Νέους, πιο… φιλόδοξους στόχους φαίνεται πως βάζουν οι «παίκτες» των παραγώγων αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου (CDS). Οι επενδυτές μειώνουν τα πονταρίσματά τους στην χρεοκοπία της Ελλάδας και της Πορτογαλίας – τις θεωρούν δεδομένες – και τζογάρουν μετά μανίας στην καταστροφή μεγαλύτερων χωρών της λεγόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας, όπως είναι η Ισπανία. Επίσης, εξαπολύουν επιθέσεις και εναντίον του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης – της καρδιάς της κατά κάποιον τρόπο: εναντίον του επίσης υπερχρεωμένου Βελγίου.
Το πρώτο εξάμηνο του έτους οι τζογαδόροι της καταστροφής αγόρασαν και πούλησαν 7.866 συμβόλαια εξασφαλιζόμενοι έναντι του κινδύνου πτώχευσης της Ισπανίας, σύμφωνα με την εδρεύουσα στη Νέα Υόρκη Depository Trust & Clearing Corporation.
Ο τζίρος των αγοραπωλησιών CDS έφθασε στα 18,7 δισ. δολάρια. Πρόκειται για τζίρο αυξημένο κατά 11% συγκριτικά με αυτόν του αμέσως προηγουμένου εξαμήνου και κατά 35% συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2009. Τα συμβόλαια ασφαλίστρων κινδύνου που αφορούν το Βέλγιο αυξήθηκαν κατά 26% εφέτος σε εξαμηνιαία βάση και έφθασαν στα 7,1 δισ. δολάρια, ενώ αυτά που αφορούν την Ελλάδα υποχώρησαν κατά 25% στα 4,8 δισ. δολάρια και αυτά που αφορούν την Πορτογαλία υποχώρησαν κατά 23% στα 6,1 δισ. δολάρια.
Βάζοντας στο στόχαστρο την Ισπανία και το Βέλγιο οι κερδοσκόποι συνυπολογίζουν αφ’ ενός την τεράστια ανεργία στη χώρα της Ιβηρικής, που φθάνει στο 21% του εργατικού δυναμικού, και επίσης το κενό εξουσίας στο Βέλγιο, που κυβερνάται από υπηρεσιακή κυβέρνηση εδώ και περισσότερο από ένα 12μηνο. Οι παράγοντες αυτοί, εκτιμούν οι κερδοσκόποι, εμποδίζουν τις δύο αυτές χώρες να αντιμετωπίσουν τα μείζονα δημοσιονομικά προβλήματα που τις ταλανίζουν.
«Η Ισπανία είναι το «άγριο χαρτί» που παίζουν όσοι ποντάρουν στη μετάδοση της κρίσης χρέους. Οσο οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομία της επιβραδύνονται και όσο ο τραπεζικός της τομέας παραμένει ευάλωτος, τόσο η αγορά ανησυχεί μήπως γίνει η χώρα το επόμενο θύμα της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους», δήλωσε στο Bloomberg ο επικεφαλής οικονομολόγος της Bank of America Merrill Lynch στο Λονδίνο Μπάρναμπι Μάρτιν.
Η Ισπανία έχει τη μεγαλύτερη ανεργία στην ευρωζώνη, ενώ το πρώτο τρίμηνο του έτους το ΑΕΠ της αυξήθηκε μόλις κατά 0,2% συγκριτικά με το πρώτο τρίμηνο – η επιβράδυνση αποδίδεται στα σκληρά μέτρα λιτότητας που υιοθέτησε η κυβέρνηση Θαπατέρο για να περιορίσει το έλλειμμά της.
Το Βέλγιο είναι η τρίτη πλέον υπερχρεωμένη χώρα της ευρωζώνης έπειτα από την Ελλάδα και την Ιταλία. Το δημόσιο χρέος της υπολογίζεται ότι στα τέλη του 2010 ήταν ήδη στο 96,8% του ΑΕΠ – εσχάτως οι ειδικοί έχουν παραδεχθεί ότι όταν το ποσοστό υπερβαίνει το 70% του ΑΕΠ το χρέος είναι σε κάθε περίπτωση και από οποιαδήποτε κυβέρνηση μη εξυπηρετήσιμο. Παρά το ότι στις Βρυξέλλες εδρεύουν σχεδόν όλες οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι κερδοσκόποι θεωρούν ότι το Βέλγιο είναι μια ευάλωτη χώρα. Και εξ αιτίας του υπερδανεισμού της αλλά και για πολιτικούς λόγους και για εθνικούς ακόμη.
Πέρα από το ότι στη χώρα σοβεί η μεγαλύτερη σε διάρκεια πολιτική κρίση που έχει ενσκήψει μεταπολεμικώς σε ευρωπαϊκό κράτος, το Βέλγιο ταλανίζει και η μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ των ολλανδόφωνων Φλαμανδών και των γαλλόφωνων Βαλλόνων, που εσχάτως προσλαμβάνει διαλυτικές διαστάσεις για το ίδιο το ομόσπονδο κράτος – οι Φλαμανδοί εκδηλώνουν κατά καιρούς αποσχιστικές τάσεις.
Ο Σάιμον Φιντς, επικεφαλής του βρετανικού hedge fund CQS, δίνει μια εξήγηση γιατί οι αγορές εξακολουθούν να ποντάρουν στη μετάδοση της κρίσης και στη γενικότερη ευρωπαϊκή καταστροφή παρά το νέο «πακέτο» βοήθειας που έλαβε τελικώς η Ελλάδα: «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει κανένα μέτρο που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την χρεοκοπία της Ελλάδας και τη μετάδοση της κρίσης… Μόνο μέτρα τόνωσης της ρευστότητας, μόνο πιστώσεις που απλώς παρατείνουν το μοιραίο».
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την έγκριση της 5ης δόσης του περυσινού δανείου και τον σχεδιασμό της νέας δανειακής βοήθειας προς την Ελλάδα, οι πιθανότητες να πτωχεύσει η χώρα – ποσοστά που διαμορφώνονται ανάλογα με τον τζόγο στα CDS – έχουν περιοριστεί μόλις στο 80% από 82% που ήταν προτού ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο και όλα έμοιαζαν κατασκότεινα…
