«Εδώ έχουμε ταξικό πόλεμο. Οταν πυροβολείς έναν αστυνομικό των ΜΑΤ, δεν έχει όνομα αυτός που πυροβολείς. Πυροβολείς τον θεσμό. Το αντάρτικο πόλης έχει προσεκτικά επιλεγμένες επιθέσεις κατά της κυρίαρχης τάξης και των μηχανισμών τους και κατά ξένων προστατών. Πλήττοντας στόχους του φαινομενικά παντοδύναμου κράτους και καταρρίπτοντας τον μύθο του αήττητου». Το απόσπασμα προέρχεται από τηλεφωνική συνέντευξη που έδωσε τον Απρίλιο του 2010 από τις φυλακές Κορυδαλλού ο 56χρονος Χριστόδουλος Ξηρός, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα κατά την έβδομη πολυήμερη άδειά του. Ο Χριστόδουλος Ξηρός σε αυτή τη συνέντευξη, όπως και σε άλλα σχετικά κείμενά του, υμνούσε τις επιλογές του εγχωρίου αντάρτικου πόλης και μιλούσε για «λαϊκή αντιβία».
Φόβοι για επάνοδο στην ένοπλη δράση
Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. μιλούν «για αναφορές που δεν συνεκτιμήθηκαν από αυτούς που του έδιναν πολυήμερες άδειες από τις φυλακές και μας δημιουργούν φόβο για ενδεχόμενη επάνοδό του στην ένοπλη δράση. Και αυτό παρά τη μεγάλη ηλικία του αλλά και το ότι εμφανίζεται να είχε εγκαταλείψει την ένοπλη δράση για λογαριασμό της 17Ν το 1992, δηλαδή πριν από 22 χρόνια».
Ο Χρ. Ξηρός είναι ένα από τα δέκα παιδιά –τρεις, αυτός, ο Σάββας και ο Βασίλης, εντάχθηκαν στη 17Ν –ενός συνταξιούχου ιερέα που καταγόταν από την Ικαρία. Στην Αθήνα ήλθε το 1979 μετά το τέλος των σπουδών του στα ΤΕΙ Λάρισας, όπου φαίνεται να εντάσσεται στο ΚΚΕ(μ-λ). Εμεινε σε διάφορα σπίτια συγγενών ή μόνος στη Νέα Σμύρνη, στο Κουκάκι, στην οδό Αχαρνών. Από την άνοιξη ως το φθινόπωρο του 1983 διαμένει με τον αδελφό του Σάββα, που μέχρι τότε σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι ενός θείου του στα Εξάρχεια.
Οπως κατέθεσε στην προανακριτική απολογία του, τότε συμμετείχε ενεργά σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες στο σωματείο των σοβατζήδων και σε διάφορες διαδηλώσεις, επιτροπές και κινητοποιήσεις. Εκείνο το διάστημα φέρεται να στρατολογήθηκε στη 17Ν μέσω ατόμων που γνώριζαν συγγενείς του στην Αθήνα αλλά και είχαν προσέξει τη «δυναμική» παρουσία του στα γεγονότα του Χημείου. Τότε φαίνεται να γνωρίζεται και με άλλα μέλη της οργάνωσης, ανάμεσα στα οποία και ένας Κούρδος –απεβίωσε το 1993 από παθολογικά αίτια –που ήταν υπάλληλος σε ουζερί, αλλά και ένας ιδιώτης που σκοτώθηκε λίγο αργότερα σε τροχαίο.
Από το 1983 ως το 1992 ο Χρ. Ξηρός θεωρείται ότι συμμετείχε σχεδόν σε όλες τις επιθέσεις της 17Ν –έξι δολοφονίες ανάμεσα σε αυτές –που τότε ήταν σε πλήρη επιχειρησιακή δράση. Συμμετείχε και σε πολλές ληστείες που διέπραξαν μέλη της 17Ν για την αυτοχρηματοδότησή της. Οπως προέκυψε από την έρευνα που ακολούθησε την εξάρθρωση της 17Ν το καλοκαίρι του 2002, ο Χρ. Ξηρός ήταν αυτός που συμμετείχε στην παγίδευση οχημάτων με εκρηκτικά, κρατούσε τους εκτοξευτήρες ρουκετών ή είχε οργανωτικό ρόλο στις επιθέσεις αυτές. Στην απολογία του είπε ότι έκανε πρόβες των επιθέσεων σε ερημική περιοχή στη Βραυρώνα Αττικής.
Η απολογία του στον ανακριτή
Οπως ανέφερε στην απολογία του, «η τελευταία πολιτική ενέργεια που συμμετείχα ήταν η εκτόξευση ρουκετών κατά του Παλαιοκρασσά στο Σύνταγμα, τον Ιούλιο του 1992, μαζί με τον αδελφό μου τον Σάββα, τον “Λουκά” (σ.σ.: Δημήτρη Κουφοντίνα) και τον “Σταμάτη” (σ.σ.: Βασίλη Τζωρτζάτο). Λίγες μέρες πριν από την ενέργεια αρχίσαμε να ψάχνουμε για σημείο τοποθέτησης των εκτοξευτήρων.
Εντοπίσαμε ένα εγκαταλειμμένο κατάστημα στον πρώτο όροφο μιας γωνιακής πολυκατοικίας. Παραβιάσαμε την κλειδαριά και τοποθετήσαμε μια άλλη δική μας. Την ημέρα της ενέργειας εγώ με τον “Σταμάτη” ήμασταν αρχικά πάνω στο κατάστημα μαζί με τους άλλους δύο και κάναμε τις τελευταίες εργασίες εγκατάστασης και ακολούθως μόλις βγήκε ο Παλαιοκρασσάς από το υπουργείο, κατεβήκαμε τρέχοντας και πήγαμε σε προκαθορισμένα σημεία όπου είχαμε αφήσει τα μηχανάκια. Ο Σάββας και ο “Λουκάς” κατεβαίνουν και αυτοί, περνούν απέναντι στο πεζοδρόμιο και ο ένας πυροδοτεί τις ρουκέτες και ο άλλος τον καλύπτει, χωρίς να γνωρίζω ποιος πάτησε το μπουτόν…».
Πιθανολογείται ότι τότε επήλθε ρήγμα στην οργάνωση λόγω του θανάτου του διερχόμενου Θάνου Αξαρλιάν και ο Χρ. Ξηρός πήγε στην Ικαρία όπου ζούσε ως οργανοπαίκτης, αποτελώντας την ψυχή των τοπικών πανηγυριών, ενώ εμφανιζόταν και σε μουσικά βιντεοκλίπ. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 έξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός ενώ επισκεπτόταν τον τραυματισμένο από έκρηξη στον Πειραιά αδελφό του.
Τα τελευταία χρόνια διοργανώνει στην Ικαρία έκθεση ξυλόγλυπτων που φιλοτεχνούσε στις φυλακές Κορυδαλλού. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2012 είχε λάβει επτά πολυήμερες άδειες και είχε μεταβεί στη Θεσσαλονίκη, στη Φλώρινα, στην Ικαρία κ.α. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε καταγγείλει ότι «ένας νομικός εκπρόσωπος επιχειρηματία –στόχου της 17Ν –με είχε προσεγγίσει στις φυλακές για να του αποκαλύψω ποιος είχε δώσει εντολή για την επίθεση εναντίον του».
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 7 Ιανουαρίου 2014
HeliosPlus
