Το κρίσιμο ερώτημα που αναφύεται αφορά τις επιπτώσεις από αυτή τη ραγδαία εξέλιξη στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα του ανθρώπου. Ζούμε την ανοιχτή επικοινωνία των πολιτισμών, τις συγκρούσεις και τις συνθέσεις τους. Τη Δύση να επαίρεται και όχι άδικα για την ενεργό υπεράσπιση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την πλουραλιστική δημοκρατία της, τους αντιπροσωπευτικούς και κοινοβουλευτικούς θεσμούς της, την ανοιχτή και φιλελεύθερη κοινωνία της. Την Ανατολή να βρίθει από αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα και να βιώνει μια πανσπερμία πολιτισμών, που εδράζονται σε θρησκευτικές δοξασίες, ιστορικές παραδόσεις, ανεκπλήρωτες εθνικές επιδιώξεις, με κοινό παρονομαστή το αυταρχικό κράτος. Είναι πρόδηλο ότι στην αντιπαράθεση αυτή η Δύση αντιπροσωπεύει την πρόοδο και η Ανατολή τη συντήρηση. Δεν τίθεται ζήτημα επιλογής σε ό,τι αφορά τα διαμετρικά αντίθετα καθεστώτα και τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η σύγκριση είναι καταλυτική.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
