Αν κοιτάξουμε στο χάρτη, η Νίκαια της Γαλλίας απέχει μόλις δυο σπιθαμές από το Ντάλλας των ΗΠΑ.
Ίσως, για το λόγο αυτό, τα αστυνομικά λάθη-παραλείψεις του Ντάλλας (όπου, ως γνωστόν, δολοφονήθηκαν πέντε αστυνομικοί –βλέπε ανάλυσή μας με τίτλο «Στον απόηχο του μακελειού στο Ντάλλας» της 14.7.16-) να ταξίδεψαν! με τόση ευκολία, μέχρι την ακτή της Νίκαιας, όπου διευκόλυναν το νέο μακελειό (το βράδι της 15.7.16) με το φορτηγό-καρμανιόλα του 31χρονου οδηγού, Mohamed Lahouaiej Bouhlel, Τυνησιακής καταγωγής, που έδρασε ως μοναχικός λύκος, κατά των συγκεντρωμένων πολιτών που γιόρταζαν, στην παραλιακή λεωφόρο-Προμενάντ Ντεζ Ανγκλαί, την πτώση της Βαστίλλης, προσθέτοντας στο παλμαρέ του ISIS, ογδόντα τέσσερα νέα θύματα (μεταξύ αυτών και μικρά παιδιά).
Με τις αρχές, να δείχνουν κάθε φορά ότι αιφνιδιάζονται λες και η επίθεση με όχημα που χρησιμοποιείται ως όπλο για την παράσυρση ατόμων, ήταν εκτός δυνατότητας προβλέψεως.
Η τρομοκρατική «βεντάλια», από πλευράς ποικιλίας και καινοτομίας (Modus Operandi-τρόπος επίθεσης των τρομοκρατών και των μοναχικών λύκων), έχει «ανοίξει» και αυτό θάπρεπε να είχε λειτουργήσει «εκπαιδευτικά» για τις αρχές ασφαλείας, τουλάχιστον στον τομέα της πρόβλεψης και του σχεδιασμού μέτρων αποτροπής κάθε πιθανού κινδύνου ή απειλής.
Ο αιφνιδιασμός των κρατών σε τέτοια περιστατικά δείχνει το τεράστιο έλλειμμα που έχουν στον τομέα προστασίας των πολιτών.
Πλέον, έχει καταντήσει «ρουτίνα» το παιγνίδι των τρομοκρατών με τις αρχές ασφαλείας (σαν τη γάτα με το ποντίκι) αφού, ο κάθε παράφρων, μπορει να επιλέγει το χρόνο, τον τόπο, τη μέθοδο και τα μέσα, είτε σε συμβατικό είτε σε ασύμμετρο πεδίο απειλών, με την ευκολία του χαμαιλέοντα.
Στο περιστατικό της Νίκαιας, υπήρξε προφανής έλλειψη συντονισμού μεταξύ κυβέρνησης και αστυνομίας. Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάστηκε και μεταξύ κυβερνητικών αξιωματούχων (σ.σ. διαφορά ρητορικής μεταξύ πρωθυπουργού και υπουργού εσωτερικών).
Η διγλωσία τους, μάλιστα, συνεχίζεται και εκλαμβάνεται από τους Γάλλους πολίτες, ως ένδειξη πρωτοφανούς ασέβειας τα τραγικά θύματα που έκαναν το λάθος και βασίστηκαν στα «δρακόντεια» μέτρα προστασίας, που δήθεν είχαν ληφθεί. Όσοι πολίτες δεν πείστηκαν και δεν πήγαν στην εκδήλωση, απέφυγαν τον κίνδυνο να τους παρασύρει το «τρελό φορτηγό».
Οι κυβερνητικές δηλώσεις του τύπου «κάναμε το καλύτερο δυνατό», απλώς, επιβεβαιώνουν την αδυναμία του κράτους να παράσχει αποτελεσματική προστασία στους πολίτες του.
Παραδοχή: «Λιτότητα στην ασφάλεια των πολιτών δεν νοείται».
Έλλειψη συντονισμού σημειώθηκε και μεταξύ των Αστυνομικών Υπηρεσιών αφού, ο σχεδιασμός ασφαλείας δεν προέβλεψε και μέτρα «προστατευτικού» αποκλεισμού του χώρου της εκδήλωσης, στην παραλιακή λεωφόρο, με φραγμό των δύο ρευμάτων κυκλοφορίας, αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων ή, έστω, της Τροχαίας. Δεν είχαν δει κινητά μεταλλικά κολωνάκια στις εισόδους ευαίσθητων εγκαταστάσεων, ως μέσο αποτροπής εισόδου παγιδευμένων οχημάτων; Δεν ήξεραν ότι υπάρχουν ταινίες με ειδικά καρφιά που σκάνε τα λάστιχα κάθε οχήματος όταν αυτό επιχειρήσει να διασπάσει βίαια τον αποκλεισμό;
Δεν είχαν ακούσει για μεταλλικά στηθαία-Speed Bumps, για την αποτροπή βίαιης εισόδου οχημάτων και τόσα άλλα τεχνικά μέσα που υπάρχουν για το σκοπό αυτό;
Εν τέλει, πόσο δύσκολο ήταν να αποκλείσουν τα ρεύματα κυκλοφορίας έστω με αστυνομικά λεωφορεία για να αποτραπεί ο κίνδυνος εισβολής του φορτηγού;
Τα οχήματα (ως όπλο ή «βόμβα») δεν αντιμετωπίζονται μόνο με τη σφυρίχτρα των, ρυθμιστών της κυκλοφορίας, τροχονόμων.
