Η Τουρκία/πρόεδρος Ερντογάν ασκεί βέτο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας. Ενώ η Ουγγαρία κάνει το ίδιο για το έκτο πακέτο κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης εναντίον της Ρωσίας. Ετσι και οι δύο οργανισμοί (επανα)σκέπτονται τη σημασία του βέτο, της ομοφωνίας δηλαδή στη λήψη των αποφάσεων. Αλλά ενώ για το ΝΑΤΟ δεν τίθεται θέμα κατάργησής του, στην ΕΕ προτείνεται τώρα ευθέως η ολική κατάργηση της ομοφωνίας. Η Ελλάδα αντιδρά. Θα είναι όμως τόσο μεγάλο πλήγμα για την Ελλάδα η απώλεια του δικαιώματος του βέτο (veto) στο πλαίσιο της Ενωσης; Για ορισμένους πολιτικούς και μερίδα του Τύπου φαίνεται ότι θα είναι. Αλλά ας δούμε πώς έχει η πραγματικότητα σύμφωνα με τα αριθμητικά στοιχεία και την εμπειρία της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια. Πρώτα απ’ όλα να σημειώσουμε ότι μια ομάδα πολιτικών ηγετών της Ενωσης, όπως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμ. Μακρόν, ο καγκελάριος της Γερμανίας Ολαφ Σολτς, έχουν τελευταία με δηλώσεις τους ταχθεί υπέρ της κατάργησης της ομοφωνίας (της δυνατότητας άσκησης βέτο δηλαδή από ένα κράτος-μέλος) στο πλαίσιο της Ενωσης. Επίσης η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης που τερμάτισε τις εργασίες της προτείνει επίσης την κατάργηση της ομοφωνίας. Ενώ Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνούν με την κατάργηση προκειμένου να καταστεί γρήγορη, αποτελεσματική και διαφανής η διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ.

Σήμερα με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 80% περίπου των αποφάσεων λαμβάνεται με ειδική πλειοψηφία (QMV) ενώ μόνο ένα 20% με ομοφωνία (παλαιότερα η σχέση αυτή ήταν η αντίστροφη). Στο 20% όμως αυτό περιλαμβάνονται τα σημαντικότερα ζητήματα στην ατζέντα, αρμοδιότητες της Ενωσης όπως θέματα θεσμικού χαρακτήρα, φορολογική εναρμόνιση και βεβαίως η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και κοινή πολιτική άμυνας (ΚΕΠΑΑ), περιλαμβανομένων και των αποφάσεων για την επιβολή κυρώσεων. Είναι ιδιαίτερα ο τομέας της κοινής εξωτερικής πολιτικής που προβληματίζει ειδικότερα και για την οποία αναπτύσσεται δυναμική για την κατάργηση της ομοφωνίας.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω