Οι ελλείψεις των περιφερειακών νοσοκομείων δεν περιορίζονται σε «δυσεύρετες» ειδικότητες, κενά υπάρχουν ακόμη και στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών. Οι εφημερίες είναι εξαντλητικές, με αποτελέσματα πολλοί γιατροί να οδηγούνται σε παραίτηση. Στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου οι γιατροί στο ΤΕΠ είναι μόνο τρεις. Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Γιώργος Μανουσάκης δίνει το μέγεθος του προβλήματος μέσω μιας προσωπικής εμπειρίας: «Η αδελφή του με πέτρα στη χολή Κυριακή του Πάσχα μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο με το ασθενοφόρο για να γίνει ο υπέρηχος και μετά τη γύρισαν πίσω για να νοσηλευτεί στον Αγιο Νικόλαο…».
Στις εφημερίες των περιφερειακών νοσοκομείων οι γιατροί εναλλάσσονται με εξαντλητικούς ρυθμούς και στον αγώνα τους να προλάβουν όλους τους ασθενείς αδυνατούν να παράσχουν ολοκληρωμένες λύσεις. Συχνά, μάλιστα, απλώς παλεύουν για μην πεθάνει ο ασθενής. Η Χριστίνα Τσίτσου, παθολόγος στο νοσοκομείο της Κέρκυρας, διάλεξε τον Οκτώβριο τον δρόμο της παραίτησης. Οπως αναφέρει η ίδια, καθώς στο νησί δεν υπάρχει άλλο νοσοκομείο, η εφημερία ήταν… καθημερινή. Στα 22 χρόνια εργασίας δεν έχει δουλέψει κάτω από 80 ώρες την εβδομάδα. Μάλιστα, υπό τον φόβο για τη ζωή των ασθενών, τον Σεπτέμβριο υπέβαλε αίτημα για αναστολή λειτουργίας της Παθολογικής Κλινικής καθώς σε αυτή είχαν απομείνει μόλις δύο άτομα.
Οι τραυματιοφορείς, την ίδια στιγμή, αναγκάζονται να καλύψουν επίσης ατελείωτες ώρες εργασίας με κατεστραμμένο εξοπλισμό. Οι ελλείψεις ξεπερνούν το 60%. Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Τραυματιοφορέων Ελλάδος Γιάννης Πλαγιαννάκος μιλάει για σκηνές πρωτόγνωρες, που «ο συνοδός ψάχνει να βρει καροτσάκι ώστε να βοηθήσει τον ασθενή του και περιμένουν ως και επτά ώρες μέχρι να έρθει ο τραυματιοφορέας. Στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, δε, κάθε πρωί έναν τραυματιοφορέας είναι αναγκασμένος να εξυπηρετήσει επτά κλινικές». Στην Πάτρα, τέλος, ζήτησαν από τραυματιοφορέα να μεταφέρει 72 περιστατικά σε μία βάρδια υπό την απειλή αναφοράς.