Ο ιστορικός συσχετισμός της εκδήλωσης με τη Γαλλική επανάσταση, σε συνδυασμό, με τη μαζική συμμετοχή πολιτών, δεν προβλημάτισε, αρκούντως, την πολιτική και αστυνομική ηγεσία, όπως καταδεικνύει η ευκολία με την οποία διείσδυσε το φορτηγό του μοναχικού λύκου στο χώρο της υπαίθριας εκδήλωσης και η απέλπιδα προσπάθεια πεζών αστυνομικών κι ενός δικυκλιστή τροχονόμου, που έτρεχαν δίπλα του μπας και το αναχαιτίσουν με «λόγια».
Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με την ελλιπή πολιτική καθοδήγηση και εποπτεία του αστυνομικού σώματος της Νίκαιας, χρεώνονται ως αδυναμία στη Γαλλική κυβέρνηση, πού, δεν φαίνεται να έμαθε καλά το μάθημά της, μετά από τα μαζικά τρομοκρατικά χτυπήματα -του περιοδικού Σαρλί Χεμπτό, του Μπατακλάν, της Τουλούζης, τώρα της Νίκαιας και αύριο;
Το γεγονός ότι, τελικά, εξουδετέρωσαν, το δράστη, «συγχωνεύεται» στο «πεδίο της ανακούφισης-relief», με εστίαση στο «mitigation» (περιορισμό, δηλαδή, των συνεπειών), αποτέλεσμα, που δεν αναιρεί την τραγική κατάληξη της επίθεσης, άσχετο, αν, ο ίδιος ο δράστης είχε παρόμοιο τέλος (σ.σ. αποκεφαλίστηκε από κάποια ριπή των αστυνομικών). Να πούμε ότι, κανείς δεν τον έσφαξε!, αλλά, απλώς, όταν οι βολίδες -από τις σφαίρες- προσκρούουν σε σκληρή επιφάνεια, παραμορφώνονται και εποστρακίζονται-εκτρέπονται «πεπλατυσμένες» με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται, στη συνέχεια, ως λεπίδες πάνω στο στόχο τους.
Στο ίδιο πεδίο -περιορισμού των επιπτώσεων-, εντάσσεται και ο επικοινωνιακός χειρισμός της Γαλλικής κυβέρνησης με περίτεχνες δηλώσεις και «κούφιες» υποσχέσεις (ανόητη φλυαρία, που επαναλαμβάνεται μετά από κάθε τρομοκρατικό/δολοφονικό περιστατικό, αλλά που δεν επαρκεί για τη συγκάλυψη των ευθυνών και παραλείψεων των αρμοδίων).
Όπως αναμένονταν, ο ISIS έσπευσε να αναλάβει την ευθύνη, λες και το σχεδίασαν οι παράφρονες εγκέφαλοί του και όχι ένας μόνιμος κάτοικος Γαλλίας με «ψυχωσικά σύνδρομα και παραμόρφωση της πραγματικότητας» όπως δήλωσαν οι Γάλλοι ψυχίατροι που τον είχαν «πελάτη». Είναι βέβαιο, ότι, εφεξής, η ευθύνη για κάθε μεμονωμένη δολοφονική ενέργεια, μοναχικών λύκων ή βομβιστών αυτοκτονίας-Suicide Bombers, θα διεκδικείται από τον ISIS, προκειμένου να εντυπωσιάζει τους οπαδούς του και να στέλνει φρικιαστικά μηνύματα σε λαούς και κυβερνήσεις.
Οι τελευταίες, με γνώμονα τη συμφεροντολογική σκέψη και την αναβλητικότητά τους στη λήψη αποφάσεων, κατάφεραν το αδιανόητο. Να αφήσουν ζωντανή την οχιά.
Είναι βέβαιο, ότι, αν, όλες οι Ευρωπαϊκές, τουλάχιστον, κυβερνήσεις δεν αλλάξουν μυαλά και ρότα (σ.σ. η μεταξύ τους συνεννόηση είναι πλέον αδήριτος ανάγκη) ο κόσμος θα κινηθεί, όπως το φορτηγό στη Νίκαια, με μεγάλη φόρα, χωρίς φρένα, προς «φυγόκεντρες!» κατευθύνσεις, γεγονός που θα αποτελέσει τη δική τους, ντροπιαστική «Νίκαια» και θα τους έρθει νταμπλάς!
Ο νοών, νοήτω.
Ο κ. Γρηγόρης Μούκας είναι Σύμβουλος Ασφάλειας ΔΟΛ – Αναλυτής θεμάτων ασφαλείας