Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή οι υπήκοοι των δύο χωρών θα μπορούσαν στη χώρα της άλλης πλευράς: «… υπό τον όρο να υπακούουν στους νόμους και τους κανονισμούς της χώρας θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους εντόπιους πολίτες ή ακόμα θα υπόκεινται στα οριζόμενα για τους πλέον προνομιούχους υπηκόους ξένων κρατών», «… θα έχουν την ελευθερία μετακίνησης υπό οποιοδήποτε καθεστώς χωρίς να αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς άλλων ξένων υπηκόων, θα εισέρχονται ελεύθερα, ταξιδεύουν, εγκαθίστανται και θα εγκαταλείπουν τη χώρα…» (άρθρο 1).