Διαβάζοντας το απόσπασμα πρακτικών της Πανεπιστημιακής Συγκλήτου της συνεδρίας της 17/6/2014, την οποία ο Πρόεδρος του Χημικού Τμήματος διαβίβασε σε όλα τα μέλη ΔΕΠ, συναισθήματα αγανάκτησης και λύπης με πλημμύρισαν, τα οποία μέσω του γράμματος αυτού θεωρώ χρήσιμο να κοινοποιηθούν.
Το θέμα του εγγράφου αφορούσε τον καθαρισμό κτηρίων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Από μέρες τώρα το Χημικό Τμήμα και γενικά όλοι οι Πανεπιστημιακοί χώροι του ΕΚΠΑ έχουν γίνει εστίες κινδύνου μόλυνσης. Οι κάδοι είναι γεμάτοι από σκουπίδια και οι δημόσιοι χώροι είναι ακάθαρτοι γιατί δεν υπάρχει προσωπικό καθαρισμού να επιμεληθεί την καθαριότητά τους.
Στην αρχή του εγγράφου, αναφέρεται ότι θα διενεργηθεί διαγωνισμός την 21ην Ιουλίου 2014. Αφού το θέμα είναι άκρως επείγον γιατί αυτός διενεργείται τόσο αργά; Το γεγονός ότι θα διενεργηθεί διαγωνισμός και θα αναλάβει κάποιο συνεργείο την καθαριότητα τεκμαίρεται ότι υπάρχει κονδύλιο για την καθαριότητα. Γιατί αυτό σε έκτακτες ανάγκες δεν είναι διαθέσιμο; Γιατί δεν έχει προβλεφθεί να είναι διαθέσιμο; Μπορώ να συνεχίσω με πολλές άλλες ερωτήσεις γιατί τα ερωτήματα που με βασανίζουν δεν έχουν τελειωμό.
Στο τέλος του αποσπάσματος αποφασίζεται να γίνει απευθείας ανάθεση της καθαριότητας των Πανεπιστημιακών κτηρίων με χρήση ελάχιστου αριθμού καθαριστριών. Το έγγραφο φέρει ημερομηνία 23/6 και μέχρι σήμερα αυτό δεν εκπληρώνεται.
Είναι πρώτη φορά που το Πανεπιστήμιο Αθηνών φτάνει σε τέτοια αποδόμηση. Οι Πανεπιστημιακοί χώροι γίνονται λεία σε κάθε κλέφτη και λωποδύτη που συμφέρον έχει να δημιουργήσει δυσάρεστες καταστάσεις και που καταστρέφει όσα με κόπο πολύ έχουν δημιουργηθεί.
Είναι η πρώτη φορά που το Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν τροφοδοτεί τα Τμήματά του με τον τακτικό προϋπολογισμό. Ο κίνδυνος είναι ορατός. Δεν θα υπάρχουν για τα Τμήματα Θετικών Επιστημών, χρήματα να αγορασθούν αναλώσιμα και αντιδραστήρια καθώς και ο απαραίτητος επιστημονικός εξοπλισμός για να διεξαχθούν οι εργαστηριακές ασκήσεις.
Σε αυτά τα σημαντικά προβλήματα προστίθεται τώρα κι’ αυτό της καθαριότητας. Ένα Πανεπιστήμιο χωρίς οικονομικούς πόρους ώστε να διεξάγεται το ορθό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, χωρίς ασφάλεια και καθαριότητα άραγε θα πρέπει να ονομάζεται έτσι; Θα μπορούν σ’ αυτό «πάσαι αι Επιστήμαι» να θεραπεύονται;
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών μοιάζει με καράβι που βουλιάζει. Κι’ αυτοί που το διοικούν εμφανίζονται να αδιαφορούν και να το αφήνουν στην τύχη τους. Το Υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται αδύναμο να επιλύσει ζωτικά του προβλήματα.
Κι’ εμείς που πασχίζουμε τόσο χρόνια και που δίνουμε τον εαυτό μας για να σωθεί το βλέπουμε και καίγεται η καρδιά μας.
Ας ενωθεί διοίκηση και Υπουργείο και ας αφυπνησθεί και προχωρήσουν μαζί προς ενέργειες που θα σώσουν το Πανεπιστήμιο. Ας πρυτανεύσει η λογική της σύμπνοιας και της αγάπης για ένα χώρο που όσα προβλήματα και να έχει αποτελεί το φυτώριο γνώσης και εκπαίδευσης.
Ακούστε τη στεντόρια φωνή του κινδύνου. Ακούστε επιτέλους τη φωνή της λογικής και της προόδου και ξεχάστε όσα σας χωρίζουν και οδηγούν στον όλεθρο το αρχαιότερο Πανεπιστήμιο της Χώρας. Σε αντίθετη περίπτωση θα φέρετε το στίγμα στις γενιές που ακολουθούν των «καταστροφέων» και «ανεύθυνων υπευθύνων» που διέλυσαν όσα με πολλά έξοδα ο Έλληνας Πολίτης δημιούργησε. ‘Ενα δημόσιο χώρο που να καλλιεργείται η γνώση, η εκπαίδευση και η αγάπη προς την παιδεία.
ο κ. Θωμάς Μαυρομούστακος είναι καθηγητής Τμήματος Χημείας
