Τον περασμένο Απρίλιο, ο σερ Κιρ Στάρμερ εξελέγη αρχηγός των Εργατικών διαδεχόμενος τον Τζέρεμι Κόρμπιν, με το κόμμα σε βαθιά αναταραχή έπειτα από τη συντριπτική ήττα των γενικών εκλογών στα τέλη του περασμένου έτους. Μόλις έξι μήνες αργότερα, ο 57χρονος πραγματιστής πολιτικός βλέπει την αποδοχή του να ανεβαίνει σημαντικά, όπως έδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση του YouGov.
«Πρωθυπουργός εν αναμονή»
Το 37% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ο Στάρμερ θα ήταν καλύτερος πρωθυπουργός εξ ου και ο χαρακτηρισμός πρωθυπουργός εν αναμονή που του έχουν αποδώσει εγχώριοι παρατηρητές. Ο ίδιος θέλει να φέρει πίσω τους ψηφοφόρους των Εργατικών, να επαναπατρίσει κυρίως εκείνους από τη Βόρεια Αγγλία που ψήφισαν υπέρ των Τόρηδων στις τελευταίες εκλογές, να δώσει νέα πνοή στο κόμμα, το οποίο εδώ και μια δεκαετία βρίσκεται στην αντιπολίτευση.
Το ερώτημα είναι αν μπορεί. Οι Financial Times σχολιάζουν πως υπάρχουν δυο τρόποι για να το επιτύχει. Είτε να γίνει μια αξιόπιστη αντιπολίτευση, είτε να αρθρώσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική πρόταση. Υπό την ηγεσία του έχει επιτύχει το πρώτο, ιδιαίτερα σε μια συγκυρία όπου ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον δεν έχει διαχειριστεί καλά την υγειονομική κρίση στη Βρετανία. Το δεύτερο, είναι ακόμη υπό αίρεση.
Δύσκολο στοίχημα
Το στοίχημα μοιάζει δύσκολο, πολύ περισσότερο όταν μια μεγάλη πλειοψηφία του κόμματος δεν τον θεωρεί «δικό του». Οι Εργατικοί στη Βρετανία «πάσχουν» από «κορμπινισμό», με άλλα λόγια το φάντασμα του Κόρμπιν είναι ακόμα εκεί, με μια συμπαγή ομάδα ακροαριστερών που κατάφεραν να μπουν κυριολεκτικά από το… παράθυρο στο κόμμα κατά τη διάρκεια των πέντε χρόνων προεδρίας του, διαμόρφωσαν εν πολλοίς τον χαρακτήρα και τη στελέχωσή του, καθόρισαν πολλές από τις επιλογές του Κόρμπιν.
Στις πρώτες του ομιλίες ως νέος αρχηγός, ο Στάρμερ εμφανίστηκε γεφυροποιός των αριστερών και κεντρώων εσωκομματικών τάσεων, όμως στην πράξη πήρε σαφείς αποστάσεις από κάθε έκφανση ριζοσπαστισμού και ό,τι εξέφραζε ο προκάτοχός του. Το σκιώδες υπουργικό συμβούλιο είναι σθεναρά κεντρώο και στην προ μηνός εικονική -λόγω κορωνοϊού- διάσκεψη των Εργατικών επιχείρησε να θάψει την αριστερή κληρονομιά του Κόρμπιν. Το όνομα του δεν το ανέφερε καν, αντίθετα με τον Τόνι Μπλερ τον οποίο και μνημόνευσε δυο φορές.
Χρειάζεται ιδιαίτερο χάρισμα για να καταφέρει να συγκεράσει τις αντίθετες τάσεις, κάτι για το οποίο δεν φημίζεται. Χρειάζεται επίσης και εσωκομματικές συμμαχίες, είναι όμως άγνωστο αν θα τις βρει. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από λίγες μέρες, υποστηρικτές του Κόρμπιν ξεσπάθωσαν εναντίον του Στάρμερ στο Twitter με το hashtag #StarmerOut (έξω ο Στάρμερ) με αφορμή μια τοποθέτησή του -στο ζήτημα του αντισημιτισμού- που ερμηνεύτηκε ως ξεκάθαρο σημείο σύγκρουσης με τον Κόρμπιν.
