Ο Νίκος Συρίγος έχει χαράξει μια ιδαίτερη δημοσιογραφική πορεία: από το αθλητικό ρεπορτάζ στις εφημερίδες, έπειτα στην αρθρογραφία στο διαδίκτυο και τις ραδιοφωνικές εκπομπές και και από εκεί στο πλατό μιας ψυχαγωγικής εκπομπής. Στη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ αναλύει γιατί θεωρεί την τηλεόραση «μέσο με φως αλλά χωρίς βάθος», πώς επιλέγει τα θέματα που ανοίγει στο «Χαμογέλα και πάλι!», αλλά και ποια είναι η ευθύνη μιας ψυχαγωγικής εκπομπής απέναντι στην πραγματικότητα που ζούμε. Παράλληλα, μιλά για την πίεση που δέχτηκε μετά τις πρόσφατες πολιτικές του τοποθετήσεις και εξηγεί γιατί δεν σκοπεύει να «μαζευτεί».
Πέντε χρόνια στην τηλεόραση και τα πέντε στο MEGA στο «Χαμογέλα και πάλι!» με παρουσιάστρια τη Σίσσυ Χρηστίδου. Εσύ όμως ήσουν άνθρωπος των εφημερίδων και των περιοδικών, ορκισμένος γραφιάς και ρεπόρτερ. Πώς λοιπόν βρέθηκες στα πλατό και τι έχεις μάθει από αυτά;
Η τηλεόραση είναι μέσο με τεράστιο φως, πολύ μεγάλο βεληνεκές, αλλά όχι με την ουσία, την ανάλυση και το βάθος που έχει ο γραπτός δημοσιογραφικός λόγος, είτε είναι στο χαρτί είτε στο ψηφιακό περιβάλλον. Επειδή λοιπόν οι καταβολές μου είναι αυτές, αλλά και το ραδιόφωνο, που είναι η πιο όμορφη δουλειά που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, κάποια χαρακτηριστικά της τηλεόρασης δεν μου ταιριάζουν καθόλου, όπως η αυτοαναφορικότητα, τα μεγάλα «εγώ» και ο καθωσπρεπισμός.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη
Μπαίνεις πάντως στον πειρασμό να απαντήσεις, όταν σε σχολιάζουν από άλλες εκπομπές. Δεν συμβάλλεις και εσύ στην αυτοαναφορικότητα της με αυτό τον τρόπο;
Μπαίνω στη διαδικασία να απαντήσω, όταν νιώθω ότι κάποιος λέει συνειδητά ψέματα ή με προσβάλλει. Κι όχι πάντα. Άλλωστε σημασία πολλές φορές, δεν έχει τι λέγεται για σένα αλλά ποιος το λέει και πίστεψε με, υπάρχουν αρκετοί στο χώρο που δεν αξίζει τον κόπο όχι να τους απαντάς αλλά ούτε καν να τους βλέπεις… Έχω αποφασίσει ωστόσο ότι θα κάνω τη δουλειά μου στην τηλεόραση με τον τρόπο που είχα μάθει στις εφημερίδες και στο ραδιόφωνο και… είτε αυτό θα αρέσει είτε δεν θα αρέσει. Στο κάτω-κάτω από αυτό κρινόμαστε.
Επομένως, η προηγούμενη σου διαδρομή σου είναι αυτή που σε κάνει σταθμίζεις πιο ψύχραιμα τα θέλγητρα της τηλεόρασης;
Κοίταξε, με αυτά που βλέπω από αρκετούς στην τηλεόραση και με την τρομερή υποκρισία που βασιλεύει, δεν θέλω να εκλαμβάνομαι ως τηλεοπτικός. Ο κόσμος θέλω να με βλέπει ως δημοσιογράφο. Και ως δημοσιογράφος προφανώς μου αρέσει το γεγονός ότι ο λόγος μου φτάνει σε πολύ περισσότερο κόσμο. Από την άλλη, και επειδή ακριβώς είμαι δημοσιογράφος, δεν απολαμβάνω ιδιαίτερα τη δημοφιλία που προσφέρει το συγκεκριμένο μέσο -απλώς τη διαχειρίζομαι. Αν δεν ήμουν στην τηλεόραση, μπορεί να μην ένοιαζε κανέναν αν θα φορέσω τη ζώνη μου στο αυτοκίνητο ή το κράνος μου στη μηχανή ή αν παίρνω το μηχανάκι ή δεν παίρνω το μηχανάκι.
