Η Αλόννησος είναι κάτι παραπάνω από ένας όμορφος τουριστικός προορισμός. Είναι το νησί όπου μεγαλώνουμε, παίζουμε, μαθαίνουμε, ονειρευόμαστε. Αλλά πώς θα θέλαμε να είναι το νησί μας το 2045; Πώς φανταζόμαστε το μέλλον αυτού του μοναδικού τόπου και ποιος θα αναλάβει τον ρόλο να το διαμορφώσει;
Πρώτα απ’ όλα, ονειρευόμαστε ένα νησί που ζει σε αρμονία με το περιβάλλον. Θέλουμε οι ακτές και τα νερά μας να είναι ακόμα καθαρά, το δάσος ζωντανό και η προστασία της φώκιας Μονάχους-Μονάχους να συνεχίζεται με ακόμα πιο εξελιγμένα μέσα. Θέλουμε περισσότερες περιβαλλοντικές δράσεις με τη συμμετοχή των πολιτών, αλλά κυρίως των μαθητών και των νέων, γιατί εμείς είμαστε οι επόμενοι φύλακες του νησιού.
«Θέλω η Αλόννησος να μείνει πράσινη. Οχι γεμάτη αυτοκίνητα και ξενοδοχεία, αλλά γεμάτη δέντρα, καθαρό αέρα και ησυχία» (Ιωάννα, Β’ Γυμνασίου).
Στον τομέα του τουρισμού, φανταζόμαστε έναν τουρισμό με σεβασμό: τουρίστες που έρχονται όχι απλά για να «καταναλώσουν», αλλά για να γνωρίσουν τον τόπο μας. Μικρές επιχειρήσεις με τοπικά προϊόντα, ξεναγήσεις σε οικολογικά μονοπάτια, πολιτιστικά δρώμενα. Και εδώ οι νέοι μπορούν να έχουν ενεργό ρόλο: να δημιουργούν, να καινοτομούν, να φέρνουν ιδέες που θα κάνουν τον τουρισμό πιο ανθρώπινο και βιώσιμο.
«Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν περιηγήσεις με ποδήλατα και οδηγοί που είναι νέοι σαν εμάς, που αγαπούν το νησί» (Δημήτρης, Γ’ Γυμνασίου).
Η τεχνολογία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στο μέλλον. Οραματιζόμαστε ένα νησί με γρήγορο Internet παντού, με εργαστήρια ρομποτικής και ψηφιακής δημιουργίας. Ομως δεν θέλουμε να μας απομονώνει από τη φύση ή τους γύρω μας. Θέλουμε να μας ενώνει, να μας μορφώνει και να μας δίνει ευκαιρίες.
«Θα ήθελα να φτιάξουμε ένα κέντρο για νέους με υπολογιστές, 3D εκτυπωτές και εργαστήρια τέχνης, για να μάθουμε αλλά και να δημιουργήσουμε» (Νικόλας, Β’ Λυκείου).
Και, φυσικά, το σχολείο. Θέλουμε να παραμείνει ενεργό, γεμάτο ζωντάνια και γνώση. Με καθηγητές που μας εμπνέουν και μαθήματα που μας προετοιμάζουν για το μέλλον. Το σχολείο να είναι κέντρο πολιτισμού και καινοτομίας για όλο το νησί – όχι απλώς ένα κτίριο με τάξεις. Και η πολιτεία να μας δίνει ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, γιατί η γνώση δεν έχει γεωγραφικά όρια.
Ομως τίποτα από αυτά δεν θα γίνει αν οι νέοι δεν είμαστε παρόντες και ενεργοί. Ο ρόλος μας είναι καθοριστικός: να συμμετέχουμε, να προτείνουμε, να δημιουργούμε. Είτε επιλέξουμε να μείνουμε στο νησί είτε να φύγουμε για σπουδές, να επιστρέφουμε με νέες ιδέες, με αγάπη για τον τόπο μας. Θέλουμε ευκαιρίες για εργασία, πολιτισμό, εξέλιξη – ώστε να μη χρειάζεται να φύγουμε για πάντα.
Το μέλλον της Αλοννήσου είμαστε εμείς. Οι μαθητές, οι νέοι, οι επόμενοι κάτοικοι, επαγγελματίες, δάσκαλοι, επιστήμονες, καλλιτέχνες αυτού του νησιού. Εμείς, που μεγαλώνουμε ανάμεσα στα πεύκα και τη θάλασσα, που αγαπάμε κάθε γωνιά αυτού του τόπου.
Δεν περιμένουμε να μας φτιάξουν οι άλλοι το μέλλον. Θα το φτιάξουμε εμείς. Με ιδέες, με πάθος, με δουλειά. Θέλουμε μια Αλόννησο που να προχωρά μπροστά χωρίς να χάνει την ψυχή της.
Αυτό είναι το όραμά μας. Και δεν είναι απλώς ένα όνειρο, είναι μια υπόσχεση. Υπόσχεση ότι θα μείνουμε ενεργοί, δημιουργικοί, τολμηροί. Γιατί όταν οι νέοι μιλούν, ο κόσμος αλλάζει. Και εμείς, από την Αλόννησο, θα φωνάξουμε δυνατά ότι το μέλλον μάς ανήκει!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ένθετο «Το Βήμα της Αλοννήσου» του Γυμνασίου και του Λυκείου της Αλοννήσου που κυκλοφόρησε με «Το Βήμα της Κυριακής» στις 15 Ιουνίου 2025.
