Το έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έληξε πριν καν ξεκινήσει. Μια ώρα πριν από την προγραμματισμένη έναρξη του συνεδρίου, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την πιο καταλυτική παρέμβαση των τελευταίων χρόνων.

Εν μέσω του εμφύλιου εσωκομματικού σπαραγμού, ο πρώην Πρωθυπουργός και ο άνθρωπος που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ από τα χαμηλά στα δώματα της εξουσίας, έκανε αυτό που πολλοί ζητούσαν εδώ και καιρό.

Υπό τον κίνδυνο να γίνει περίγελος το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που σπαράσσεται από συγκρούσεις το τελευταίο διάστημα με αποκορύφωμα τα όσα τραγελαφικά έγιναν τις τελευταίες ημέρες με επίκεντρο και την Πολιτική Γραμματεία και τις παρεμβάσεις του Στέφανου Κασσελάκη, ο Αλ. Τσίπρας ανέλαβε δράση για να σώσει ότι μπορεί να σωθεί.

Ο επί 15 χρόνια πρόεδρος μίλησε και τα είπε όλα και κυρίως υποδεικνύει στον Στ. Κασσελάκη να πάει στη βάση για να αναβαπτιστεί και να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του.

Ουσιαστικά θέτει το πλαίσιο, μετά από πολλές παροτρύνσεις και συζητήσεις με κορυφαία στελέχη που ζητούσαν την παρέμβασή του, και τον «τελειώνει» πολιτικά σε μια σπάνια παρέμβασή του και με την επισήμανσή του, ότι «όσοι έχουν άλλο σχέδιο θα έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν υποψηφιότητα».
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει και σαφείς αιχμές σε όσους αποχώρησαν από το κόμμα και θέτει τους πάντες προ των ευθυνών τους για την εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η στάση του Αλέξη Τσίπρα, έστω και αργά και αφού άφησε και ο ίδιος πολλά αρνητικά φαινόμενα να εξελιχθούν, έχει έντονο το στοιχείο της κομματικής ευθύνης, αφού αναγνωρίζει ότι το κόμμα βρίσκεται εδώ και καιρό σε παρατεταμένη και βαθιά κρίση.

Θέτει όλους προ των ευθυνών τους, αφού τονίζει ότι με άλλα ασχολούνται αντί να επικεντρωθούν στην αντιπολίτευση στη ΝΔ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η φράση του, «είναι σαν να έχουμε γυρίσει την πλάτη στην κοινωνία, αν και μιλάμε συνεχώς για την ανάγκη της ενίσχυσης των δεσμών μας με αυτή«», τα λέει όλα.
Βαθύς γνώστης του παρασκηνίου το είπε ευθέως, αυτό που πολλοί το επεσήμαναν: «είναι μια εσωτερική διαπάλη που αφορά περισσότερο προσωπικές σκοπιμότητες και λιγότερο την κοινωνία». Η φράση όμως που τσακίζει κόκκαλα ήταν: «Φαινόμενα ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού, παραβίασης των αρχών της συλλογικότητας και της συντροφικότητας, έχουν παραλύσει τον κομματικό οργανισμό».

Μπήκε απινιδωτής, δηλαδή η παρέμβαση του Αλ. Τσίπρα, στον ασθενή που είναι στο κρεβάτι. Θα ανανήψει ο ασθενής; Θα φανεί.

Πάρα πολλοί απαξιώθηκαν πολιτικά αυτές τις ημέρες και φαίνεται ποιοι είναι. Ο Αλ. Τσίπρας το είπε εμμέσως: «…η εικόνα που εκπέμπεται να είναι πως αδιαφορούμε για την κοινωνία και για το αποτέλεσμα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης. Αδιαφορούμε αν η κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί συνθήκες απουσίας αντιπολίτευσης, ανεξέλεγκτης διακυβέρνησης και άρα εν τέλει και κρίση δημοκρατίας. Και η αδιαφορία αυτή δεν αφορά έναν, αφορά πολλούς».

Είχε η παρέμβασή του όμως μεγάλο καρφί για τη Νέα Αριστερά: «Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του. Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος».

Όμως ισοπεδώνει πολιτικά όσον αφορά την παρουσία του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον Στ. Κασσελάκη, αλλά και τους επικριτές του, με την σημείωση: «Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της. Ενώ άλλοι διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν. Αδιαφορώντας για το τί αυτό θα σημαίνει για την παράταξη και τη χώρα».

Η μεγάλη αλήθεια όμως που είπε ο Αλ. Τσίπρας και όλοι το έλεγαν, ζητώντας καιρό τώρα την παρέμβαση του, ότι ««αν συνεχίσουμε έτσι, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο κενό».

Και δείχνει το δρόμο, υποδεικνύοντας, ως ο άνθρωπος που έχει το «οικόσημο» του κόμματος, στον Στ. Κασσελάκη να προσφύγει και να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του, όχι από την Πολιτική Γραμματεία, αλλά από τη βάση.

Μετά από καιρό έγινε αυτό που έπρεπε. Τι θα γίνει από εδώ και πέρα θα φανεί και εξαρτάται από την πραγματική βούληση όλων που έπαιζαν προσωπικά παιχνίδια τις τελευταίες ημέρες.