«Πάντα πίστευα ότι δεν έχουμε ανάγκη από Μπαμπούλες για να μας πουν ποιο είναι το σωστό και το λάθος».
Και αν δεν ήσουν επίσης σύντροφος της Ελεωνόρας Ζουγανέλη. Παίζει και αυτό ρόλο δεν νομίζεις;
Παίζει αναμφίβολα. Ωστόσο, με την Ελεωνόρα συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας σαν δύο ανθρώπους που δεν έχουν τη δημοφιλία. Συνεχίζουμε και πηγαίνουμε στο σινεμά, συνεχίζουμε και πηγαίνουμε και τρώμε σε ένα ταβερνάκι, συνεχίζουμε και παίρνουμε τη μηχανή και κάνουμε μια βόλτα στην Αθήνα. Νομίζω ότι ζω μια κανονική ζωή. Άλλωστε και η Ελεωνόρα είναι χαμηλών τόνων.
Δεν σε ζόρισε καθόλου ότι ασχολούνται με εσένα από lifestyle έντυπα μέχρι Υπουργοί;
Όχι, δεν με ενόχλησε. Με τσάτισε. Ξέρεις δεν είναι ωραίο να πηγαίνεις για μπάνιο να σε φωτογραφίζουν και να σε βγάζουν μετά σε ένα εξώφυλλο. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι δημοσιογραφικό ενδιαφέρον έχει αυτό. Όσο για τους Υπουργός, πάντα πίστευα ότι δεν έχουμε ανάγκη από Μπαμπούλες για να μας πουν ποιο είναι το σωστό και το λάθος.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη
Μπαμπούλα λες τον Άδωνι Γεωργιάδη που αναδημοσίευσε τη φωτογραφία που ήσασταν στο μηχανάκι χωρίς κράνος;
Σωστά… Αλλά νομίζω πως το θέμα του κράνους εξαντλήθηκε, μετά τις τόσες τοποθετήσεις του Υπουργού και των τρολ που είναι πάντα πρόθυμα να κάνουν τα θελήματα που τους ζητούνται ! Και ξέρεις κάτι, πραγματικά γελάω που κάθε φορά που κάνω κριτική στην κυβέρνηση το X γεμίζει με τις φωτογραφίες μου χωρίς κράνος! Σοβαρό επιχείρημα, όχι αστεία! Γνωριζόμαστε πια στην Ελλάδα και ξέρουμε πώς λειτουργεί το σύστημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και τον μεν και τους δε, τους ενόχλησε η απήχηση της συνέντευξης της Μαρίας Καρυστιανού και μάλλον οι γενικότερες τοποθετήσεις μου, παρά κάτι άλλο. Λυπάμαι αλλά όπως λέει και ο ποιητής «θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ».
Άρα άλλος ήταν ο στόχος;
Είμαι βέβαιος ότι άλλη ήταν η αιτία που έγιναν αυτά και όχι η «κακή οδηγική συμπεριφορά μου». Άλλωστε έχουν συμβεί ανάλογα φαινόμενα και στο παρελθόν, σχεδόν κάθε φορά που διατυπώνω ή γράφω μια άποψη που ενοχλεί την κυβέρνηση.
Γιατί όμως να θέλει κάποιος να σε στοχοποιήσει; Επειδή είσαι επικριτικός;
Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν αντέχει την κριτική. Και την αντιμετωπίζει με κάθε τρόπο. Πότε με τη λίστα Πέτσα, πότε με τα τρολ και πότε με Υπουργούς που κάνουν αμέτρητες αναρτήσεις και δηλώσεις με κάθε πιθανή κι απίθανη αφορμή, πιστεύοντας ότι θα χαλάσουν τη διαγωγή αυτού που τους κριτικάρει. Εδώ στήθηκαν θέματα και συνεντεύξεις με αφορμή μια λεκτική υπερβολή που χρησιμοποίησα για να δείξω ότι ειδικά όσοι ξέρουν από μηχανές, δεν περιμένουν από τον οποιοδήποτε Yπουργό να τους διδάξει αν πρέπει να φοράνε κράνος! Ειδικά οι πιτσιρικάδες που το μυαλό τους δουλεύει σε άλλους ρυθμούς, δεν έχουν ανάγκη από παραδείγματα. Από αλήθειες έχουν ανάγκη, που όπως αποδείχτηκε στο παρελθόν, οι Yπουργοί δεν τις λένε! Εγώ πάντως θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή οι διάφοροι πολιτικάντηδες – επικοινωνιακοί λαγοί θα κάνουν τη δουλειά που τους έχει αναθέσει ο πολίτης κι όχι αυτό που κάνουν τώρα.
