Αρνητική απάντηση σε όσους προτείνουν στην Ελλάδα και στις άλλες υπαχθείσες στη δικαιοδοσία της τρόικας υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ισλανδίας και να κηρύξουν στάση πληρωμών δίνει – ίσως όχι τυχαία στη συγκεκριμένη κρίσιμη για την Ελλάδα και το σύνολο της ευρωζώνης συγκυρία – ο ισλανδός υπουργός Οικονομικών Στεϊνγκριμούρ Σίγκφουσον.

Ο ιδρυτής και πρόεδρος του Αριστερού-Πράσινου Κινήματος της Ισλανδίας, που συνεργάζεται με τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Τζοάνα Σιγκουρνταρντοτίρ, προειδοποιεί την Ελλάδα και την Ιρλανδία να μην αντιγράψουν το ισλανδικό μοντέλο υπέρβασης της κρίσης.


«Οι αναλυτές πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν παραλληλίζουν την Ισλανδία, από τη μια πλευρά και την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία από την άλλη», δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στο Ρέικιαβικ ο Σίγκφουσον, εξηγώντας ότι «η Ισλανδία δεν είχε τη δυνατότητα να σώσει τις τράπεζές της». Ο ισλανδός πολιτικός προειδοποίησε ότι «είναι ανευθυνότητα το να προσπαθεί κάποιος να αντιγράψει τα γεγονότα που οδήγησαν στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα σαν να πρόκειται για ένα εξαγώγιμο προϊόν».
Το 2008 η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να καταρρεύσουν, καθώς «έσκασαν» κάτω από το βάρος των τοξικών δανείων που είχαν χορηγήσει – είναι χαρακτηριστικό ότι το ενεργητικό των ισλανδικών τραπεζών είχε φθάσει στα 85 δισ. δολάρια, που αντιστοιχούσαν στο… 10πλάσιο του ΑΕΠ της μικρής νησιωτικής χώρας.

Μέσα σε δυόμιση χρόνια η χώρα επανήλθε στις διεθνείς αγορές, δανειζόμενη 1 δισ. δολάρια τις προηγούμενες ημέρες για πρώτη φορά από το 2006. Η δημόσια προσφορά υπερκαλύφθηκε δύο φορές και «η χώρα απολαμβάνει την ανάκτηση της εμπιστοσύνης και του σεβασμού των αγορών», όπως σημείωσε ο Σίγκφουσον.

Να σημειωθεί ότι το επιτόκιο του πενταετούς ισλανδικού ομολόγου έχει πέσει στο 5%, παρά το ότι οι οίκοι εξακολουθούν να αξιολογούν τα ισλανδικά ομόλογα ως σκουπίδια.
Εν πάση περιπτώσει, η χώρα ανακάμπτει δυναμικά – ο ΟΟΣΑ προβλέπει ανάπτυξη της ισλανδικής οικονομίας κατά 2,2% εφέτος και κατά 2,9% το 2011. Προτού συμβούν αυτά τα θαυμαστά, βεβαίως, μεσολάβησε μια υποτίμηση της ισλανδικής κορόνας κατά… 80%, έστειλε τον πληθωρισμό στο 20% και την ανεργία στο 10% από… 1% που ήταν προτού ξεσπάσει η κρίση. Η υποτίμηση, βεβαίως, βοήθησε τη χώρα να εμφανίσει εμπορικό πλεόνασμα μέσα σε λίγους μήνες.
Προτού συμβεί το «ισλανδικό θαύμα», που γοήτευσε ακόμη και το διάσημο νομπελίστα οικονομολόγο του Πρίνστον Πολ Κρούγκμαν, που συμπεριλαμβάνεται μεταξύ εκείνων που πρότειναν μεταξύ άλλων και την ισλανδική συνταγή στην Ελλάδα και στις άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, μεσολάβησε επίσης μια συρρίκνωση των εισοδημάτων των Ισλανδών κατά 18% το 2009 – πρόκειται για ποσοστό αποπληθωρισμένο.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι θυσίες των Ισλανδών απέδωσαν. Και όμως, ο αριστερο-πράσινος υπουργός Οικονομικών της χώρας παραδέχεται ότι η εφαρμογή της συνταγής αυτής δεν ήταν ελεύθερη επιλογή της χώρας. «Αν δεν εφαρμόζαμε τα μέτρα αυτά η οικονομία της χώρας θα κατέρρεε τελείως.

Ωστόσο, δεν έχει δίκιο ο Πολ Κρούγκμαν «να μας προβάλλει ως παράδειγμα προς μίμηση». Παρά την επαναφορά της οικονομίας στο δρόμο της ανάπτυξης, «ο τρόπος με τον οποίο η διεθνής κοινότητα και οι επενδυτές αντιμετωπίζουν την Ισλανδία έχει αλλάξει δραματικά», παραδέχεται ο Σίγκφουσον.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η κυβέρνηση της Σιγκουρνταρντοτίρ εξελέγη τον Απρίλιο του 2009 επαγγελλόμενη την ένταξη της χώρας της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τον Ιούνιο του 2010 στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των «27» έδωσαν το πράσινο φως για την έναρξη των διαπραγματεύσεων που θα φέρουν το μικρό νησί του Ατλαντικού στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Διότι όσο οι ισλανδικές τράπεζες εξασφάλιζαν στους μόλις 318.000 κατοίκους της χώρας μια πλούσια ζωή, ουδείς διενοείτο να μπλέξει την Ισλανδία στη γραφειοκρατική μιζέρια των Βρυξελλών. Τώρα που η τραπεζική κρίση απέδειξε πόσο ευάλωτη είναι μια χώρα μόνη της στους ταραγμένους ωκεανούς των παγκοσμιοποιημένων αγορών, η ΕΕ φαντάζει στους πρώην ψαράδες Ισλανδούς σαν υπήνεμο λιμάνι.