Λειψία. Ενθουσιασμένος ο συνάδελφος Νίκος Χ. επέστρεψε πριν από λίγες ημέρες από την Εκθεση Βιβλίου της Λειψίας και μου έλεγε εντυπωσιακά πράγματα για τους χιλιάδες επισκέπτες, τις 300 σκηνές, τις αναγνώσεις, τη συμμετοχή όλης της πόλης στη γιορτή αυτή, το παζάρι με τα παλαιά βιβλία, τις συζητήσεις, τις εκδηλώσεις άλλων τεχνών κτλ. Ζήλεψα, μια και η Εκθεση της Λειψίας είναι η παραδοσιακή γιορτή του βιβλίου, η οποία χωρίς να χάνει τον εμπορικό της χαρακτήρα γίνεται γιορτή της πόλης. Σε μια πόλη 500.000 κατοίκων συνέρρευσαν 163.00 επισκέπτες και 2.150 εκθέτες από 36 χώρες για να δουν εκδηλώσεις και να συμμετάσχουν σε αυτές. Τα παιδιά του σχολείου συμμετείχαν σε ομάδες ντυμένα ήρωες από κάποιο μυθιστόρημα ή παραμύθι (κάτι σαν το Καρναβάλι της Πάτρας αλλά στο λογοτεχνικό του). Η Εκθεση της Λειψίας δίνει έμφαση στους νέους: περίπου 400 εκδηλώσεις απευθύνονται ειδικά σε αυτούς και άλλες 200 στους ενηλίκους. Κυριαρχούν οι αναγνώσεις και ακροάσεις βιβλίων από συγγραφείς ξένους και Γερμανούς. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης απονέμονται βραβεία. Εφέτος το Βραβείο Λογοτεχνίας πήρε ο νεαρός Αυστριακός Clemens J. Setz για το βιβλίο του « Η αγάπη στον καιρό του παιδιού του Μάλσταντ». Η Λειψία μπορεί να μην έχει τη λάμψη του παρελθόντοςτο ιστορικό πανεπιστήμιό της είχε ως καθηγητές φωτεινά μυαλά, όπως ο νομπελίστα Β. Χάιζενμπεργκ, ο φιλόσοφος Ερνστ Μπλοχ, ο συγγραφέας Γ. Λέσινγκ και πέρασαν από εκεί ως φοιτητές ο Γκαίτε, ο Νίτσε, ο Βάγκνερ κ.ά.-, αλλά παραμένει μια ζωντανή πόλη που διατηρεί ως ταυτότητα τον πολιτισμό της.
Ντ. Φ. Γουάλας. Στην Αγγλία έχουν πάθει τρέλα με την ανακάλυψη του Αμερικανού Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Με το που βγήκε το ημιτελές μυθιστόρημά του «Τhe Ρale king» στα ράφια των βιβλιοπωλείων έγινε ανάρπαστο ένα άλλο έργο του, το πιο διάσημο, το ογκώδες (1.104 σελίδες) «Ιnfinite Jest», που σημείωσε αύξηση πωλήσεων σχεδόν 500% μέσα σε μία βδομάδα. Και στην Ελλάδα υπάρχει μια μικρή ομάδα θαυμαστών του. Φυσικά το να μεταφραστεί στα ελληνικά θα είναι έργο πνοής και μάλλον μπορεί να μην το δούμε ποτέ, αν και κάποιες κινήσεις μεταξύ των ελλήνων εκδοτών φαίνεται να υπάρχουν για να «τσιμπήσουν» κάτι, πιο μικρό σε όγκο, από τον αυτόχειρα συγγραφέα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
