Την ώρα που η Ελλάδα βυθίζεται σε νέα ύφεση, δεν πληρώνει το ΔΝΤ, επιβάλλει capital controls και η συζήτηση για ενδεχόμενο Grexit έχει κορυφωθεί, 5.500 μίλια μακριά, στην πόλη Πουσάν της Νότιας Κορέας, μια χορωδία από νεαρές νοτιοκορεάτισσες τραγουδά στα ελληνικά «Τα παιδιά του Πειραιά» και «Το τρένο φεύγει στις οκτώ». Συμμετέχει στις εκδηλώσεις για τη βάφτιση του πλοίου υποθαλάσσιων ερευνών και κατασκευών «Toisa Patroklos» του εφοπλιστή Γρηγόρη Καλλιμανόπουλου, στα ναυπηγεία της Hyundai, τα μεγαλύτερα του κόσμου.
Το σκηνικό επαναλήφθηκε τέσσερις ημέρες μετά, στην επαρχία Τζιανγκζού της Κίνας, στα ναυπηγεία New Yangzi, όπου βαφτίστηκαν άλλα δύο πλοία μεταφοράς φορτίου χύδην (bulk carrier) για λογαριασμό της εταιρείας Trade & Transport του ομίλου Καλλιμανόπουλου, στο πλαίσιο παραγγελίας συνολικά πέντε αδελφών πλοίων. Σε άλλο κινεζικό ναυπηγείο, ο όμιλος έχει στα σκαριά τέσσερα πετρελαιοφόρα πλοία (τάνκερ) με δικαίωμα (οption) για άλλα έξι. Μόνο η συνολική αξία της παραγγελίας των 10 τάνκερ ξεπερνά τα 500 εκατ. δολάρια. Και όλες αυτές είναι επενδύσεις που προέρχονται από έναν ελληνικό όμιλο, ενός έλληνα επιχειρηματία, τον οποίο οι τράπεζες χρηματοδοτούν με ανταγωνιστικό κόστος χρήματος, το οποίο του επιτρέπει να δραστηριοποιείται με επιτυχία στον παγκόσμιο επιχειρηματικό στίβο. Εκεί άλλωστε οι έλληνες εφοπλιστές διαπρέπουν. Πρόκειται για μια κατάσταση εκ διαμέτρου αντίθετη με ό,τι συμβαίνει στο εσωτερικό της χώρας, όπου η προσέλκυση επενδύσεων και η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων είναι σήμερα έννοιες ανύπαρκτες.
Η χειρονομία των Νοτιοκορεατών να τιμήσουν τον έλληνα εφοπλιστή τραγουδώντας τραγούδια στη γλώσσα του δεν δείχνει μόνο τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τους ξένους επενδυτές. Αποδεικνύει επίσης την εκτίμηση που έχουν για τους έλληνες πελάτες τους, οι οποίοι δεν είναι λίγοι. Οπως άλλωστε συμβαίνει και στην Κίνα. Σε αυτές τις μακρινές χώρες της Ανατολής, αλλά και στα μεγάλα χρηματοοικονομικά κέντρα της Δύσης, όπου έχουν την έδρα τους οι τράπεζες οι οποίες χρηματοδοτούν τέτοιου είδους επενδύσεις, η Ελλάδα, διά μέσου του εφοπλισμού, έχει αξία. Και αυτό το τεράστιο κεφάλαιο που διαθέτει η χώρα παραμένει ανεκμετάλλευτο στο εσωτερικό. Οπως άλλωστε και οι δυνατότητες του έλληνα επιχειρηματία.
Ο κ. Καλλιμανόπουλος θεωρεί ότι η έλλειψη σταθερού περιβάλλοντος στο επιχειρείν είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Πειραιάς δεν έχει αναπτυχθεί ως παγκόσμιο ναυτιλιακό κέντρο, αλλά και για το ότι η Ελλάδα δεν προσελκύει επενδύσεις. «Το ζητούμενο για να αναπτυχθεί η οικονομία και να ξεφύγει η Ελλάδα από τη λιτότητα είναι η διαμόρφωση σταθερών συνθηκών για τους ιδιώτες που θέλουν να επενδύσουν στη χώρα» τονίζει.
Πρωτάκουστη φορολογία
Ειδικότερα για τη ναυτιλία, αναφέρει ως παράδειγμα τον πρόσθετο φόρο για τους ξένους ναυτικούς που επιβλήθηκε, μεταξύ άλλων, στις ναυτιλιακές εταιρείες από την προηγούμενη κυβέρνηση στο πλαίσιο των εισπρακτικών μέτρων, τα οποία τελικά λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. «Η φορολογία αυτή είναι πρωτάκουστη στα διεθνή ναυτιλιακά χρονικά» επισημαίνει. Ο ίδιος πάντως διατηρεί στην ελληνική σημαία σχεδόν το σύνολο των πλοίων που διαχειρίζεται η Marine Management Services του ομίλου Καλλιμανόπουλου με έδρα τον Πειραιά, ενώ σε όλα τα πλοία της εταιρείας οι αξιωματικοί είναι Ελληνες.
