Εκείνο που έμοιαζε απίθανο έγινε αληθινό. Η Τετάρτη 29 Μαΐου 2024, η ημέρα που θα διεξαχθεί ο τελικός του Conference League μεταξύ του Ολυμπιακού και της Φιορεντίνα, έχει ήδη γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια ημέρα θρυλική. Μέχρι την επόμενη. Το όνειρο τρελό που έγινε αληθινό. Η ιστορία συνεχίζεται.

Το μέγεθος της επιτυχίας δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό παρότι πλησιάζει η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του Ολυμπιακού. Αποτελεί το αποκορύφωμα μιας σειράς επενδύσεων και σκληρής δουλειάς από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Το ευρωπαϊκό του όραμα αποτέλεσε και αποτελεί οδηγό. Στον δρόμο για τα 100 χρόνια είναι το καλύτερο δώρο και εχέγγυο για ακόμη καλύτερες μέρες για τα επόμενα εκατό. Ο πειραϊκός σύλλογος ζει ιστορικές στιγμές.

Διότι ό,τι κι αν γίνει στον τελικό (22:00, ζωντανά από το MEGA) το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει επίπεδο. Το ποδόσφαιρό μας ακούγεται και πάλι στην ελίτ της Ευρώπης.

Ένα ταξίδι με πολλές παγίδες έγινε μυθιστόρημα. Και στο φινάλε αυτής της αφήγησης, ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ομάδα, τον αιώνα που διανύουμε, εκτός των δυτικών μεγάλων δυνάμεων του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού χάρτη που φτάνει σε τελικό μετά τις ζάπλουτες Ζενίτ και Σαχτάρ με τα αμύθητα μπάτζετ.

Η Ελλάδα, μια τόσο μικρή χώρα, με ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό. Κόντρα σε εκπρόσωπο από την τεράστια ιταλική σχολή. Αλλά τι σημασία έχουν πια οι σχολές; Η τακτική σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου έχει πάντα τη δική της σημασία, αλλά όπως λένε εκείνοι που ξέρουν, «τους τελικούς δεν τους παίζεις, τους κερδίζεις».

Η μεγάλη προσμονή

Η προσμονή είναι μεγάλη. Οι μέρες έως την Τετάρτη κυλούν σχεδόν βασανιστικά. Για όλους. Παίκτες, διοίκηση και κόσμο. Ο Ολυμπιακός είναι για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό. Στον 21ο αιώνα η Ελλάδα δεν έχει ξαναζήσει τόσο μεγάλη στιγμή σε συλλογικό επίπεδο.

Από την άλλη, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ το έχει ξαναζήσει. Ο Βάσκος πάει για το δικό του «back to back» σε ευρωτρόπαια καθώς πέρυσι πήρε το Europa με τη Σεβίλλη. Οπως λένε στην Ισπανία, ο πραγματικός πρωταθλητής δεν είναι εκείνος που πάντα κερδίζει, αλλά και εκείνος που ποτέ δεν παραδίδεται.

Όλα είναι μια παρτίδα σκάκι. Και ο «Μέντι» αυτούς τους λίγους μήνες του στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί… γκραν μετρ. Ο ίδιος δεν κουράζεται να λέει πως όλοι πρέπει να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Βέβαια, δεν ξεχνά και την περσινή φιναλίστ του θεσμού, Φιορεντίνα: «Έχασαν το περσινό τρόπαιο στις καθυστερήσεις. Θα είναι πιο προσεκτικοί εφέτος» παραδέχεται.

Την ίδια ώρα, ο τεχνικός της Φιορεντίνα, Βιντσέντζο Ιταλιάνο, υποκλίνεται στους Πειραιώτες: «Είναι μια δυνατή, επιθετική ομάδα και από τη στιγμή που νίκησαν την Αστον Βίλα εντός και εκτός έδρας, αυτό σημαίνει ότι έχουν πραγματική ποιότητα».

Στη Φλωρεντία λένε «Siamo alle porte co’ sassi» (Ειμαστε στις πύλες με πέτρες). Εννοούν πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οι «βιόλα» βιάζονται. Εχασαν τον περσινό τελικό από τη Γουέστ Χαμ. Πρέπει να ετοιμαστούν για να πάρουν τη δική τους ρεβάνς. Δεν υποτιμούν τον Ολυμπιακό, αλλά νιώθουν φαβορί.

Θέλουν να σπάσουν και την κακή παράδοση που έχουν σε τελικούς. Με εξαίρεση το Κυπελλούχων του 1961 η Φιορεντίνα έχει χάσει τους άλλους τέσσερις που έχει παίξει. Έχει αγωνισθεί σε Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων, UEFA και Conference. Oλα αυτά, βέβαια, είναι στατιστική. Σε κάθε περίπτωση η ομάδα από την Τοσκάνη είναι εξαιρετικά ισχυρή.

Ένα ξεχωριστό νταμπλ

Μια άλλη παράμετρος του τελικού είναι ότι ο Ολυμπιακός απέχει ένα ματς από ένα μοναδικό «νταμπλ». Μετά την κατάκτηση του Youth League (το Τσάμπιονς Λιγκ των Νέων) από την Κ19 τους, οι Ερυθρόλευκοι στοχεύουν στην κατάκτηση του Conference League.

Αν τα καταφέρουν θα έχουν πετύχει ένα ιδιαίτερο επίτευγμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Από το 2014 που άρχισε το Youth League καμία ομάδα στην Ευρώπη δεν έχει κατακτήσει τόσο το «Baby Champions» όσο και ένα από τα τρία ευρωπαϊκά Κύπελλα των ανδρών. Η ομάδα του Πειραιά, αν το βράδυ της Τετάρτης στεφθεί κυπελλούχος Ευρώπης, τότε θα είναι η πρώτη με δύο τρόπαια την ίδια χρονιά (Νέων και Ανδρών).

Αλλά ας κλείσουμε, επιστρέφοντας σε μια ατάκα του Μεντιλίμπαρ. «Τα μελέτησα και, μέρα με τη μέρα, άρχισα να πιστεύω ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο» είχε πει ο Βάσκος. «Και μετά πιστέψαμε δύο από εμάς, μετά τέσσερις, μετά έξι…». Τώρα είναι πολλές χιλιάδες. Για την ακρίβεια, είναι εκατομμύρια.