο τον κόσμο. Εάν η νεοφιλελεύθερη πτέρυγα της Ευρώπης γρατζουνίστηκε πολιτικά από την παραδειγματική οικονομική καταστροφή της χώρας με καθοδήγηση Τσίπρα.
Και για να το δούμε ποιο κυνικά – οι πολιτικοί πειραματισμοί του κ.Τσίπρα δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκτυπο ούτε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό ούτε στους «πυροβολημένους» της Αριστερής Πλατφόρμας που ήθελαν να μπουκάρουν στο Νομισματοκοπείο και να μοιράσουν πλαστά ευρώ, ούτε στους χιλιάδες ημετέρους της «πρώτης φοράς Αριστερά» που ζεσταίνουν στις καρέκλες τους στην κρατική μηχανή.
Αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν την λέζα – όπως λέει ο λαός – είναι οι απλοί άνθρωποι.Οι μη προνομιούχοι τους οποίους λέει ότι θέλει να υπερασπισθεί και να προστατεύσει ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Που καλούνται και πάλι να υποστούν ένα τρίτο μνημόνιο 12 – 13 δισεκατομμυρίων ευρώ ενώ θα μπορούσαν να είχαν πάρει μια ανάσα αν επέτρεπε ο κ.Τσίπρας την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου να ολοκληρώσει το έργο της.
Και αυτό δεν είναι κατόρθωμα είναι κατάντια. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Όλοι οι γνωστικοί άνθρωποι στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο προειδοποιούσαν τον κ.Τσίπρα να δείξει σωφροσύνη γιατί η διαφορά ισχύος είναι τόσο μεγάλη που μια σύγκρουση με την Ευρώπη θα διαλύσει τη χώρα.
Ο κ. Τσίπρας επέλεξε να γίνει περήφανος μάρτυρας. Παρασύροντας στο σταυρό όλους τους Έλληνες. Ε γι αυτό δεν πρέπει να παινεύεται αλλά να ζητεί συγγνώμη.