Υπόλογη απέναντι στην εικόνα του αγοριού που πέταξαν τα κύματα στα τουρκικά παράλια στέκεται η Ευρώπη. Δεν είναι ένα νεκρό παιδί, δεν είναι ένας ακόμη αριθμός. Είναι η πραγματικότητα της προσφυγικής κρίσης που γιγαντώνεται. Είναι ο Αϊλάν Κουρντί, ο τρίχρονος Σύρος που γεννήθηκε εν μέσω του εμφυλίου και δεν έζησε τίποτε άλλο από τον φόβο. Αυτή είναι η ιστορία του…

Ο Αϊλάν ξεψύχησε μαζί με τον πεντάχρονο αδελφό του Γκαλίπ και την 35χρονη μητέρα τους Ριχάν στην ύστατη αγωνιώδη προσπάθεια της οικογένειας να ξεφύγει από τις βόμβες της εμπόλεμης Συρίας.

Ο πατέρας, Αμπντουλά, επέζησε και σήμερα το μόνο που του μένει είναι να επιστρέψει στο Κομπάνι για να θάψει τα παιδιά και την γυναίκα του.

Η Συρία βρισκόταν ήδη σε πόλεμο όταν γεννήθηκε ο Αϊλάν Κουρντί.

Την επομένη της προσφυγικής τραγωδίας που γράφτηκε ανάμεσα σε Τουρκία και Κω ήλθαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες του Αϊλάν και του Γκαλίπ να χαμογελούν κρατώντας ένα αρκουδάκι και να στέκονται αγκαλιασμένοι μπροστά σε έναν καπανέ.

Το νήμα της ζωής των παιδιών κόπηκε όταν αναποδογύρισε η βάρκα στην οποία η οικογένεια στοίβαξε το κουράγιο και τις ελπίδες της φεύγοντας από την Αλικαρνασσό με προορισμό την Κω, σε μία προσφυγική διαδρομή που θεωρείται λιγότερο επισφαλής από άλλες.

Άλλη μία βάρκα αναχώρησε την ίδια στιγμή. Τα νερά ήταν ήρεμα, έφυγαν από σημείο όπου είχαν να καλύψουν τη μικρότερη απόσταση μεταξύ Τουρκίας και Κω, όμως οι λέμβοι ήταν υπερπλήρεις. Και αναποδογύρισαν.

Σωσίβια δεν υπήρχαν. Είκοσι άνθρωποι πνίγηκαν, πέντε παιδιά ανάμεσά τους.

Στα τουρκικά παράλια ξεβράστηκαν οι ψυχές τους.

Ανάμεσά τους ο μικρός Αϊλάν με το κατακόκκινο μπλουζάκι και τα σορτς. Σαν να κοιμάται…

Η οικογένεια του Αϊλάν, όπως χιλιάδες άλλοι Σύροι πρόσφυγες, αναζήτησαν το καταφύγιο της Ευρώπης αφότου απορρίφθηκε η αίτηση για τη χορήγηση ασύλου που είχε υποβληθεί στον Καναδά όπου διατηρούσαν συγγενείς.

Η θεία του Αϊλάν και του Γκαλίπ είχε προσπαθήσει να εξασφαλίσει άσυλο για την οικογένεια στον Καναδά, όπου είχε μεταναστεύσει η ίδια 20 χρόνια πριν. Υπέβαλε εκ μέρους τους αίτηση, αλλά η απάντηση της αρμόδιας υπηρεσίας τον περασμένο Ιούνιο ήταν αρνητική.

Η αίτηση της Τέεμα Κουρντί υποβλήθηκε στο πλαίσιο προγράμματος που επιτρέπει σε πρόσφυγες να μετακομίσουν στον Καναδά εφόσον έχουν τη στήριξη πέντε Καναδών πολιτών και υπό την προϋπόθεση ότι οι τελευταίοι μπορούν να προσφέρουν οικονομική και συναισθηματική κάλυψη.

Όμως, μπορούν να γίνουν δεκτοί μόνο πολίτες στους οποίους έχει δοθεί επισήμως το καθεστώς πρόσφυγα από τον ΟΗΕ ή άλλο κράτος.


Μιλώντας στον καναδικό Τύπο, η Τέεμα Κουρντί ανέφερε ότι αφότου η οικογένεια διέφυγε από τη συνοριακή πόλη Κομπάνι (που βρέθηκε στο έλεος των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους), ο ΟΗΕ δεν τους είχε καταγράψει ως πρόσφυγες και η τουρκική κυβέρνηση δεν χορηγούσε θεώρηση εξόδου.

«Προσπαθούσα να τους προωθήσω [για το πρόγραμμα ασύλου στον Καναδά], έχω τους φίλους και τους γείτονές μου που με βοήθησαν με τις καταθέσεις σε τράπεζες, αλλά δεν μπορούσαμε να τους βγάλουμε. Γι’ αυτό έφυγαν με τη βάρκα» δήλωσε στην Ottawa Citizen.

Η εικόνα του μικρού Αϊλάν που πέταξαν τα κύματα στα τουρκικά παράλια γίνεται σύμβολο της προσφυγικής κρίσης, η ιστορία του «γυρνά» από χώρα σε χώρα και επιτείνει την πίεση προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σταθούν αντάξιες της Ιστορίας.

Ρέντσι: Η Ευρώπη δεν μπορεί απλώς να συγκινείται για τον μικρό Αϊλάν

Η Ευρώπη δεν μπορεί να αρκείται στο να συγκινείται μπροστά σε εικόνες «που σφίγγουν την καρδιά και συγκλονίζουν την ψυχή», όπως αυτή του πνιγμένου μικρού σύρου πρόσφυγα, δηλώνει ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι.

