Πριν από τρία χρόνια μια μικρή παρέα μαγείρων αποφάσισε να κάνει το δικό της ξεκίνημα στον χώρο της γαστρονομίας εν μέσω της περιβόητης οικονομικής ύφεσης. Αυτό που ήθελαν ήταν να μαγειρέψουν, να περάσουν καλά και να αποκτήσουν εμπειρία. Τα πενιχρά μέσα που διέθεταν διαμόρφωσαν την τελική μορφή της ιδέας τους και γεννήθηκε το Tip The Chef. Η σύλληψη είναι απλή: επικοινωνείτε μαζί τους για μια εκδήλωση ή πάρτι στο σπίτι, συναποφασίζετε το μενού, ψωνίζουν τα υλικά με δικά σας έξοδα και την ημέρα της εκδήλωσης έρχονται στο σπίτι σας και μαγειρεύουν. Στο τέλος του event, αν μείνατε ευχαριστημένοι, τους ανταμείβετε με ένα tip, εξ oυ και το όνομα.

Επικεφαλής και εμπνευστής της ομάδας είναι ο Αλέξανδρος Φαντ Κασέμ, μισός Ελληνας, μισός Λιβανέζος, με σπουδές και προϋπηρεσία στο μάρκετινγκ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια, έχοντας αποφασίσει να ακολουθήσει το επάγγελμα της καρδιάς του, φοίτησε σε σχολή μαγειρικής και άλλαξε καριέρα. Από την ομάδα έχουν περάσει πολλοί μάγειρες, όπως μας είπε, αλλά αυτή τη στιγμή την απαρτίζουν εκείνος, ο Νίκος Μικρόπουλος, η Γιοχάννα ντ’ Ελια και ο Παναγιώτης Κουτσούκος. Ο 33χρονος Αλέξανδρος ήταν επίσης ομιλητής στο TEDx που πραγματοποιήθηκε στη Σπάρτη τον περασμένο Ιούνιο και με αυτή την αφορμή γνωριστήκαμε και κουβεντιάσαμε για το ξεχωριστό εγχείρημα και τις ιδέες του.

Τι παραπάνω έχει να προσφέρει το Tip The Chef από ένα απλό, συνηθισμένο κέτερινγκ;

Δεν έχουμε τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο να προσφέρουμε από ένα κέτερινγκ γιατί απλούστατα δεν απευθυνόμαστε στο ίδιο κοινό. Oχι μόνο δεν ανταγωνιζόμαστε τα κέτερινγκ, αλλά κάποιοι από εμάς εργάζονται και σε αυτά. Οι Tip The Chef είναι μια ομάδα φίλων που δεν σου ζητούν λεφτά. Σου ζητούν να τους εμπιστευτείς να δημιουργήσουν για εσένα. Οταν μαγειρεύουμε σε ένα σπίτι, το πιο σύνηθες είναι οι καλεσμένοι να ξεκλέβουν μερικά λεπτά για να έρθουν να καθήσουν μαζί μας στην κουζίνα, να μας ρωτήσουν, να ανταλλάξουμε απόψεις και να περάσουμε καλά όλοι μαζί. Νομίζω ότι αυτό προσφέρουμε, που δεν προσφέρει κανείς άλλος: μια σχέση περισσότερο προσωπική, και έτσι βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι.

Οικονομικά, εν τέλει, βγαίνετε κερδισμένοι;

Από την ώρα που επινόησα το Tip The Chef ήξερα ότι δεν είχε καμία προοπτική να εξελιχθεί σε κερδοφόρα επιχείρηση. Είναι μια τόσο ειλικρινής και απλή ιδέα που αν έμπαιναν τα λεφτά στη μέση θα μεταλλασσόταν σε κάτι άλλο. Παρ’ όλα αυτά, είχαμε κέρδος, και πολύ μεγάλο μάλιστα, γιατί ρισκάραμε και μάθαμε πολλά: εξελιχθήκαμε ως μάγειρες αλλά και ως άνθρωποι, δημιουργήσαμε προσωπικές σχέσεις με τους οικοδεσπότες, ακούσαμε τις συμβουλές τους, δεχτήκαμε τα συγχαρητήρια αλλά και την κριτική τους. Το Tip The Chef θα θέλαμε να το αφήσουμε ως παρακαταθήκη σε νεότερους μάγειρες που μοιράζονται το πάθος μας. Και εμείς να προχωρήσουμε σε καινούργιες ιδέες.

