Υποστηρίζουν τις ρυθμίσεις του υπουργείου Υποδομών για τα Κέντρα Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων (ΚΤΕΟ), δύο ενώσεις ιδιοκτητών ΚΤΕΟ και καταγγέλλουν για κινδυνολογία, συσκότιση και σύγχυση τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο ΙΚΤΕΟ, που είχε διαμαρτυρηθεί κατά του υπουργού Υποδομών, κ. Μ. Βορίδη για «ενσωμάτωση «χαριστικών» άρθρων στο πολυνομοσχέδιο για τα Ταξί και τις Επικοινωνίες».

«Ήταν λογικό και αναμενόμενο ότι θα συνέβαινε αυτό, με την ένταση που αναμέναμε και την απόλυτη κινδυνολογία και σκόπιμη συσκότιση και σύγχυση για την πραγματικότητα που χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη πηγή (Πανελλήνιος Σύνδεσμος ΙΚΤΕΟ) ο οποίος δεν εκπροσωπεί ούτε το 10% των ΙΚΤΕΟ στη χώρα» σημειώνουν στην ανακοίνωσή τους η Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών ΚΤΕΟ «Ο Άγιος Χριστόφορος» και η Ένωση Ιδιωτικών ΚΤΕΟ Ελλάδος.

«Παραλείπει σκοπίμως ο συντάκτης του ως άνω υπομνήματος να αναφέρει ότι το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και διενέργειας του τεχνικού ελέγχου στην χώρα, έχει τεθεί στην σχετική για αυτόν νομοθεσία που υπήρχε και θα υπάρχει και μετά το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης (ΕΣΥΔ). Παραλείπει σκόπιμα ο συντάκτης του ανωτέρω υπομνήματος να αναφέρει ότι όλες οι δήθεν προϋποθέσεις που επιτηρεί η διαπίστευση, δεν τίθενται από αυτήν, αλλά από την κείμενη νομοθεσία για τον τεχνικό έλεγχο και τις προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούν όσοι επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτόν. Αρκετά πια με τα ασύστολα ψεύδη και την παραπληροφόρηση» σημειώνεται.

«Ομοίως, δεν αναφέρει ότι η διαπίστευση παρέχεται μονοπωλιακά από το ΕΣΥΔ, σε αδιανόητα υψηλά κόστη και με τεράστιες καθυστερήσεις αλλά και αδιανόητα αδιαφανείς διαδικασίες. Έτσι σήμερα 156 επιχειρήσεις ΙΚΤΕΟ είναι έρμαια της ελέω Θεού κρίσης του κάθε αξιολογητή του ΕΣΥΔ «κατά τη άποψη του οποίου» πληρούνται ή όχι οι προϋποθέσεις του προτύπου βάσει του οποίου ένα ΙΚΤΕΟ διαπιστεύεται» αναφέρεται στο κείμενο.

«Επιχειρεί ομοίως ο συντάκτης του ως άνω υπομνήματος να συσκοτίσει την πραγματικότητα αναφέροντας, ότι με την αντικατάσταση της διαπίστευσης σε πιστοποίηση, καθίστανται δήθεν τα ΙΚΤΕΟ συνεργεία και χάνουν την δυνατότητα δήθεν να εκδίδουν πιστοποιητικά τεχνικού ελέγχου αλλά «πρακτικά» τεχνικού ελέγχου. Θεωρεί δηλαδή ο συντάκτης του ως άνω υπομνήματος ότι τα υπόλοιπα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη (ενδεικτικά, Γαλλία, Ιταλία Αγγλία Βέλγιο κ.α) που δεν έχουν θέσει την διαπίστευση ως υποχρέωση για την λειτουργία των ΙΚΤΕΟ των χωρών τους, πολλά μάλιστα ούτε καν την πιστοποίηση, δεν διενεργούν τεχνικούς ελέγχους; Ή εξομοιώνονται με συνεργεία; » διερωτώνται οι δύο ενώσεις.

«Η διαπίστευση αποτέλεσε άλλη μια ελληνική πρωτοτυπία η οποία, με το πρόσχημα της ποιότητας, που εξασφαλίζεται ομοίως με την πιστοποίηση, κατάφερε να επιβάλει στις ελληνικές επιχειρήσεις ένα επιπλέον εξωφρενικό οικονομικό και γραφειοκρατικό κόστος στην λειτουργία τους, προκειμένου να χρηματοδοτήσει άλλον έναν ιδιότυπο οργανισμό με μορφή Α.Ε κρατικών συμφερόντων, στελεχωμένο ως επί το πλείστον με δημοσίους υπαλλήλους που αμείβονται πρόσθετα για αυτό χρεώνονται δε στις επιχειρήσεις μας με κόστος ύψους περίπου 1.000 ευρώ ημερησίως έκαστος αυτών. Αυτό επιχειρείται σήμερα να αλλάξει και πολύ σωστά θα κάνει να αλλάξει!» καταλήγουν.