Κάπως έτσι (μας είπαν ότι) άρχισαν όλα: ο Θεός πειραματίζεται σαν τρελός επιστήμονας δημιουργώντας ζωή μέσα από το απόλυτο τίποτε. Και κάπως έτσι (μας είπαν ότι) έφτιαξε και τον άνθρωπο, τον Αδάμ. Δύο ημέρες αργότερα «έπλασε και τη γυναίκα για να κάνει παρέα στον άνδρα». Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους. Ή μήπως όχι;
Βασισμένη σε κείμενα του ευφυούς Μαρκ Τουέιν, η εύστροφη παράσταση «Αδάμ και Εύα- Γράμματα από τη Γη» του Παντελή Δεντάκη έκανε πρεμιέρα χθες στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η μυσταγωγία ξεκινά καθώς οδηγείσαι στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου, για να βρεθείς ξαφνικά στον Παράδεισο. Ο συγγραφέας ένιωσε την ανάγκη να χαρίσει στους πρωτόπλαστους μια ιστορία, μακριά από την όποια κατήχηση της Παλαιάς Διαθήκης. Πώς βίωναν την καθημερινότητα ως κανονικό ζευγάρι; Για ποια πράγματα καβγάδιζαν; Ποιο ελάττωμα του Αδάμ έσπαγε τα νεύρα της Εύας – και αντίστροφα; Ερωτεύθηκαν από την πρώτη στιγμή ή τους πήρε χρόνο; Ηθελαν να κάνουν παιδιά ή προέκυψαν τυχαία; Και ο Σατανάς τι ρόλο παίζει μέσα σε όλα αυτά; Είναι το σκοτεινό καταχθόνιο πλάσμα με το οποίο μας φοβέριζαν από μικρούς για να φάμε το φαΐ μας ή τελικά μοιάζει περισσότερο με έναν δαιμόνιο ρεπόρτερ που θέλησε να κατέβει στη Γη για να βρίσκεται πιο κοντά στους ανθρώπους;
Ο Αδάμ ( Δαβίδ Μαλτέζε ) περνούσε ζωή χαρισάμενη στον Παράδεισο ως τη στιγμή που κατέφθασε η Εύα ( Κατερίνα Λυπηρίδου ). Οσο εκείνος έβγαζε άναρθρες κραυγές και απολάμβανε το ψάρεμα και το κυνήγι, εκείνη δεν σταματούσε να αναλύει τα πάντα, να δίνει χαριτωμένα ονόματα στα φυτά και στα ζώα και να μιλάει διαρκώς για τα συναισθήματά της. Ολα τα προβλήματα άρχισαν όταν το «εγώ» έγινε «εμείς» και οι δυο τους άρχισαν να σκέφτονται σαν ζευγάρι. Ο Σατανάς ( Κωνσταντίνα Τάκαλου ) παρακολουθούσε την πορεία της πρώτης δυάδας της ανθρωπότητας με περισσό ενδιαφέρον, χωρίς να επεμβαίνει. Δεν επενέβη ούτε όταν οι πρωτόπλαστοι βρέθηκαν σε απόσταση αναπνοής από το απαγορευμένο δέντρο. Σαν τον «προχωρημένο» γονιό, που προτιμά να αφήσει τα παιδιά του να κάνουν ό,τι θέλουν, να πάθουν για να μάθουν, παρά να τα έχει σε κατ΄ οίκον περιορισμό.
Τώρα λοιπόν αρχίζουν τα δύσκολα. Ο Αδάμ αρχίζει να χαζεύει το σώμα της Εύας ενώ εκείνη κοιμάται- «πρήζομαι και πονάω και για όλα αυτά φταις εσύ!» της φωνάζει. Εξαιρετική η σκηνή κατά την οποία ανακαλύπτουν τον έρωτα, ενώ ο Σατανάς σπάει στο πάτωμα με τρομερή βία τα μισοφαγωμένα μήλα. Τα κομμάτια του καρπού πετάγονται προς κάθε κατεύθυνση σαν χαλάζι και η ατμόσφαιρα μοσχοβολάει μήλο. Απαγορευμένο μήλο. Η απόλυτη αρμονία μέσα στο χάος που έχει μόλις αρχίσει…
Η χαζοχαρούμενη φάση του έρωτα δεν θα μπορούσε να αποδοθεί καλύτερα από τους δύο ηθοποιούς, οι οποίοι πιασμένοι χέρι χέρι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν για την εξορία της Γης, χωρίς να καταλαβαίνουν τον πανικό που έχουν σπείρει γύρω τους. Μακριά από τον Παράδεισο θα γίνουν γονείς και λίγο αργότερα ο Κάιν θα σκοτώσει τον Αβελ. «Σατανά, ο ύπνος του Αβελ είναι εκείνος ο μακροχρόνιος ύπνος που μας έλεγες;» ρωτάει ο Αδάμ για τον θάνατο με αθωότητα παιδιού. «Η ζήλια… Σε όλη την ιστορία του Θεού είναι παρούσα. Είναι η σάρκα και το αίμα της ιδιοσυγκρασίας μας» του απαντά εκείνος δίνοντας ανθρώπινο κίνητρο και θείο άλλοθι στον Κάιν.
Η ιστορία κυλά, οι πρωτόπλαστοι γερνούν μαζί, η Εύα προτιμά να πεθάνει πρώτη γιατί δεν θα άντεχε τον χαμό του άντρα της, που τον αγαπά επειδή είναι δικός της. Και πάλι μόνος, ο Αδάμ δίνει τον επίλογο: «Οπου βρισκόταν εκείνη ήταν ο Παράδεισος». Και το ηθικό δίδαγμα: Αν είχαν μια δεύτερη ευκαιρία, πάλι θα δάγκωναν το μήλο.
Αντισθένους 7 και Θαρύπου, τηλ. 210 9212.900. Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος. Κίνηση: Σεσίλ Μικρούτσικου.
