Και όλα γίνονται ροζ

Τον τελευταίο καιρό συντελείται μπροστά μας μια αθόρυβη επανάσταση. Εχει χρώμα ροζ και γεμίζει τα ποτήρια μας. Το ροζέ, συνδεδεμένο με τα καλλίγραμμα κορίτσια της Côte d’Azur, επανακάμπτει δυναμικά κερδίζοντας το οινόφιλο κοινό. Ποιοι είναι, λοιπόν, οι λόγοι; «Κατ’ αρχάς πλέον η ποιότητα των ροζέ κρασιών έχει ανέβει πάρα πολύ και λόγω του στυλ των ροζέ που παράγονται – είναι πιο απαλά και φρουτώδη – καθίστανται πιο εύκολα στην κατανάλωση σε σχέση με παλαιότερα στυλ, τα οποία ήταν πιο έντονα και μπορούσες να τα καταναλώσεις καλύτερα μόνο συνοδευόμενα από φαγητό» απαντά ο wine manager του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» Ευάγγελος Ψωφίδης.

Το ταξίδι μας στον ροζ κόσμο του οίνου ξεκινά με τον ίδιο να μας ξεναγεί στη γεωγραφία του. «Η Νότια Γαλλία και η περιοχή της Προβηγκίας φημίζονται για την παραγωγή μεγάλης κλάσης ροζέ κρασιών» αναφέρει και συμπληρώνει: «Θα ήθελα να τονίσω ότι και τα αφρώδη ροζέ θεωρούνται κρασιά, οπότε στη λίστα με τα υψηλής ποιότητας θα έβαζα τόσο την περιοχή της Καμπανίας στη Γαλλία όσο και την περιοχή Φραντσιακόρτα της Λομβαρδίας στη Βόρεια Ιταλία».

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι στην περιοχή της Προβηγκίας βρίσκεται και το ονειρικό Château Miraval, ιδιοκτησίας του πρώην ζεύγους Brangelina. Από τους αρωματικούς αμπελώνες του παράγεται το διάσημο Miraval Rosé, ενώ στην οικογένεια των ροζέ προστέθηκε προσφάτως και το Studio by Miraval, εμπνευσμένο από τον πρώην κάτοχο του πύργου, τον μουσικό Ζακ Λουσιέ, ο οποίος είχε δημιουργήσει εκεί studio ηχογράφησης, με μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής να έχουν παρελάσει από τους χώρους του, όπως για παράδειγμα οι Pink Floyd. Βέβαια, μολονότι «οίνος ευφραίνει καρδίαν» και παρά το γεγονός ότι ακριβώς εκεί ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Τζολί αντάλλαξαν όρκους αιώνιας πίστης, το διαζύγιο – φευ! –
δεν αποφεύχθηκε.

Πίσω στην ελληνική επικράτεια, όπως εξηγεί ο κ. Ψωφίδης, η περιοχή του Αμύνταιου φημίζεται τόσο για τα ήπια ροζέ κρασιά όσο και για τα αφρώδη, τα οποία μάλιστα παρουσιάζουν ανοδική τάση στις προτιμήσεις των καταναλωτών σε διεθνές επίπεδο. «Δεν θα ήθελα να σταθώ σε κάποιον συγκεκριμένο έλληνα παραγωγό γιατί όλοι έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά τα τελευταία χρόνια και θα αδικούσα κάποιους. Αλλωστε ο κόσμος του κρασιού είναι τόσο ωραίος λόγω της ποικιλομορφίας που τον διακρίνει. Τα στυλ διαφέρουν και αλλάζουν από εποχή σε εποχή. Η ποιότητα όμως πρέπει να παραμένει αναλλοίωτη. Οπότε η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω σε όλους είναι να μη φοβούνται να δοκιμάσουν διαφορετικούς παραγωγούς και διαφορετικά στυλ, αλλά και να συμβουλεύονται τους οινοχόους που βρίσκουν σε διάφορα σημεία εστίασης και πώλησης κρασιού. Μόνο κερδισμένοι θα βγουν» αναφέρει.

