Η συνθέτη επιχείρηση που οδήγησε στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους εξακολουθεί σίγουρα να προκαλεί διεθνές ενδιαφέρον
Αυτό κι αν είναι θαύμα. Ο μεσσίας Κασσελάκης να κάνει πολιτικά σχέδια. Και ο Μητσοτάκης, στον ρόλο του θεού της ιστορίας, να γελά.
Ας συζητήσουμε, επιτέλους, ενόψει των επερχόμενων ευρωεκλογών και τα σοβαρά προβλήματα της Ευρώπης!
«Δεν ήρθα εδώ για να τρέξω για εμένα. Ήρθα να τρέξω για την Ελλάδα και τους Έλληνες».
Τώρα που οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα με τον Κασσελάκη αλλά αναρωτιέμαι τι σημαίνει να είσαι αριστερός στην Ελλάδα.
Διότι, για να πούμε την αλήθεια, στο Ευρωκοινοβούλιο μια παράδοση τενεκέδων την έχουμε. Υποψιάζομαι ότι θα διατηρηθεί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τρέχει μόνος του. Και αυτό είναι πρόβλημα και για τον «πρόσχαρο» Κασσελάκη και για τον «θυμωμένο» Ανδρουλάκη.
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι ασυνεπής, απλώς στις Βρυξέλλες εμφανίζεται σαν σύγχρονος ηγέτης και στην Ελλάδα σαν κομματάρχης της εποχής Μαυρογιαλούρου.
«Μια διεθνής σύγκρουση με πρωταγωνιστή στις εξελίξεις τον Βελόπουλο θα ήταν όλα τα λεφτά».
Κάποιοι πείθουν ακόμα τα ακροατήριά τους πως «αν ο ένας σφάξει τον άλλο, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα».
«... εξακολουθούμε να στρέφουμε την προσοχή μας στο αποτέλεσμα της βίας και όχι στα αίτια που την προκαλούν, προκειμένου να εντείνουμε την προσπάθειά μας για την εξάλειψή τους».
Η καταφυγή σε φθαρμένες μεθόδους και παλαιές προεκλογικές τακτικές καλλιεργούν το αδιέξοδο και αυτό πέρα από τα εκλογικά αποτελέσματα της 9ης Ιουνίου.
Η άμεση εμπλοκή του Ιράν εναντίον του Ισραήλ καταδεικνύει ότι το Ιράν ευθύνεται για την παγκόσμια αναστάτωση των οικονομιών πολλών χωρών.
Ο Αγιος Αυγουστίνος έλεγε ότι ο κόσμος είναι ένα βιβλίο κι εκείνος που δεν ταξιδεύει έχει διαβάσει μόνο μια σελίδα.
Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Mια κατακερματισμένη αντιπολίτευση, να μην μπορεί να ασκήσει στοιχειωδώς τα καθήκοντά της.
Οι τρέχουσες πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να εμπνευστούν μεγάλα σχέδια, ούτε να υπηρετήσουν μακρόπνοες οραματικές πολιτικές.
Η τραγωδία των Τεμπών πρέπει να αποτελέσει σημείο επανεκκίνησης με στόχο την επιτάχυνση του μείγματος των μεταρρυθμίσεων που υπαγορεύει η νικηφόρα στρατηγική της «τριγωνοποίησης», η οποία συνθέτει στοιχεία και «δεξιάς» και «αριστερής» απόχρωσης.
Πώς και γιατί δομές και κτίρια, για τα οποία έχουν διατεθεί εκατομμύρια εκατομμυρίων, αφέθηκαν να καταντήσουν εστίες αθλιότητας και παρανομίας; Πώς παραμένουν στο απυρόβλητο ανεξέλεγκτοι οι υπεύθυνοι;
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που τα τρόφιμα είναι ακριβότερα σε εμάς, σε σχέση με άλλες χώρες που έχουν υψηλότερους μισθούς. Αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει η κυβέρνηση αυξάνοντας συνεχώς τον κατώτατο μισθό. Απλά είναι σαν τον «σκύλο που κυνηγάει την ουρά του».