Το σκοτεινό Μεσαίωνα διαδέχτηκε η Αναγέννηση και μετά ο Διαφωτισμός, όπου τα πάντα ετέθησαν στην κρίση της λογικής και έτσι οι άνθρωποι μπόρεσαν να προχωρήσουν στις επιστήμες και σ’όλους τους τομείς της ζωής.

Εμείς εδώ στη σημερινή Ελλάδα, διανύουμε, ως φαίνεται, ακόμα το Μεσαίωνα, αφού δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε με τη λογική. Επειδή μπήκαν στο άδειο κτίριο της Νομικής κάποιοι εξαθλιωμένοι (λαθρο)μετανάστες, οι υπερπατριώτες νόμισαν ότι είχε καταλυθεί το κράτος και θέλανε, ντε και καλά, να μπει μέσα η αστυνομία και να τους τσακίσει στο ξύλο. Ευτυχώς, τόσο ο πρύτανης όσο και υπουργός της ασφάλειας του πολίτη είχαν λίγο μυαλό και λειτούργησαν με σύνεση, ώστε αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Στη συνέχεια βγήκαν η υπουργός και οι υφυπουργοί Παιδείας και μας είπαν ότι το άσυλο δεν αλλάζει, αλλά μεταβάλλεται η λειτουργία του πανεπιστημίου. Τι εννοούσαν, κανείς δεν κατάλαβε, αλλά θα δούμε. Η συζήτηση στη Βουλή επί του θέματος, δεν έβγαλε κάτι καινούργιο, πέρα από τις αντεγκλήσεις και τις ύβρεις των βουλευτών.

Τρεις ερωτήσεις

1. Ποιο είναι το νόημα του ασύλου;

Το σχετικό άρθρο (2) του Νόμου Πλαισίου ορίζει για την: ελευθερία της διδασκαλίας, της έρευνας και της διακίνησης ιδεών.

Πράγματι, το πανεπιστημιακό άσυλο καθιερώθηκε στην κεντρική και δυτική Ευρώπη κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν κυβερνούσαν οι κάθε είδους μονάρχες, που απαγόρευαν την έκφραση οποιασδήποτε σκέψης, που δεν ταυτιζόταν με την πολιτική τους. Έτσι, οι πεφωτισμένοι άνθρωποι εκείνης της εποχής, κατόρθωσαν να επιβάλουν το άσυλο στα πανεπιστήμια, για να μπορούν οι καθηγητές να προβάλλουν νέες ιδέες, χωρίς να κινδυνεύουν από την εξουσία. Έκτοτε, έτρεξε πολύ νερό στ’αυλάκι, ώστε όλες οι ελευθερίες παρέχονται από το Σύνταγμα με τα ατομικά δικαιώματα, (ελλ. συντ. άρθρα 4 -25)

Αν κάποιος σήμερα έχει νέες ιδέες, δεν τις παρουσιάζει μέσα στο πανεπιστήμιο, μπροστά στους αδιάφορους φοιτητές, αλλά στα Μ.Μ.Ε., για να τις πληροφορηθεί ο κόσμος. Άρα, το άσυλο δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτε από αυτά, που αναφέρονται στο νόμο, γιατί προηγείται το Σύνταγμα, που είναι ευρύτερο.

2. Ποιον εξυπηρετεί το άσυλο;

Το άσυλο εξυπηρετεί τους κουκουλοφόρους και κάθε είδους παράνομους, που καίνε, ρημάζουν και καταστρέφουν, καθώς και όσους καταπατούν τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και παρεμποδίζουν τους διδάσκοντες στη δουλειά τους. Επίσης παρέχει τη δυνατότητα σε κάποια κόμματα να κάνουν κινητοποιήσεις με τους φοιτητές. Ακούσαμε μάλιστα και το απίστευτο ότι «το άσυλο είναι επίτευγμα των εργαζομένων».

3. Γιατί οι τόσες και τόσες κυβερνήσεις, που πέρασαν από την έκδοση του νόμου δεν έκαναν τίποτε και παρακολουθούσαν εκ του μακρόθεν τα όσα αίσχη έγιναν στα ελληνικά πανεπιστήμια, ιδιαίτερα και ίσως αποκλειστικά στο Πολυτεχνείο και στα δυο ιδρύματα ΕΚΠΑ και ΑΠΘ;

Απάντηση: Γιατί φοβούνταν το πολιτικό κόστος, που θα προέκυπτε από τις κινητοποιήσεις των αριστερών κομμάτων.

Έτσι, οι τόσοι υπουργοί Παιδείας, που έρχονται και παρέρχονται, δε θέλουν να βγάλουν αυτοί, όχι τα κάστανα, αλλά τα κάρβουνα από τη φωτιά.

Ως φαίνεται, εμείς ως λαός, δεν κληρονομήσαμε τίποτε από τους αρχαίους προγόνους μας. Είμαστε απλώς ένας λαοτζίκος, που κοιτάζει να βολεύεται με τις κομπίνες του.

Και κλείνοντας: Αφού κι η παρούσα κυβέρνηση φοβάται το πολιτικό κόστος, ας προχωρήσει, βάσει του άρθρου 44 , παραγραφος 2 του Συντάγματος, σε δημοψήφισμα, για να εκφρασθεί ο κυρίαρχος λαός, αν εγκρίνει ή όχιτο άσυλο, ώστε να δούμε, στην πράξη, μια φορά τη συμμετοχική δημοκρατία, για την οποία πολλοί κόπτονται. Ειδάλλως, είμαστε όλοι για κλάματα.