Η απεξάρτηση ορισμένων τμημάτων της οικονομίας μας από τον άνθρακα θυμίζει λίγο τη ναυσιπλοΐα μεγάλων αποστάσεων: γνωρίζουμε τον προορισμό και θα θέλαμε πολύ να φτάσουμε εκεί εν μιά νυκτί, αλλά μεταξύ ημών και του προορισμού μας υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του ωκεανού που πρέπει να διασχίσουμε.
Δεν σκοπεύω να προτείνω τρόπους με τους οποίους η ναυτιλία της ΕΕ θα μπορέσει να μηδενίσει τις εκπομπές της σε μια νύχτα. Αποτελεί πρόκληση για τις ρυθμιστικές αρχές και τη βιομηχανία να προβούν σήμερα στις σωστές επιλογές ώστε οι τωρινές τους επενδύσεις να στηρίξουν μακροπρόθεσμα τη σταδιακή κατάργηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Και όλα αυτά ενώ η ΕΕ θα διατηρεί την ηγετική θέση στον τομέα της ναυτιλίας. Συνειδητοποιώ, επίσης, ότι η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα, η οποία κατέχει περισσότερο από το 50% του στόλου της ΕΕ, έχει αντιληφθεί τις προκλήσεις αυτές. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά για τα οποία πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Η απεξάρτηση από τον άνθρακα αποτελεί μέρος του εκσυγχρονισμού και λίγοι είναι αυτοί που δεν θα ήθελαν να εκσυγχρονιστεί ο τομέας τους. Εάν αξιοποιήσουμε πλήρως τις καινοτόμες και ψηφιακές τεχνολογίες, θα αυξήσουμε την αποδοτικότητα και θα μειώσουμε αυτόματα τις εκπομπές, ενώ παράλληλα θα διατηρήσουμε το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα. Επομένως, η απεξάρτηση από τον άνθρακα δεν συνεπάγεται μόνο κόστη, αλλά αποτελεί και επιχειρηματική ευκαιρία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
