Σαν να μην είχε άλλες κρίσεις να διαχειριστεί ο «πυρομανής σουλτάνος» Ερντογάν πρόσθεσε κι άλλη μια, «ανάβοντας μια νέα πυρκαγιά σε ένα ήδη πυρακτωμένο τοπίο» γράφει το editorial της γαλλικής Le Monde αναφορικά με τις «χυδαίες», όπως τις χαρακτηρίζει, δηλώσεις του Τούρκου προέδρου περί ψυχοθεραπείας του Γάλλου προέδρου και της «εμμονής του Μακρόν με τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ», κατά τα λεγόμενα του Ερντογάν.
Η Γαλλία ήταν η χώρα που «ήθελε να βγάλει κάποτε την Τουρκία από τη διπλωματική της απομόνωση. Ήταν το μεγάλο ευρωπαϊκό κράτος με το οποίο ο δεσπότης του Βοσπόρου είχε τις λιγότερο κακές σχέσεις». Σήμερα όμως σχολιάζει στην ανάλυσή του ο Λυκ ντε Μπαροσέζ στο εβδομαδιαίο περιοδικό Le Point, «ο φλεγόμενος γαλλο-τουρκικός ανταγωνισμός αποδεικνύει ότι η καταπολέμηση του ριζοσπαστικού Ισλάμ στη Γαλλία δε μπορεί να αποκοπεί από το διεθνές πλαίσιο», σε μια σαφή αναφορά στο γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν καταδίκασε τον αποκεφαλισμό του καθηγητή Σαμουέλ Πατί στο Παρίσι.
«Η οικονομία είναι η αχίλλειος πτέρνα του»
Η σύγκρουση Γαλλίας Τουρκίας δεν αφορά μόνο τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Ο γαλλικός Τύπος αναφέρεται εκτενώς στις προκλήσεις του Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή στη σκιά του αδιεξόδου της βαθιάς οικονομικής κρίσης στο εσωτερικό της χώρας: «Η οικονομία είναι η αχίλλειος πτέρνα του» σχολιάζουν οι συντάκτες της Monde υπογραμμίζοντας ότι «οι υποσχέσεις της ευημερίας που έδινε κάποτε ο Ερντογάν έχουν εξανεμιστεί, η λίρα υποτιμάται συνεχώς και οι ξένες επενδύσεις έχουν μειωθεί».
Tρέφεται με τις φωτιές που ανάβει και πυροδοτεί
«Η στρατηγική του έγκειται στην αναζήτηση ενός εξωτερικού εχθρού και τη βίαιη κακοποίησή του με στόχο να προκαλέσει ένα κύμα εθνικισμού στη χώρα του» λέει στο ραδιόφωνο Franceinfo ο Φρεντερίκ Ανσέλ, αναλυτής με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή, ενώ ο εμπειρογνώμονας Τιγράν Γιεγκαβιάν μιλώντας στους συντάκτες της ιστοσελίδας «Nouvelle République» λέει ότι ο «εμπρηστής Ερντογάν τρέφεται με τις φωτιές που ανάβει και πυροδοτεί».
«Οι προσβολές της Άγκυρας εναντίον των ευρωπαίων γειτόνων της δεν είχαν προκαλέσει τόσο μεγάλη αντίδραση στο παρελθόν. Αυτή η αλλαγή αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Παρισιού να σκληρύνει τον τόνο του ενάντια σε μια Τουρκία που χρησιμοποιεί τη στρατιωτική της δύναμη, ως πυλώνα της εξωτερικής της πολιτικής. Η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να κινητοποιήσει τους Ευρωπαίους σχεδιάζοντας κόκκινες γραμμές», γράφει ο ανταποκριτής της Libération στην Κωνσταντινούπολη Ζερεμί Μπερλιού, αναφερόμενος στην όλο και μεγαλύτερη απομόνωση της Τουρκίας, εν μέρει και λόγω της στρατιωτικοποίησης της εξωτερικής της πολιτικής.
