Επανεκκίνηση με αξιολόγηση στα ελληνικά πανεπιστήμια τώρα!

Μελετώντας τη διαδρομή των πανεπιστημίων μας τα τελευταία 50 χρόνια μπορεί κάποιος να εντοπίσει πολλά καλώς αλλά και ακόμη περισσότερα κακώς κείμενα. Για παράδειγμα, στο ΕΜΠ μέχρι τη δεκαετία του ’70 υπήρχαν αυστηρά δομημένα προγράμματα σπουδών με την κατάλληλη αλληλουχία προαπαιτούμενων μαθημάτων και με μια εξεταστική που επιτρεπόταν να την επαναλάβεις για δύο το πολύ μαθήματα (παλαιότερα δεν υπήρχε καν αυτή η δυνατότητα) και με κίνδυνο επανάληψης όλου του έτους σε περίπτωση νέας αποτυχίας. Ελειπαν βέβαια η έρευνα και η καινοτομία στο πλαίσιο χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όπως και η σύνδεση με τον ευρωπαϊκό χώρο έρευνας, δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν κυρίως μετά την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου με τον νόμο-πλαίσιο του ’82 και με την ανανέωση του καθηγητικού προσωπικού. Δυστυχώς όμως από τότε παρατηρείται ένας σταδιακός εκφυλισμός του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο απέκτησε πολλά αρνητικά στοιχεία που δεν συναντώνται πουθενά αλλού στον κόσμο. Τα εξάμηνα αντικατέστησαν τα έτη, τα μαθήματα έπαψαν να έχουν προαπαιτούμενα, και άρα να μην παρέχουν πλέον δομημένη γνώση, τα φοιτητικά ακροατήρια μεγάλωσαν άμεσα ή έμμεσα μέσω μετεγγραφών με μονομερείς αποφάσεις των υπουργών, οι εξετάσεις έγιναν συνεχείς χωρίς όριο μαθημάτων και με δυνατότητα να επαναλαμβάνονται… αιωνίως.

Η γραφειοκρατία του Δημοσίου εγκαταστάθηκε στους φορείς διαχείρισης της έρευνας (ΕΛΚΕ) σε τέτοιον μάλιστα υπερβολικό βαθμό τα τελευταία χρόνια που καθιστά πλέον εξαιρετικά δύσκολη κάθε ερευνητική διαδικασία. Η ηθελημένη παρερμηνεία της έννοιας του ασύλου, που κατά παγκόσμια πρωτοτυπία στην Ελλάδα νομοθετήθηκε, σε συνδυασμό με την ανοχή των διοικήσεων και της πολιτείας, έφερε τις παντός είδους καταλήψεις, την παραβατικότητα και πολλές φορές τη βία μέσα στα συλλογικά όργανα διοίκησης, ακόμη και μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας! Με τον νόμο 4009/2011 έγινε μια σοβαρή προσπάθεια να διορθωθούν μερικά κακώς κείμενα. Δυστυχώς, πολλές διατάξεις του νόμου αυτού είτε εφαρμόσθηκαν μετά από αλλοιώσεις είτε έμειναν στα χαρτιά. Οι πρόσφατες παρεμβάσεις του προηγούμενου υπουργού, που δημιούργησε με νόμους πρόχειρα πανεπιστήμια, χωρίς μελέτες σκοπιμότητας-βιωσιμότητας, αξιολόγησης προσωπικού και υποδομών, δημιούργησαν μια πρόσθετη θολούρα με κύριο χαρακτηριστικό την ισοπέδωση όλων. Η μέχρι σήμερα στενή οργανική σχέση με το υπουργείο και η πολυνομία με κύρια αρνητικά επακόλουθα την παραλυτική γραφειοκρατία και την κομματικοποίηση έχουν αλλοιώσει τον πυρήνα του χαρακτήρα των πανεπιστημίων μας διαφοροποιώντας τα αρνητικά από τα άλλα στον διεθνή χώρο.