Κατά κύριο λόγο οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται συχνά στην παραγωγή ροζέ κρασιών είναι αυτές που συναντάμε στη Νότια Γαλλία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Προβηγκίας, δηλαδή οι ποικιλίες Grenache, Cinsault, Mourvedre και Syrah. «Αλλά εκτός από αυτές, ροζέ κρασιά μπορούμε να φτιάξουμε από οποιαδήποτε κόκκινη ποικιλία σταφυλιού η οποία μπορεί να ευδοκιμήσει σε μια περιοχή. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα βλέπουμε πολύ συχνά το Ξινόμαυρο και το Αγιωργίτικο σε ροζέ κρασιά» αναφέρει ο κ.  Ψωφίδης.

Και το πασχαλινό τραπέζι γίνεται ροζ

Ενας σημαντικός λόγος που κάνει τα ροζέ κρασιά πολύ δημοφιλή, όπως μας εξηγεί, είναι και η ευελιξία που έχουν να συνδυάζονται με πολλά διαφορετικά υλικά και στυλ μαγειρέματος. «Γενικότερα, ένα ροζέ κρασί με ελαφρύ σώμα και υψηλή οξύτητα θα μπορούσε κάλλιστα να συνοδεύσει σαλάτες, θαλασσινά, σούπες λαχανικών, ψαρόσουπες και οστρακοειδή» εξηγεί και συμπληρώνει: «Ενα πιο στιβαρό στυλ ροζέ θα μπορούσε να συνοδεύσει κοκκινιστά κρέατα και ζυμαρικά με κιμά. Μην ξεχνάμε ξανά τις ροζέ σαμπάνιες, οι οποίες θα μπορούσαν να συνοδεύσουν ακόμη και ένα κόκκινο κρέας στη σχάρα, όπως για παράδειγμα ένα μοσχαρίσιο φιλέτο ή ένα rib-eye».

Εχει θέση, όμως, στο πασχαλινό τραπέζι; «Φυσικά» απαντά. «Τα πιάτα του ελληνικού Πάσχα χαρακτηρίζονται από τη λιπαρότητα λόγω της φύσης των πρώτων υλών που χρησιμοποιούμε, όπως είναι το αρνί. Ροζέ κρασιά, είτε ήπια είτε αφρώδη με υψηλή οξύτητα, όπως αυτά που φτιάχνονται από ξινόμαυρο, αποτελούν ιδανικό συνδυασμό για το αρνί στη σούβλα, τους τσιγεροσαρμάδες και τα γαρδουμπάκια».

Ο ίδιος μάς μιλάει και για τα ροζέ κρασιά που θεωρούνται θρύλοι σε παγκόσμιο επίπεδο. «Σίγουρα αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια από αυτά θα ανέφερα το «Garrus» από το Château d’Esclans, το οποίο θεωρείται αυτή τη στιγμή το πιο ακριβό ροζέ κρασί του κόσμου, με τιμή που κυμαίνεται περίπου στα 150 ευρώ το μπουκάλι, τα ροζέ κρασιά του Château Minuty, του Domaine Tempier, του Domaine Ott, του Château Roubine και του Château Simone. Είναι φανταστικά κρασιά και, το κυριότερο, είμαστε τυχεροί γιατί εισάγονται στην Ελλάδα».

«Ποιος είναι τελικά ο μεγαλύτερος μύθος για τα ροζέ;» τον ρωτάμε λίγο προτού κλείσει η συζήτησή μας. «Οτι καταναλώνονται μόνο το καλοκαίρι. Είναι μεγάλος μύθος. Ενα καλό ροζέ κρασί μπορεί να καταναλωθεί οποιαδήποτε εποχή του χρόνου και να εισπράξουμε την ίδια ευχαρίστηση».