Δεν κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον το ψηφοφόρων το δημοψήφισμα στην Ιταλία για περιορισμούς στην εξόρυξη υδρογονανθράκων, με μόλις το 31,6% να προσέρχεται στις κάλπες η οποία και, ως εκ τούτου, είναι σαν να μην έγινε ποτέ.

Η κυβέρνηση Ρέντσι χαιρέτισε εμμέσως την εξέλιξη, λέγοντας πως το δημοψήφισμα ήταν αποτέλεσμα των «προσωπικών αναγκών» αξιωματούχων στην αυτοδιοίκηση και αναφέροντας ως συμπέρασμα πως «η δημαγωγία δεν αποδίδει».

Ο ίδιος ο Ρέντσι είχε πει πως δεν θα πήγαινε στην κάλπη, στηρίζοντας την αποχή, ενώ ηγετικά στελέχη του κυβερνώντος PD είχαν στηρίξει το «όχι» -παρά το ότι οι αξιωματούχοι των περιφερειών που είχαν κινητοποιήσει το δημοψήφισμα, ζητώντας «ναι», προέρχονται από το ίδιο κόμμα.

Η μάχη του δημοψηφίσματος είχε ξεκινήσει τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν η κυβέρνηση παρέτεινε όλες τις υπάρχουσες άδειες, αρχικής διάρκειας 30 ετών, για εξορύξεις εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις ακτές μέχρι την εξάντληση των κοιτασμάτων.

Εννέα περιφέρειες αντιτέθηκαν στην επέκταση, ξεκινώντας τις διαδικασίες για το δημοψήφισμα με στόχο την απόσυρση της διάταξης. Τελικά, από το 31,6% που πήγε στις κάλπες, «ναι» στην απόσυρση είπε το 85,5%, με όριο όμως για να είναι έγκυρη η κάλπη το 50% στην εκλογική συμμετοχή.

Το δημοψήφισμα θεωρείτο ότι θα είχε ελάχιστες επιπτώσεις είτε στην επενδυτική δραστηριότητα (εξ αρχής, οι πετρελαϊκές εταιρείες υπολόγιζαν μόνο στις αρχικές διάρκειες των αδειών) είτε στην ενεργειακή αυτονομία της Ιταλίας, καθώς το μέτρο αφορούσε μόνο το 4% των ετήσιων ενεργειακών αναγκών της χώρας – η οποία καλύπτει με εισαγωγές το 90% των ενεργειακών της αναγκών.