Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;

Νομίζω ότι ο Αλέξης Τσίπρας προχωράει μέσα στην κρίση σαν υπνοβάτης. Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι φαίνεται πάντα ευτυχής και ευδιάθετος; Φαίνεται να το διασκεδάζει.

Τον Μάιο «Το Βήμα» δημοσίευσε ένα άρθρο μου στο οποίο συνέκρινα τον Τσίπρα με τον Γιώργο Μυλωνά, έναν κεντροαριστερό πρώην υπουργό που δραπέτευσε από την Αμοργό το 1969 στο πλαίσιο της γνωστής ως Συνωμοσίας της Αμοργού, για να γίνει ήρωας των Ελλήνων της εξορίας. Σε εκείνο το άρθρο αναφέρω μια παραβολή που χαρακτήριζε τότε τον Μυλωνά: «Αν ο βοσκός γίνει βασιλιάς, μια μέρα, όταν ο ήλιος βασιλεύει, θα βγει έξω για να αναζητήσει τα πρόβατα».

Ο Τσίπρας είναι και αυτός ένας βοσκός-βασιλιάς. Από την οργάνωση σχολικών καταλήψεων βρέθηκε επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία του τόπου. Αντί να συμπεριφερθεί ως ηγέτης του ελληνικού λαού, υπηρέτησε μόνο τα συμφέροντα του στενού κομματικού του κύκλου, δηλαδή των προβάτων του.

Ως επικεφαλής των διαπραγματεύσεων της χώρας με την ευρωζώνη βρέθηκε έξω από τα νερά του και στο μέσον μιας κατάστασης χωρίς προοπτική προόδου. Οταν πλέον αντιμετώπισε ένα δίλημμα που του φάνηκε άλυτο, ανακοίνωσε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για μια απόφαση που ο ίδιος έπρεπε και θα μπορούσε να είχε πάρει αν δεν είχε χειριστεί τα πράγματα με λάθος τρόπο.

Στον αιώνα που διανύουμε ένας ακόμη έλληνας ηγέτης είχε καταφύγει σε δημοψήφισμα όταν βρέθηκε σε πορεία σύγκρουσης με την ευρωζώνη το 2011 –πρόκειται, βέβαια, για τον Γιώργο Παπανδρέου. Μέσα σε 24 ώρες ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξαφνικά πήρε το τιμόνι του κόμματος, ενώ έπειτα από διαβουλεύσεις με τον αρχηγό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο φροντίζει να αντικαταστήσει τον Παπανδρέου με τον μη εκλεγμένο τεχνοκράτη που ηγήθηκε της μεταβατικής κυβέρνησης ως τις εκλογές του 2012. Παρ’ όλα αυτά, ο Παπανδρέου φαινόταν να αποδέχεται πλήρως και με ανακούφιση τις εν κρυπτώ ραδιουργίες εις βάρος του. Η φωτογραφία του την επόμενη ημέρα στο πρωτοσέλιδο των «Financial Times» έδειχνε έναν άνθρωπο χαμογελαστό, πανευτυχή, που είχε γλιτώσει από τα οδυνηρά καθήκοντά του.

Συνειδητά ή μη, δεν είναι διόλου απίθανο ο Τσίπρας να εύχεται να του συμβεί κάτι ανάλογο. Τώρα διανύουμε μια εβδομάδα που ενδέχεται να αποδειχθεί μία από τις πιο περιπετειώδεις της χώρας. Πολλά μπορούν να συμβούν. Την Τρίτη 30 Ιουνίου έληξε το πρόγραμμα διάσωσης. Ακριβώς την ίδια ημέρα έληξε η προθεσμία της δόσης προς το ΔΝΤ για το δάνειο των 1,6 δισ. ευρώ. Προς το παρόν η ΕΚΤ παρέχει χρηματοδότηση για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες. Αλλά μόλις τελειώσει το πρόγραμμα στήριξης η Ελλάδα δεν θα δικαιούται πλέον έκτακτη χρηματοδότηση.

Θα κλείσει ο Μάριο Ντράγκι την κάνουλα; Οχι άμεσα, τουλάχιστον όχι προτού δει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι αν προκύψει ένα ουσιαστικό «Ναι» στο δημοψήφισμα οι συνομιλίες μεταξύ της ευρωζώνης και της Ελλάδας θα μπορούσαν να συνεχιστούν. Πράγμα που τελικά μπορεί και να συμβεί –με μία διαφορά: αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί με το «Ναι» και αν την κρίσιμη στιγμή η ΕΚΤ απειλήσει με διακοπή της χρηματοδότησης, δεν είναι αυτονόητο ότι ο Τσίπρας θα είναι αυτός που θα προσέλθει στις διαπραγματεύσεις, ούτε βέβαια ο υπουργός Οικονομικών του Γιάνης Βαρουφάκης.

Την επόμενη ημέρα άραγε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων θα δούμε πάλι το πρόσωπο ενός επίδοξου βασιλιά, απαλλαγμένου από τα βάσανά του την ύστατη ώρα, ευτυχή που θα μπορεί πλέον να επιστρέψει στο ποίμνιό του;

Ο κ. Ηλίας Κουλουκουντής είναι συγγραφέας και αρθρογράφος για ζητήματα πολιτικής. Εχει εκδώσει, μεταξύ άλλων, το βιβλίο «Η συνωμοσία της Αμοργού» (εκδόσεις Πατάκη 2012).