Εκστρατεία για το βιβλίο

Τα σχόλια και το ρεπορτάζ που έγραψα στη Βιτρίνα από τη βραδιά World Βook Νight στο Λονδίνο μού λένε ότι εμπνεύσανε τους υπευθύνους της «Εκστρατείας για το Βιβλίο 2011» να δημιουργήσουν μια αντίστοιχη εκδήλωση. Η εκδήλωση αυτή θα είναι ένα μέρος από μια μεγάλη εκστρατεία που οργανώνεται από τα καταστήματα Ρublic και θα αναπτυχθεί κάτω από το σλόγκαν «Κάποιο βιβλίο μιλάει για σένα; Τo έχεις διαβάσει;».

Ηδη οι οργανωτές έχουν σκεφτεί να μοιράσουν 10.000 βιβλία δωρεάν, να στηρίξουν τις βιβλιοανταλλαγές (bookcrossing), να δημιουργήσουν βιβλιοθήκες σε χώρους αναμονής, είτε είναι ιατρεία είτε αεροδρόμια και σιδηροδρομικοί σταθμοί, σκέπτονται επίσης δωρεάν σεμινάρια, θεματικές εκδηλώσεις και άλλα πολλά. Ελπίζω και εύχομαι αυτή η πρωτοβουλία να αγκαλιαστεί από πολλούς και κυρίως από ανθρώπους εκτός του χώρου. Τότε θα μπορέσει να λάμψει πραγματικά.

Οι ελάσσονες

Ο Χρήστος Θηβαίος τραγουδάει ένα πολύ όμορφο τραγούδι με την ιδιότυπη βραχνή του φωνή, που σίγουρα το έχετε ακούσει στο ραδιόφωνο: «Πόσο πολύ σ΄ αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις/καλέ, που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά». Νόμιζα ότι οι στίχοι είναι δικοί του αλλά ένα βιβλιαράκι- δώρο από την Κρήτη, της συγγραφέως Νίκης Τρουλλινού– μου λέει ότι πρόκειται για στίχους της Κατίνας Παΐζη, μεγαλύτερης αδελφής της ηθοποιού Αλέκας Παΐζη. Η Νίκη Τρουλλινού την είχε γνωρίσει, μάζεψε στοιχεία και έγραψε το βιβλίο «Κατίνα Παΐζη, Πόσο πολύ σ΄ αγάπησα» (εκδόσεις Δοκιμάκης) γι΄ αυτήν την ξεχασμένη πια ποιήτρια, στο οποίο δημοσιεύει εκτός από βιογραφικά στοιχεία και τα λυπημένα ποιήματά της. Στην ίδια σειρά υπάρχουν εκδόσεις και για άλλους ξεχασμένους λογοτέχνες όπως ο Αρης Δικταίος, ο Μηνάς Δημάκης κτλ.

Την ίδια εβδομάδα πήρα και ένα βιβλίο από την Κόρινθο. Περιείχε τα ποιήματα του γνωστού, κυρίως, ως πεζογράφου, Πέτρου Πικρού, ο οποίος νεαρός έγραφε ποιήματα όντας και αυτός στα Χανιά. Το βιβλιαράκι με τίτλο «Από την άρρωστη ζωή» (Εκδ. Αντ. Σταμούλης) εξέδωσε ο μελετητής του Πικρού Γιάννης Μπάρτζης. Και ο Πικρός όπως η Κατίνα Παΐζη, έγραφε λυπημένα, μελαγχολικά ποιήματα ενός καρυωτακικού ύφους. Ελάσσονες ποιητές, που σώζονται χάρη στην ερευνητική δουλειά ανθρώπων της περιφέρειας. Αλλά, όπως γράφει η Νίκη, στη λογοτεχνία δεν πρέπει να μας συγκινούν μόνο τα μεγάλα δέντρα του δάσους αλλά και οι ταπεινοί θάμνοι, οι πόες, τα μικρά ανθάκια… «Ολοι μαζί κινούμε συρφετός».

jbasko@dolnet.gr

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