Ποιες είναι αυτές;

Τα μελλοντικά μας σχέδια είναι να συνεχίσουμε να παρουσιάζουμε τη γαστρονομία με μια προσέγγιση «εκτός πλαισίου». Να κάνουμε το φαγητό μια διασκεδαστική και προσβάσιμη σε όλους εμπειρία. Για το ερχόμενο φθινόπωρο σχεδιάζουμε ένα μαγειρικό εγχείρημα στο οποίο θα συμμετέχουν και άλλες μορφές τέχνης, αλλά για αυτό θα σας πούμε περισσότερα όταν γνωρίζουμε και εμείς περισσότερα…

Θα εγκαταλείπατε την Ελλάδα σε περίπτωση που η πολιτική και οικονομική κατάσταση επιδεινωθεί;

Η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί περισσότερο; Εχω την τύχη να έχω δύο πατρίδες, τον Λίβανο που μου χάρισε ο πατέρας μου και την Ελλάδα που μου χάρισε η μητέρα μου. Είχα την ατυχία να δω αυτούς τους υπέροχους τόπους να βασανίζονται. Η Ελλάδα είναι ένας λευκός καμβάς στον χώρο της γαστρονομίας και ανεξάρτητα από τις πολιτικές και τις οικονομικές εξελίξεις το επάγγελμά μας θα έχει πάντα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης. Οχι, πιστεύω πως δεν θα εγκατέλειπα ποτέ την Ελλάδα. Ομως, για να μη λέω μεγάλα λόγια, και να έφευγα από τη χώρα για οποιονδήποτε λόγο, δεν θα την εγκατέλειπα ποτέ!

Τι προβλήματα αντιμετωπίζει η νέα γενιά των ελλήνων σεφ;

Είμαστε εγκλωβισμένοι σε παρωχημένες πρακτικές, με μια έντονη άρνηση προς το διαφορετικό αλλά και την ελευθερία έκφρασης. Στην Ελλάδα πνιγόμαστε από μια αυτοπροσδιοριζόμενη ελίτ που αποφασίζει τι είναι σωστό και τι λάθος – και εδώ δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι απαραίτητα σε μεγαλύτερους σεφ, αλλά σε ολόκληρη τη βιομηχανία της εστίασης που δεν ανοίγει εύκολα θέσεις για νέους ανθρώπους. Το «καλό φαΐ» είναι μια τόσο αυθαίρετη ιδέα που πρέπει να της δώσουμε χώρο να αναπνεύσει και να εξελιχθεί. Η πρότασή μου είναι να αγκαλιάζουμε νέα και διαφορετικά είδη, να τα δοκιμάζουμε και να τα κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Πρέπει βέβαια να ομολογήσω ότι τα τελευταία χρόνια βλέπω κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα, όπως τις απόπειρες του Food Truck, του Cooking tο Share, του Troo/Food/Liberation, της Νομαδικής Κουζίνας και άλλων ομάδων και μονάδων που προσπαθούν να ταρακουνήσουν τη στάσιμη ελληνική γαστρονομική σκηνή.

Αλήθεια, ποια είναι η θέση της ελληνικής γαστρονομίας;

Δυστυχώς η ελληνική γαστρονομία απέχει πολύ από τη θέση που θα μπορούσε να έχει στην παγκόσμια κατάταξη. Βλέπουμε το φαΐ ως μια εύκολη, γρήγορη και κερδοφόρα επιχείρηση χωρίς νόημα και ψυχή. Η γαστρονομία είναι μια σύνθετη και πολυδιάστατη εμπειρία που της αρμόζει πολλή φαντασία, τεχνική γνώση αλλά και αφοσίωση.

Τι θα συμβουλεύατε κάποιον νέο σεφ που θέλει να ξεκινήσει την καριέρα του στη σημερινή Ελλάδα;

Το «σημερινή», «χθεσινή» ή «αυριανή» Ελλάδα δεν έχει καμία σημασία σε αυτό το επάγγελμα κατά τη γνώμη μου. Το επάγγελμα του μάγειρα διαχρονικά και παγκόσμια είναι σκληρό και απαιτητικό σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Θέλει μια ελαφριά «τρέλα» αλλά και πολύ αυτοέλεγχο ώστε να μπορείς να αντεπεξέλθεις στο γεγονός ότι πρέπει να δουλεύεις σκληρά τις Πρωτοχρονιές, τα καλοκαίρια, τις γιορτές και κάθε φορά που οι υπόλοιποι διασκεδάζουν. Εχει κουβάλημα, κοψίματα, ευθύνες, καψίματα, τηγανίλα, πολλούς καβγάδες με το έτερον ήμισυ και πολλά άλλα δυσάρεστα. Πρέπει να το αγαπάς πολύ για να ανακαλύψεις τη χαρά αυτού που κάνεις μέσα από όλα αυτά.

Το φαγητό είναι…

Διασκέδαση, φιλοσοφία, πειραματισμός, έρωτας, συζήτηση, επάγγελμα, χόμπι, ανάγκη, πολυτέλεια, άποψη, αντίληψη, διάβασμα, ελευθερία, γνώση, παρέα, μοναξιά, τα πάντα. Δεν είναι τυχαίο που ανέκαθεν όλα τα σημαντικά γεγονότα συνοδεύονται από φαΐ. Από το πρωινό που θα ετοιμάσεις για μια ερωτική σύντροφο μέχρι τα κόλλυβα σε μια κηδεία.

Ενα καλό τραπέζι…

Είναι το τραπέζι που όλοι οι παρευρισκόμενοι έχουν φέρει μια σπεσιαλιτέ τους, την καλή τους διάθεση, καλή μουσική και άφθονο αλκοόλ!

Περισσότερες πληροφορίες στο www.tipthechef.gr