Τώρα που ξεκινά η προεκλογική περίοδος, πιο σύντομη και από αυτή των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007 στις οποίες προσέφυγε τότε, εκτάκτως, ο Κώστας Καραμανλής για να διασώσει την οικονομία (!), όλοι θα περίμεναν κάτι περισσότερο από τον κενό περιεχομένου λόγο των «παραθυράτων» πολιτευτών.
Είναι πολύ δύσκολο για τον συνεπή φορολογούμενο (και όχι φοροφυγά), για την ιδιωτική επιχείρηση (και όχι κρατικοδίαιτη), για τον σκληρά εργαζόμενο στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα (και όχι συνδικαλιστή) να αντιληφθεί τι θέλουν να πουν και τι θέλουν να κρύψουν οι μονομάχοι αυτών των εκλογών όταν μιλούν μόνο για τις εκλογικές διαδικασίες ή σχολιάζουν τα δημοσκοπικά ευρήματα.
Αυτό που έζησαν όλοι τους τελευταίους οκτώ μήνες, αυτό που χαρακτηρίζει την πολιτική σκηνή είναι η πρωτοφανής ανικανότητα κυβερνητικών στελεχών (του ΣΥΡΙΖΑ) να διαχειριστούν τα δημόσια οικονομικά –πόσω μάλλον να έρθουν εγκαίρως σε συμφωνία με τους δανειστές –και η πρωτοφανής υπονόμευση της οικονομίας και των τραπεζών από βουλευτές και στελέχη της ΝΔ μόλις βρέθηκε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Για όλα αυτά μιλούν οι αριθμοί, αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι τα χρήματα που έχουν οι Ελληνες στο σπίτι ή στο εξωτερικό είναι περισσότερα από όσα έμειναν στις τράπεζες και να διαβάσει με προσοχή τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την πορεία του προϋπολογισμού.
Μέσα στις δραματικές συνθήκες που επικράτησαν από τον Ιανουάριο, με αποκορύφωμα το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls τον Ιούλιο, τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 24,8 δισ. ευρώ αλλά ήταν μειωμένα κατά 4 δισ. ευρώ έναντι του στόχου. Και όπως συμπεραίνουν οι ειδικοί, παρότι η οικονομία άντεχε σημειώνοντας μάλιστα ρυθμό ανάπτυξης 1,6% (!) το δεύτερο τρίμηνο του χρόνου, η υστέρηση των εσόδων οφείλεται αποκλειστικά σε πράξεις και παραλείψεις της παραιτηθείσας ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών. Συγκεκριμένα:
l Στην παράταση υποβολής δήλωσης και πληρωμής του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τον Μάιο.
l Στην παράταση υποβολής δήλωσης φορολογίας φυσικών προσώπων που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.
l Στη μη βεβαίωση του ΕΝΦΙΑ για το 2015 που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούλιο.
l Στην απώλεια 1,7 δισ. ευρώ από κέρδη των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος από τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων.
Μετά την αποτυχία του Δημοσίου να συγκεντρώνει έγκαιρα τα έσοδά του και σε συνδυασμό με την πιστωτική ασφυξία, τα επόμενα βήματα ήταν υποχρεωτικά.
Πληρωμές ύψους 3 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό προς προμηθευτές και φορείς του Δημοσίου κόπηκαν ή στην καλύτερη περίπτωση ετεροχρονίστηκαν.
Το χειρότερο όμως, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κόπηκαν κατά 1,3 δισ. ευρώ (στο μισό), όταν η οικονομία είχε και έχει περισσότερο από κάθε άλλη φορά ανάγκη από ρευστό για να αντιμετωπίσει την ύφεση, την ανεργία και να μη χάνει πόρους από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Λεφτά, κατ’ ουσίαν, υπήρχαν μόνο για μισθούς, συντάξεις και τόκους.
Ολα αυτά αποτέλεσαν τον συνδυασμό που οδήγησε τη χώρα στο τραγικό πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο και χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις να καλούνται τώρα να πληρώσουν τον λογαριασμό.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