Βεβαίως τίθεται το ερώτημα αν οι έλληνες εφοπλιστές κάνουν αρκετά για να συνδράμουν στην προσπάθεια της χώρας να βγει από την κρίση. «Οι έλληνες εφοπλιστές, ο καθένας ιδιωτικά, έχουν δείξει ότι κάνουν» απαντά και προσθέτει: «Σίγουρα μπορούν να κάνουν περισσότερα, όσοι το αισθάνονται». «Ομως» επισημαίνει «προσπαθήσαμε να κάνουμε επενδύσεις και σκοντάψαμε στη γραφειοκρατία και στη διαφθορά. Οταν κάποιος ζει και επιχειρεί στο εξωτερικό είναι δύσκολο να προσαρμοστεί στα εδώ δεδομένα.
Πολλοί που ήθελαν να επενδύσουν αποθαρρύνθηκαν διότι υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στα διοικητικά όργανα. Και αυτό» προσθέτει «δεν ισχύει μόνο για τους εφοπλιστές, αλλά για όλους όσοι θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Γι’ αυτό λέω ότι η χώρα χρειάζεται σταθερό περιβάλλον για να ανακάμψει».
Πολιτικό το πρόβλημα
Πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό. «Οι πολιτικοί αρχηγοί τις τελευταίες δεκαετίες» εξηγεί «δημιούργησαν ένα πελατειακό εκλογικό σώμα, απευθυνόμενοι με υπερβολές, ψεύδη και υποσχέσεις στις αδυναμίες των Ελλήνων, οι οποίες έχουν επικρατήσει τις τελευταίες δεκαετίες, και όχι στις αρετές τους, όπως η εργατικότητα, η εφευρετικότητα, η νοικοκυροσύνη και η συλλογική προσπάθεια».
Ελληνική οικονομία
Ανάπτυξη με ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
Για να ξεφύγει η ελληνική οικονομία από την ύφεση και τη λιτότητα, ο Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος εκτιμά ότι πρέπει να εφαρμοστεί αναπτυξιακό πρόγραμμα με τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. «Οι εφοπλιστές της Ελλάδας είναι απτό παράδειγμα πως η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει επιτυχία έναντι άλλων μοντέλων» τονίζει. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να ανακτήσει την αξιοπιστία της. «Το πλήγμα που έχει δεχθεί η Ελλάδα στα μάτια όσων έχουν διεθνή ορίζοντα είναι τεράστιο. Αρκεί να αναλογιστούμε την ένταξή της στη λίστα με τις χώρες που δεν έχουν πληρώσει το ΔΝΤ και την επιβολή capital controls» αναφέρει.
Προς την κατεύθυνση αυτή θεωρεί ότι «από τη στιγμή που η κυβέρνηση προσήλθε στις διαπραγματεύσεις χωρίς Plan B και δεν είχε άλλη επιλογή από το να υπογράψει τελικά τη συμφωνία, τώρα δεν έχει άλλον δρόμο από το να εφαρμόσει συνετά αυτά που συμφώνησε». Αν και αναγνωρίζει ότι «στην παρούσα φάση βρισκόμαστε στον βυθό», παραμένει αισιόδοξος διότι πιστεύει πως «η Ελλάδα και οι Ελληνες είχαν και έχουν τεράστιες δυνατότητες».
«Τoisa Patroklos»
Ερευνες και κατασκευές σε μεγάλα βάθη
Το «Τoisa Patroklos» είναι ένα σύγχρονο και εντυπωσιακό πλοίο υποθαλάσσιων ερευνών και υπεράκτιων (offshore) κατασκευών. Αναλαμβάνει να στήσει πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, να συνδράμει σε υποβρύχιες έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων, να υποστηρίξει υποβρύχιες κατασκευές, όπως οι βάσεις στον βυθό και οι πυλώνες πάνω στους οποίους «πατάνε» γέφυρες που ενώνουν στεριές. Ενα παρόμοιο πλοίο της εταιρείας Sealion του ομίλου Καλλιμανόπουλου, μία από τις τρεις μεγαλύτερες του είδους παγκοσμίως, συμμετείχε στην κατασκευή της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου.
Σήμερα βεβαίως οι εταιρείες αυτές δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους. Οπως εξηγεί ο Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος, «η άντληση πετρελαίου σε μεγάλα βάθη είναι ακριβή διαδικασία. Οταν το πετρέλαιο έχει 100 δολάρια το βαρέλι, έχει νόημα. Αλλά τώρα έχει πέσει στα 55 δολάρια, με αποτέλεσμα σήμερα οι δαπάνες για υποβρύχια έρευνα και παραγωγή να υπολογίζεται ότι έχουν μειωθεί κατά περίπου 100 δισ. δολάρια σε σχέση με το παρελθόν, όταν παραγγέλθηκε το «Toisa Patroklos»».
Ωστόσο πιστεύει στις ικανότητες του πλοίου, καθώς οι δυνατοί γερανοί του μπορούν να υποστηρίξουν τεράστιες κατασκευές σε μεγάλα βάθη μέχρι και 3,5 χιλιομέτρων, ενώ ο σύγχρονος τεχνολογικός εξοπλισμός του τού παρέχει σημαντικό πλεονέκτημα. Επίσης μπορεί να φιλοξενήσει ως 250 εργαζομένους-δύτες, με όλη την απαραίτητη υποστήριξη (θάλαμος αποσυμπίεσης κ.τ.λ.) για να δουλέψουν σε μεγάλες υποβρύχιες κατασκευές.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
