Η 17Ν είχε στόχο να απαγάγει τον σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, να σκοτώσει πρώην αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και γνωστούς εφοπλιστές. Είχε πραγματοποιήσει επιχειρήσεις αρπαγής εκρηκτικών από τον Παρνασσό, την Εύβοια αλλά και την Γκιόνα. Τα μέλη της οργάνωσης εκπαιδεύονταν στις χρήσεις ρουκετών σε παραλίες στο Σέσι Γραμματικού αλλά και στη Βραυρώνα. Η 17Ν χρησιμοποιούσε για τις παρακολουθήσεις της ειδικό όχημα που έφερε κάμερα ενώ χρησιμοποιούσε πολλές άλλες γιάφκες στα Σεπόλια, στην οδό Λουίζης Ριανκούρ και αλλού, τις οποίες ποτέ δεν ανακάλυψε η ΕΛ.ΑΣ. Επιπλέον σε ληστείες εμφανίζονταν μέλη της οργάνωσης ντυμένοι αστυνομικοί οι οποίοι μάλιστα είχαν ανταλλάξει πυρά με πραγματικούς ενστόλους που έσπευδαν επί τόπου.
Αυτά είναι ορισμένα από τα νέα στοιχεία για τη δράση της ένοπλης οργάνωσης που πραγματοποίησε δεκάδες αιματηρές επιθέσεις την περίοδο 1975-2002. Τα παρουσιάζει στο βιβλίο του «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» (εκδόσεις Λιβάνη) ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, που είχε το ψευδώνυμο «Λουκάς». Στο βιβλίο του μάλιστα ο Δ. Κουφοντίνας ανάμεσα στα άλλα αποκαλύπτει ότι είχε τραυματιστεί από σφαίρα σε κάποια επίθεση της 17Ν –δεν την προσδιορίζει -, ενώ σημειώνει ότι ο Σάββας Ξηρός που είχε τραυματιστεί από την εκτόξευση ρουκέτας το 1999 κατά της κατοικίας του γερμανού πρεσβευτή είχε «φροντίσει» το τραύμα του με κόλλα στιγμής.
Υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που γνωρίζουν τα στοιχεία του φακέλου της 17Ν μιλούν για «σημαντικές αναφορές που ταιριάζουν με πολλά δεδομένα της υπόθεσης, δίνουν νέες άγνωστες διαστάσεις αλλά κρύβουν σημαντικές πτυχές της υπόθεσης».
Ο «Λουκάς» και ο «Ανέστης» Τσουτσουβής


Στο βιβλίο του ο Δ. Κουφοντίνας αναλύει την πορεία του στον χώρο των κοινωνικών αγώνων και αναφέρεται την ένταξή του σε «πυρήνες» του ΕΛΑ και ακολούθως στη 17Ν την περίοδο 1977-1978.
Εμφανίζει ως «στρατολόγους» του στην ένοπλη δράση άτομα με τα ψευδώνυμα «Κοσμάς», «Αρριανός», «Δαμιανός», «Ανέστης» και άλλους σε σχετικές συναντήσεις του σε ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε αλσύλλιο της Καισαριανής. Οπως προκύπτει από τις περιγραφές του, ο «Ανέστης» με τον οποίο είχε γνωριμία ο Δ. Κουφοντίνας ήταν ο δημιουργός της οργάνωσης «Αντικρατική Πάλη» Χρήστος Τσουτσουβής, για τον οποίο λέει ότι τον «είδε νεκρό σε μία εφημερίδα με τα μάτια ανοικτά» μετά τη συμπλοκή με αστυνομικούς στου Γκύζη το 1985.
Στο βιβλίο του το μέλος της 17Ν μιλάει για αρχικό σχέδιο της οργάνωσης δολοφονίας του «αρχιβασανιστή της χούντας Θεοφιλογιαννάκου» αλλά και της απαγωγής το 1974 του τότε σταθμάρχη της CIA Τζ. Χολμς «προκειμένου αυτός να αποκαλύψει στοιχεία για τον ρόλο των Αμερικανών στην Ελλάδα». Τελικώς το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε και η οργάνωση παραμονές Χριστουγέννων τον ίδιο χρόνο προχώρησε στη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς, διαδόχου του από το καλοκαίρι του 1975.
Ακόμη στο βιβλίο του ο Δ. Κουφοντίνας αναφέρεται σε άλλες διεργασίες μετά τη μεταπολίτευση που προκάλεσαν τη δημιουργία της 17Ν ως «απόσχιση» από τη μητρική οργάνωση ΕΛΑ. Ο «Λουκάς» της 17Ν δίνει στο βιβλίο του σειρά πληροφοριών για την ουσιαστικά ανεξιχνίαστη επίθεση το 1983 του αμερικανού αξιωματούχου Τζορτζ Τσάντες, στην οποία δηλώνει ότι ήταν παρών, ενώ συνεργό εμφανίζει μόνο το μέλος της 17Ν Γιάννη Σκανδάλη ή «Κόμη» που είχε σκοτωθεί σε τροχαίο στη Λακωνία.
Η μοιραία έκρηξη και ο «λαλίστατος πλούσιος»