«Δεν μπορεί απλώς να συγκινείται, πρέπει και να κινηθεί» τόνισε ο Ρέντσι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον Μαλτέζο ομόλογό του Τζόζεφ Μάσκατ στη Φλωρεντία.

«Το γεγονός ότι ένας πατέρας προσπαθεί να επιστρέψει στο Κομπάνι για να θάψει την οικογένειά του» δεν οφείλεται «σε λάθος της Ευρώπης», δήλωσε.

Όμως «η Ευρώπη έχει καθήκον να δώσει μία ενιαία απάντηση που να βασίζεται στο ευρωπαϊκό δικαίωμα στο άσυλο, σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για τη διαχείριση αυτής της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, σε ευρωπαϊκά μέτρα επαναπατρισμού και σε μια συνολική στρατηγική στις χώρες προέλευσης» σημείωσε.

«Πιστεύουμε πως μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, είτε η Ευρώπη θα δώσει μια απάντηση πολιτική με Π κεφαλαίο, είτε θα χάσει το γόητρό της» επέμεινε.

«Δεν είναι ώρα για δημαγωγία, αλλά για σοβαρή πολιτική. Αν ένα παιδί κινδυνεύει να πνιγεί, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να το σώσουμε» τόνισε ο Ιταλός πρωθυπουργός εξηγώντας ότι περιμένει τις νέες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα.

Ο Τζόζεφ Μάσκατ, ο οποίος πρόκειται να φιλοξενήσει στις 11 και 12 Νοεμβρίου στη Βαλέτα διάσκεψη κορυφής Ευρώπης-Αφρικής για τη μετανάστευση και την ανάπτυξη, επέμεινε από την πλευρά του στην αναγκαιότητα να τεθεί «μεσοπρόθεσμα» ένα τέλος στο χάος στη Λιβύη, διότι «διαφορετικά θα επιδεινωθεί».


Συγκλονίζει ο πατέρας του Αϊλάν: Τα παιδιά γλίστρησαν από τα χέρια μου

Συγκλονίζει η μαρτυρία του πατέρα του τρίχρονου Αϊλάν, που πνίγηκε στο Αιγαίο και οι εικόνες του άψυχου κορμιού του στοιχειώνουν όλη την Ευρώπη.

«Τα παιδιά μου, μου γλίστρησαν από τα χέρια» περιγράφει ο άτυχος πατέρας, Αμπντoυλάχ Κουρντί, που έχασε τους δύο γιους του και τη γυναίκα του, όταν αναποδογύρισε η βάρκα στην οποία η οικογένεια στοίβαξε τις ελπίδες της φεύγοντας από την Αλικαρνασσό με προορισμό την Κω.

«Είχαμε σωσίβια διάσωσης, όμως το πλοίο βυθίστηκε ξαφνικά επειδή κάποιοι εκ των επιβαινόντων σηκώθηκαν από τις θέσεις τους. Κρατούσα το χέρι της γυναίκας μου. Όμως τα παιδιά μου, μου γλίστρησαν από τα χέρια» είπε.

Είκοσι άνθρωποι πνίγηκαν, πέντε παιδιά ανάμεσά τους. Μεταξύ αυτών ο τρίχρονος Αϊλάν, η σορός του οποίου ξεβράστηκε στις τουρκικές ακτές.

Ο πεντάχρονος αδελφός του Γκαλίπ και η 27χρονη μητέρα τους Ρεχάν επίσης πνίγηκαν.

«Το σκοτάδι είχε καλύψει τα πάντα και όλος ο κόσμος φώναζε. Για αυτό ακριβώς το λόγο η σύζυγός μου και τα παιδιά μου δεν άκουσαν την φωνή μου. Προσπάθησα να κολυμπήσω έως την ακτή ακολουθώντας τα φώτα όμως δε μπόρεσα να βρω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου μόλις έφθασα στη στεριά» εξήγησε ο τραγικός πατέρας. «Πήγα στο νοσοκομείο και εκεί έμαθα τα άσχημα νέα» διηγείται ο πατέρας.

Όπως είπε, στη βάρκα -που δεν ήταν πάνω από πέντε μέτρα- βρίσκονταν δώδεκα άνθρωποι. Ο Τούρκος διακινητής πήδηξε κάποια στιγμή από τη βάρκα στη θάλασσα και τους άφησε. Η βάρκα ανετράπη από τα κύματα και ο ίδιος έμεινε στο νερό για σχεδόν τρεις ώρες.

Ο Αμπντουλάχ με καταγωγή από την κουρδική πόλη Κομπάνι στη βόρεια Συρία είχε επιχειρήσει και άλλη φορά -μάταια ωστόσο- να μεταβεί στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Τότε, το πλοίο τους το αναχαίτισε το ελληνικό Λιμενικό Σώμα.

Το σχέδια της οικογένειας ήταν να πάει στην αδελφή του Αμπντουλάχ Κουρντί στον Καναδά, όπου ζει εκεί επί 30 χρόνια. Έκανε για λογαριασμό τους αίτηση ασύλου στην πρεσβεία του Καναδά στην Τουρκία αλλά απορρίφθηκε. Για το ταξίδι θανάτου πλήρωσε 4.000 ευρώ για τον ίδιο και τη σύζυγό του. Ο διακινητής ζήτησε επίσης 500 ευρώ ανά παιδί.

Ο Αμπντουλάχ δεν πρόκειται να συνεχίσει το ταξίδι στο Καναδά: «Η μόνη μου επιθυμία τώρα, είναι να επιστρέψω στο Κομπάνι, με τους νεκρούς γιους και τη γυναίκα μου, να τους θάψω στη γη μου και δίπλα τους να θαφτώ κι εγώ. Η ζωή μου τελείωσε».