Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, φλεγμονώδης νόσος αγνώστου αιτιολογίας που προσβάλλει το δέρμα, τους όνυχες και τις αρθρώσεις. Στο δέρμα παρατηρούνται συνήθως λεπιδώδεις βλάβες, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στους αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής. Οι βλάβες μπορεί να συνοδεύονται από κνησμό. Ανάμεσα στους παράγοντες που μπορούν να επιδεινώσουν την ψωρίαση περιλαμβάνονται και οι χειμερινοί μήνες του έτους, κάτι που σημαίνει πως με την είσοδο στο φθινόπωρο αρκετοί ασθενείς με ψωρίαση υποτροπιάζουν.
Ηψωρίαση εμφανίζεται συχνότερα στην ηλικία των 20 ετών και έπειτα στην ηλικία των 50 ετών, και αποτελεί μια χρόνια κατάσταση με περιόδους εξάρσεων και υφέσεων. Εκτός από τον χειμώνα, άλλοι παράγοντες που επιδεινώνουν την ψωρίαση είναι το άγχος, ο τραυματισμός του δέρματος, φάρμακα όπως το λίθιο, τα ανθελονοσιακά β-αναστολείς και οι λοιμώξεις του δέρματος (σταφυλόκοκκος, κάντιντα).
Μεβάσηταδερματολογικάευρήματα, ηψωρίασηταξινομείταισε:
  • ψωρίασηκατάπλάκες, σταγονοειδή,
  • ψωρίαση,εντοπισμένηφλυκταινώδη,
  • ανάστροφοψωρίαση,γενικευμένη,και
  • φλυκταινώδηκαιερυθροδερμική ψωρίαση.
Ο ένας στους τρεις ασθενείς με ψωρίαση εμφανίζει βλάβες στους όνυχες και ένα ποσοστό 5% – 8% παρουσιάζει προσβολή των αρθρώσεων. Η αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί πριν ή μετά τις δερματικές εκδηλώσεις, μπορεί όμως και να τις συνοδεύει.
Ηδιάγνωσητηςψωρίασηςγίνεται κατόπιν βιοψίας και η αντιμετώπισήτηςπεριλαμβάνειτην τοπική θεραπεία, τη φωτοθεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία Β, ή τη φωτοχημειοθεραπεία με συνδυασμό ψωραλενίων και υπεριώδους ακτινοβολίας Α, και τη συστηματική θεραπεία (μεθοτρεξάτη, κυκλοσπορίνη, ρετινοειδή, βιολογικοί παράγοντες).

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