Η Μαρία Καρυστιανού μιλά συχνά, αλλά δεν μιλά συχνά σε ψυχαγωγικές εκπομπές. Θεωρείς ότι υπάρχει χώρος για τέτοιο περιεχόμενο σε μια εκπομπή όπως το «Χαμογέλα και πάλι!»;
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτές οι εκπομπές φτιάχνονται από παρέες και περιλαμβάνουν όσα συζητά μια παρέα γύρω από ένα τραπέζι, θα ήταν ουτοπικό να ήμασταν yolo και να ασχολούμαστε μόνο με το ποιος είναι ο νέος σύντροφος της Ιωάννας Τούνη ή ποια είναι η νέα σύντροφος του τάδε και του δείνα. Θα πρέπει να συζητάμε αυτά που μας απασχολούν καθημερινά. Αλίμονο, αν τα Τέμπη δεν απασχολούν μια παρέα, αν το παλαιστινιακό δεν απασχολεί μια παρέα. Όλη αυτή η ελαφρότητα μας έκανε κακό. Περάσαμε πολλά χρόνια μιλώντας μόνο για σεξ, μπάλα και αυτοκίνητα, και αυτό μας οδήγησε στην ηθική πτώχευση της χώρας, στον κυνισμό και την αποκτήνωση που διαπιστώνουμε καθημερινά γύρω μας, τόσο στο θέμα των Τεμπών, για να επιστρέψω στην αρχή του ερωτήματος, όσο και σε άλλα. Θεωρώ υποχρέωσή μου να μιλώ στην εκπομπή για τα Τέμπη.
«Δεν έχουμε ανάγκη από «Μεσσίες», αλλά από κανονικούς ανθρώπους».
Μετράμε αντίστροφα για τη δική, πιστεύεις ότι η αντίδραση του κόσμου είναι η τελευταία γραμμή άμυνας, ένα «φτάνει πια»;
Αν θέλουμε να λέμε η Ελλάδα διαθέτει τους μηχανισμούς ενός κράτους δικαίου, τότε το ζητούμενο -όχι μόνο στα Τέμπη, αλλά γενικά- δεν μπορεί να είναι άλλο από τη Δικαιοσύνη. Η δικαστική εξουσία ωστόσο πολλές φορές είναι χέρι-χέρι με την εκάστοτε κυβέρνηση. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αμφότερες μάς έχουν κοροϊδέψει πολλές φορές για τα Τέμπη. Μας κορόιδεψαν από την αρχή, προσπάθησαν να μπαζώσουν τις συνειδήσεις μας. Στριμώχνονται όμως εξαιτίας της πίεσης του κόσμου και εξαιτίας του αγώνα των γονιών που ψάχνουν το δίκαιο των παιδιών τους. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πάνος Ρούτσι έκανε 23 μέρες απεργία πείνας για να διεκδικήσει το αυτονόητο και παρόλα αυτά όχι μόνο λοιδορήθηκε αλλά και η κυβέρνηση βρήκε ένα πρόσχημα για να περάσει την τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη. Πολλές φορές απορώ έως πού θα φτάσει η ξεδιαντροπιά ορισμένων υπουργών και βουλευτών. Αυτό που συμβαίνει με τα Τέμπη, αυτό που ζει η χώρα, είναι μια μάχη των ανθρώπων με τα τέρατα.
Η έως τώρα παρουσία της κυρίας Καρυστιανού πώς σου φαίνεται;
Έχει ξεκαθαρίσει πολλές φορές και η ίδια, τόσο στη συνέντευξη που κάναμε όσο και σε άλλες έπειτα, ότι η ίδια δεν θα κάνει κόμμα, αλλά δεν αποκλείει να είναι κομμάτι ενός πολιτικού φορέα που θα θέσει στο επίκεντρο ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη
Η ίδια το διαψεύδει από την άλλη ο κύριος Καραχάλιος μίλησε ανοιχτά για τις διεργασίες που γίνονταν για τη δημιουργία ενός κόμματος με την ίδια επικεφαλής.
