«Αν ο Ferdinand Piech αποκτήσει την Alfa Romeo, είμαστε έτοιμοι να ανασχεδιάσουμε πλήρως την γκάμα της ιταλικής φίρμας» δήλωνε στις 30 Σεπτεμβρίου 2010, στο περιθώριο της έκθεσης αυτοκινήτου στο Παρίσι, ο επικεφαλής σχεδιασμού του ομίλου VW, Walter de Silva.
Νωρίτερα την ίδια ημέρα ο ισχυρός άνδρας του γερμανικού ομίλου είχε εκφράσει την πρόθεσή του να εξαγοράσει την Alfa Romeo από τον όμιλο Fiat, καθώς διέβλεπε τεράστια περιθώρια ανάπτυξης σε αυτή.
Τέσσερα χρόνια αργότερα και παρά τις επαναλαμβανόμενες αρνητικές απαντήσεις εκ μέρους του Sergio Marchionne (αριστερά στη φωτογραφία), διευθύνοντος συμβούλου του ομίλου Fiat Chrysler, η επιθυμία του Ferdinand Piech είναι πια ισχυρότερη από ποτέ και δεν αφορά μόνο την Alfa αλλά σχεδόν το σύνολο των δραστηριοτήτων των Ιταλών.
Παρά τη σχετική διάψευση που εκδόθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε απάντηση δημοσιεύματος του γερμανικού περιοδικού «Manager Magazin», το οποίο ανέφερε την ύπαρξη διαπραγματεύσεων για την εξαγορά μέρους ή του συνόλου του ομίλου Fiat Chrysler, στελέχη και αναλυτές του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας υποστηρίζουν ότι η εξαγορά ίσως είναι απλώς θέμα χρόνου.
Ο χρόνος και το χρήμα άλλωστε αποτελούν διαχρονικά ισχυρούς συμμάχους για την υλοποίηση των επιθυμιών του F. Piech, o οποίος σταδιακά δημιούργησε τον μεγαλύτερο ευρωπαϊκό όμιλο αυτοκινητοβιομηχανιών και οραματίζεται την κατάκτηση της πρώτης θέσης παγκοσμίως, αφήνοντας πίσω του την Toyota και την General Motors.
Την ώρα που η αξία του ομίλου VW φέρεται να υπερβαίνει τα 88 δισεκατομμύρια ευρώ, και το αντίστοιχο νούμερο για τον ιταλικό όμιλο προσδιορίζεται στα 9,9 δισεκατομμύρια ευρώ, ο Ferdinand Piech είναι διατεθειμένος να καταβάλει στην οικογένεια Agnelli 5-6 δισεκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει το 30% που αυτή ελέγχει, μέσω της επενδυτικής Exor, στον όμιλο Fiat Chrysler.
Το συγκεκριμένο ποσό είναι ασφαλώς μεγαλύτερο από την πραγματική αξία των μετοχών της Exor αλλά με δεδομένο ότι τον Μάρτιο του 2014 ο όμιλος VW είχε στα ταμεία του 24 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, ο F. Piech δεν θα δίσταζε να καταβάλει ένα premium της τάξης του 20%-50% για να κλείσει το συντομότερο τη συμφωνία.
Με αυτή στα χέρια του θα μπορούσε να δημιουργήσει άμεσα μια νέα εταιρεία συμμετοχών, αναβιώνοντας το ιστορικό για τους Γερμανούς όνομα Auto Union, που θα στεγάσει τις premium φίρμες που ήδη κατέχει –Audi, Bentley, Bugatti, Lamborghini και Porsche –αλλά και τις Alfa Romeo και Maserati, με τη Ferrari να αποτελεί ξεχωριστό αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Παράλληλα ο όμιλος VW θα αποκτούσε την καλύτερη δυνατή πρόσβαση στην αγορά ελαφρών φορτηγών των ΗΠΑ όπου για παράδειγμα οι συνδυασμένες πωλήσεις των VW και Fiat Chrysler το πρώτο εξάμηνο του 2014 θα τον έφερναν στη δεύτερη θέση, πίσω από την GM αλλά μπροστά από τη Ford, θα ήλεγχε απόλυτα την Jeep αποκτώντας τον ηγέτη της τετρακίνητης τεχνολογίας, θα κυριαρχούσε στα βαριά φορτηγά, ενώ θα κέρδιζε πολλαπλώς από την εξειδίκευση της Fiat στα μικρά αυτοκίνητα.
Αφενός θα έβγαζε χρήματα από μια κατηγορία στην οποία στο παρελθόν δεν έχει να επιδείξει σπουδαία οικονομικά αποτελέσματα, αφετέρου θα μείωνε άμεσα τον μέσο όρο εκπομπών ρύπων του στόλου των αυτοκινήτων που κατασκευάζει, χάρη στην πρωταγωνιστική θέση της Fiat στον συγκεκριμένο τομέα.
Η πιθανή εξαγορά του ιταλικού ομίλου θα δημιουργούσε έναν παγκόσμιο γίγαντα με δυναμική 14 εκατομμυρίων πωλήσεων αυτοκινήτων ετησίως ο οποίος ωστόσο θα είχε να αντιμετωπίσει και συγκεκριμένα προβλήματα: τις επιτροπές ανταγωνισμού και την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Λατινική Αμερική, τα προϊοντικά ζητήματα που προκύπτουν από τη συσσώρευση αυτοκινητοβιομηχανιών που απευθύνονται σε ίδιες κατηγορίες πελατών αλλά κυρίως την πολυπλοκότητα της διοίκησης ενός ομίλου με γερμανικό DNA που θα υποδεχθεί εταιρείες με ιταλική και αμερικανική επιχειρηματική κουλτούρα.
Παρά πάντως τις ενστάσεις που εκφράζονται από στελέχη του ομίλου VW και αναλυτές για την επιτυχία του εγχειρήματος, το παρελθόν και η ιδιοσυγκρασία του Ferdinand Piech δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης για την επίτευξη των στόχων του.
To πενταετές πλάνο ανάπτυξης και η κρίσιμη συνάντηση του Αυγούστου
Το μήλον της έριδος και το μέλλον των Ιταλών
Πολλά φαίνεται ότι θα κριθούν και από τη συνάντηση των μετόχων Fiat και Chrysler που έχει προγραμματισθεί για την Παρασκευή 1η Αυγούστου με αντικείμενο την έγκριση της πλήρους ενοποίησης του ιταλικού με τον αμερικανικό όμιλο. Διεθνείς επενδυτικοί οίκοι συμβουλεύουν τους πελάτες τους-μετόχους των Fiat Chrysler να καταψηφίσουν τα πλάνα του S. Marchionne καθώς αυτά αυξάνουν το δικαίωμα ψήφου της Exor στο 46%, χάρη σε ένα σχέδιο που επιβραβεύει τους παλαιότερους μετόχους.
Αν το σχέδιο πλήρους ενοποίησης Fiat και Chrysler δεν επιτευχθεί, τότε ενδέχεται να τεθούν υπό αμφισβήτηση η υλοποίηση του πενταετούς πλάνου ανάπτυξης και η απρόσκοπτη χρηματοδότησή του μέσω του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, εξέλιξη που θα επηρεάσει το παρόν και το μέλλον Ιταλών και Αμερικανών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