Το μόνο πρόσωπο που μνημονεύει ως μέλος της οργάνωσης είναι –εκτός του ίδιου και του Σκανδάλη –ο Σάββας Ξηρός που τραυματίστηκε στη «μοιραία έκρηξη» το καλοκαίρι του 2002 στον Πειραιά, σε μια επιχείρηση που συμμετείχε και ο ίδιος ο συγγραφέας του βιβλίου. Αποδίδει την έκρηξη στο εύθραυστο γερμανικό ρολόι που χρησιμοποιήθηκε στον ωρολογιακό μηχανισμό εκείνης της βομβιστικής ενέργειας. Ομως στο βιβλίο αυτό ο Κουφοντίνας εμφανίζεται ως κύριος οργανωτής των επιθέσεων της οργάνωσης, δεν «παρουσιάζει» κανένα άλλο ηγετικό στέλεχος, ενώ μιλάει συνέχεια για «εσωτερικές συγκρούσεις». Ακόμη παρουσιάζει ως πληροφοριοδότη της οργάνωσης έναν επιχειρηματία –τον εμφανίζει να έχει αποβιώσει –που του έδινε «στοιχεία για τους πλουσίους».
Στο βιβλίο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» υπάρχει αναλυτική αναφορά όλων των επιθέσεων της 17Ν όπως και για άλλες που ματαιώθηκαν. Σε όλες περιγράφεται η παρουσία ομάδων υποστήριξης των εκτελεστών, η πολύμηνη προεργασία όλων των επιθέσεων, η λειτουργία ενός πυρήνα «αυτομόρφωσης» της οργάνωσης που προχωρούσε σε πλαστογραφίες και άλλες «υποστηρικτικές» ενέργειες ενώ σε όλες σχεδόν τις επιθέσεις ο Κουφοντίνας μιλάει για χρησιμοποίηση μιας «καμιονέτας» (βαν) στις οποίες κρύβονταν τα μέλη της 17Ν.
Εκτενής αναφορά υπάρχει στην επίθεση το 1992 κατά του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Παλαιοκρασσά και τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν. Μιλάει για μεγάλο λάθος της οργάνωσης για την επιλογή και τον τρόπο εκτέλεσης αυτού του σχεδίου και αναφέρει ότι υπήρχαν «επιφυλάξεις μελών της οργάνωσης|» πριν από την επίθεση.
Την περίοδο 1992-2002 την προσδιορίζει ως χρόνο συρρίκνωσης της 17Ν, αποτέλεσμα συγκρούσεων αλλά και των αφοριστικών αναφορών κυβερνητικών παραγόντων.
Η «εξαφάνιση»


Τέλος, για την περίοδο της εξαφάνισής του το καλοκαίρι του 2002 ανέφερε ότι είχε πάει σε γιάφκες της οργάνωσης και κατέστρεφε ηλεκτρονικά ενοχοποιητικά στοιχεία. Ακόμη, σημείωσε ότι έμενε αρχικά τα βράδια σε γιαπιά αλλά και σε… πλαζ και ακολούθως πήγε στο Αγκίστρι όπου έμεινε εκεί για αρκετές ημέρες. Ο Δ. Κουφοντίνας υποστήριξε ακόμη ότι εκείνη την περίοδο είχε επιχειρήσει να συναντήσει παλιούς συντρόφους του χωρίς επιτυχία, δίχως ωστόσο να αναφέρει τι απέγινε το 45άρι-σφραγίδα της οργάνωσης όπως και η γραφομηχανή της.

Δημοσιεύτηκε στο Helios Plus στις 5 Μαρτίου 2014

HeliosPlus