Αν πρέπει κανείς να αξιολογήσει τι αναδείχθηκε έως τώρα σε αυτή την τόσο ιδιότυπη προεκλογική περίοδο που ολοκληρώνεται σε μερικές ημέρες, λογικά θα πρέπει να σταθεί σε δυο πράγματα.
Πρώτον, στην στα όρια της απάθειας υποτονικότητα του εκλογικού σώματος και δεύτερον στη διαρκή χορηγία της καμπάνιας του Κυρ. Μητσοτάκη από ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του μικρότερου κόμματος της Αριστεράς ΜέΡΑ25, Γ. Βαρουφάκη.
Το πρώτο ενδεχομένως έχει πολλές εξηγήσεις, οι οποίες επί του παρόντος δεν μπορούν να καταγραφούν. Ο ασφαλής δείκτης του τι συμβαίνει θα είναι το αποτέλεσμα των εκλογών της προσεχούς Κυριακής. Οι εξηγήσεις που δίνουν τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων είναι φυσικά αντικρουόμενες. Καθένα πλασάρει αυτό που εξυπηρετεί τη στρατηγική του.
Για τη Νέα Δημοκρατία, η υποτονικότητα που επιδεικνύει το εκλογικό σώμα οφείλεται στο γεγονός ότι έχει προεξοφλήσει τη νίκη του κόμματος, και ως εκ τούτου αντιμετωπίζει την αναμέτρηση της προσεχούς Κυριακής ως εντελώς διαδικαστικό θέμα.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ αντιθέτως αυτή η χαλαρή στάση των εκλογέων στην πραγματικότητα είναι ένα βουβό κύμα διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης, το οποίο θα εκφραστεί την Κυριακή στις κάλπες και θα δώσει στο κόμμα τη νίκη. Διαλέγετε και παίρνετε.
Το δεύτερο στοιχείο αυτών των εκλογών είναι η επαναφορά στο προσκήνιο παρωχημένων απόψεων που αναπτυχθήκαν πριν και αμέσως μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015, ειδικά στη διάρκεια του «επεισοδιακού» πρώτου 6μήνου της διακυβέρνησής του, όταν η χώρα φλέρταρε σοβαρά με τη χρεοκοπία. Τα όσα συνέβησαν τότε, πολλά από τα οποία παραμένουν άγνωστα ωσάν να πρόκειται για συνωμοτικά μυστικά σε έναν κλειστό κύκλο συμμετόχων, εμφανίστηκαν στο προσκήνιο από το πουθενά, λες και η χώρα δεν έχει σταθεροποιηθεί, αλλά κινδυνεύει εκ νέου να πέσει στον φαύλο κύκλο της καταστροφής. Το ότι η συζήτηση άνοιξε τόσο άναρχα και τόσο αιφνιδιαστικά, και μάλιστα από εκείνους που δεν θα έπρεπε, είναι κατά τη γνώμη μου κορυφαίο ζήτημα. Ειδικά για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Διότι αν η Νέα Δημοκρατία έχει κάθε λόγο να υπενθυμίζει στο εκλογικό σώμα τις κλειστές τράπεζες, τα capital controls, τους σχεδιασμούς για την κατάληψη του Νομισματοκοπείου, τις κρατικοποιήσεις, την καταστροφική επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αναρωτιέται κανείς ποια λογική κρύβεται πίσω από τη συντήρηση αυτής της δημόσιας συζήτησης από κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Βαρουφάκη.
Ειδικά από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Των οποίων η στάση δύσκολα μπορεί να καλυφθεί από ψευδεπίγραφα άλλοθι, ότι όσα υποστηρίζουν περί… τοπικών νομισμάτων ή περί της άγριας φορολόγησης είναι στο πλαίσιο θεωρητικών και φιλοσοφικών αναζητήσεων!
Το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό της χώρας ως προβοκάτσια το εισέπραξε πάντως, παρά για μια θεωρητικού ή επιστημονικού περιεχομένου παρέμβαση.