Στην πορεία της ζωής μου έχω μάθει να κρατάω επιφυλάξεις για οτιδήποτε ακούγεται από επαγγελματίες της πολιτικής. Το ίδιο θα κάνω τώρα για όσα ακούγονται για την Μαρία Καρυστιανού. Θα μπορούσε άλλωστε κάποιος εύκολα να υποθέσει ότι οποιοσδήποτε είναι εκτός του «κλειστού κλαμπ» που λέγεται πολιτική και δείχνει ικανός να αλλάξει τις ισορροπίες, θα μπει στο στόχαστρο. Ειδικά αν δεν κάνει το χατίρι να πάει με τον έναν ή τον άλλον που θα ήθελε να κερδίσει κάτι από τον αγώνα της.
Για να τελειώνουμε: Η Μαρία Καρυστιανού έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικήσει η ίδια το δίκιο της με όποιον τρόπο θεωρεί καταλληλότερο. Στο κάτω κάτω, γιατί να είναι ανεπαρκείς και ανάξιοι βουλευτές στη Βουλή και όχι η κυρία Καρυστιανού; Θα πάει χειρότερα η χώρα; Δεν νομίζω. Η Μαρία Καρυστιανού είναι μια σπουδαία προσωπικότητα, μια σπουδαία γυναίκα, μια συγκλονιστική μάνα, ένας άνθρωπος ο οποίος αν αποκτήσει βουλευτική ιδιότητα θα είναι χρήσιμος για τη χώρα.
Μήπως αναζητούμε έναν νέο «Μεσσία»;
Το έργο με τους «Μεσσίες» δεν πηγαίνει ποτέ καλά. Δεν έχουμε ανάγκη από «Μεσσίες», αλλά από κανονικούς ανθρώπους. Είμαστε πολιτικά όντα. Το έχουμε ξεχάσει αυτό. Για δεκαετίες νοιαζόμασταν μόνο για να πηγαίνουμε διακοπές με διακοποδάνεια ή να κάνουμε τα 30 πράγματα που κάθε άνδρας έπρεπε να είχε κάνει μέχρι τα 30. Τα διάβαζε αυτά ένας εργάτης, ένας εργαζόμενος και πήγαινε και δανειζόταν γιατί διαφορετικά τον έκαναν να νιώθει αποτυχημένος. Εκεί είχαμε φτάσει.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη
Είσαι το μέλος της ομάδας που θα ανοίξει τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, θα ήθελες να δοκιμάσεις και κάτι άλλο, είτε εντός της εκπομπής είτε εκτός;
Προς το παρόν είμαι αφοσιωμένος στην εκπομπή. Δεν ξέρω τι θα φέρει το μέλλον και αν θα προκύψει κάτι που θα με κάνει να σκεφτώ ότι θέλω να κάνω κάτι άλλο. Αν και εφόσον μου προταθεί κάτι που θα θεωρήσω ότι ταιριάζει στα θέλω μου, βλέπουμε. Όμως η ελευθερία που μου δίνει η Σίσσυ και γενικότερα η εκπομπή είναι τεράστια υπόθεση.
Τελικά είναι πιο σκληρή η τηλεόραση ή το αθλητικό ρεπορτάζ από το οποίο ξεκίνησες και το οποίο υπηρέτησε για χρόνια;
Η διαδρομή μου και η εμπειρία μου στο αθλητικό ρεπορτάζ με προστάτευσε όταν βρέθηκα ξαφνικά στην τηλεόραση. Είναι και αυτός ένας πολύ δύσκολος χώρος διότι γράφεις για το μεγάλο πάθος όσων σε διαβάζουν. Οι ομάδες στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο πάθος και πρέπει να προσέχεις δύο και τρεις φορές τι θα πεις και πώς θα το πεις. Έκανα τα λάθη μου σε αυτή μου τη διαδρομή και τώρα είμαι πιο μπαρουτοκαπνισμένος.
INFO
To «Χαμογέλα και πάλι» μεταδίδεται κάθε Σαββατο και Κυριακή στις 09:20 στο MEGA.
