Στο cockpit κάθε μαχητικού αεροσκάφους υπάρχει στο καντράν ένα φωτάκι, το οποίο κανένας πιλότος δεν θέλει να ανάψει κόκκινο. Ονομάζεται warning light και όταν ανάψει κόκκινο, ο πιλότος έχει μόνο μία δυνατότητα. Να τραβήξει έναν από τους δύο μοχλούς εκτίναξης του καθίσματός του, την ώρα που το αεροσκάφος του, αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, πέφτει και συντρίβεται. Πόσο όμως δύσκολη είναι αυτή η εκτίναξη, η οποία στην πραγματικότητα ισούται με μια εκτόξευση, αφού το κάθισμα πυροδοτείται από δύο μικρούς πυραύλους μόλις ανοίξει η καλύπτρα; Αυτή ακριβώς την εκτίναξη έζησε ο νεαρός πιλότος του F-16 block52+ που το αεροσκάφος του έπεσε στο Αιγαίο, μέσα στην παγωμένη και αγριεμένη θάλασσα, παλεύοντας μιάμιση ώρα με τα κύματα έως ότου τον περισυλλέξουν οι διασώστες του Super Puma.

Ενας από τους πέντε ενεργούς πιλότους της Πολεμικής μας Αεροπορίας που χρησιμοποίησαν επιτυχώς το αλεξίπτωτό τους και σώθηκαν ακριβώς στο παρά πέντε, πιλότος στα Φάντομ, αφηγείται την τρομακτική εμπειρία του στο «Βήμα».

Επέστρεφε από άσκηση, κάπου στο Αιγαίο, πετούσε χαμηλά (όπως προβλεπόταν στο σενάριο της άσκησης), όταν ξαφνικά διαπίστωσε βλάβη. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε (και προσπάθησε πολύ) να φέρει το μαχητικό αεροσκάφος που εκείνη την ώρα μούγκριζε σε ευθεία πορεία, αλλά το λαμπάκι του warning light από πορτοκαλί έγινε σε λίγο κόκκινο, κατακόκκινο, και ακούστηκε εκείνος ο ανατριχιαστικός και μονότονος ήχος της προειδοποίησης της πτώσης.

Δεν είχε άλλη επιλογή. Βρισκόταν σε θάλασσα, μακριά από κατοικημένες περιοχές, και έκανε αμέσως τις κινήσεις που έπρεπε. Στα Φάντομ υπάρχουν δύο μοχλοί εκτίναξης. Ενας κάτω από το κάθισμα και ένας δεύτερος πάνω από το κεφάλι των δύο πιλότων, «σαν αφτιά λαγού» (όπως τα ονομάζουν). Τράβηξε τον μοχλό αμέσως. Η καλύπτρα άνοιξε αυτόματα, ο ψυχρός αέρας τού ήρθε αμέσως σαν μια αόρατη ριπή στο πρόσωπο, η επιτάχυνση ήταν τεράστια (ήταν παραπάνω από 25 g, ενώ έως τα 9,5 λιποθυμάς) και το κάθισμα εκτοξεύθηκε. Ανοιξε ένα μικρό αλεξίπτωτο του καθίσματος προτού ανοίξει αυτόματα το δικό του που ήταν ζωσμένο στη μέση του. Δεν άντεξε την πίεση, λιποθύμησε, και όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ήταν πλέον στη θάλασσα του Αιγαίου. Το κρύο νερό ήταν αυτό που συνέβαλε ώστε να ανακτήσει τις αισθήσεις του.

Από τότε, όπως λέει, άλλαξε η ζωή του: «Είδα πραγματικά εκείνη την ώρα στα 2.000 πόδια τον Χάρο στα μάτια, του έδωσα ένα πεταχτό φιλί και εκτινάχθηκα προς τη ζωή» λέει. Αλλαξαν τα πάντα σε αυτόν. Αλλαξε, όπως λέει, και ο χαρακτήρας του, έγινε πιο χαρούμενος άνθρωπος, πιο αισιόδοξος, αντιμετωπίζει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο στη ζωή του. Παρότι κατά την πτώση τραυματίστηκε. Γιατί με την εκτίναξη του καθίσματος και την εκτόξευση από το αεροσκάφος δύσκολα κανείς μένει χωρίς κάποιον τραυματισμό. Ευτυχώς όχι σοβαρό, πράγμα που τον έκανε να επιστρέψει στην υπηρεσία και να πετάξει και πάλι με το Φάντομ. Στη διάρκεια της εκπαίδευσής τους δεν υπάρχει άσκηση εκτόξευσης από το αεροσκάφος. Κάνουν βεβαίως κάποιες ασκήσεις με αλεξίπτωτο, αλλά άλλο πράγμα είναι η πίεση που νιώθουν με την εκτίναξη.

Οι «φαντομάδες» (οι χειριστές δηλαδή Φάντομ) σε όλον το κόσμο που έχουν σωθεί από μια πτώση έχουν «συνασπιστεί», δημιούργησαν ένα είδος κλειστής λέσχης (και πώς να μην είναι κλειστή, τη στιγμή που λίγοι σώθηκαν), την ονομάζουν Martin Baker, μιλούν συχνά μεταξύ τους, λαμβάνουν αναμνηστικά σήματα και γραβάτες. Δεν είναι και λίγο αυτό που έζησαν (ξεφεύγοντας από του Χάρου τα δόντια). Ενας από αυτούς, πιλοτάροντας ένα βομβαρδιστικό A7 Corsair σώθηκε πριν από χρόνια ύστερα από πτώση. Ανοιξε επιτυχώς το αλεξίπτωτό του. Συνέχισε να πετά, έγινε αρχηγός ΓΕΑ και εν συνεχεία υφυπουργός Εθνικής Αμυνας. Ηταν ο πτέραρχος Δημήτρης Αποστολάκης.