Επανεξετάζουν τη στρατηγική τους ως προς την τοποθέτηση των τεράστιων συναλλαγματικών διαθεσίμων τους οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες και άλλοι θεσμικοί και μακροπρόθεσμοι επενδυτές, καθώς και τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια (sovereign wealth funds ή SWFs) της Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Με τη ζώνη του ευρώ να παραδέρνει στη χειρότερη κρίση της σύντομης ιστορίας της, φοβούνται το μέγεθος των ζημιών που μπορεί να υποστούν οι τεράστιες επενδύσεις που έχουν κάνει στο ευρώ και στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης στην περίπτωση που είτε η χώρα μας, είτε η Ισπανία, είτε η Πορτογαλία οδηγηθούν τελικά σε αναδιάρθρωση του χρέους τους.
Την περασμένη Τετάρτη δημοσίευμα των «Financial Τimes» ανέφερε ότι το Πεκίνο θα σταματήσει να επενδύει στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης, προκαλώντας πανικό σε όλες τις αγορές του κόσμου. Το ευρώ βούτηξε στα 1,21 δολάρια και τα χρηματιστήρια βυθίστηκαν. Ο πανικός αυτός υποδηλώνει το πόσο επικίνδυνα ευάλωτη παραμένει η εμπιστοσύνη των επενδυτών ως προς την ικανότητα των ευρωπαίων ηγετών να διαχειριστούν την κρίση χρέους της ευρωζώνης. Η εσπευσμένη όμως διάψευση του δημοσιεύματος και η διαβεβαίωση του Πεκίνου ότι η Ευρώπη παραμένει μια από τις αγορές-«κλειδιά» για τις επενδύσεις των κολοσσιαίων συναλλαγματικών του διαθεσίμων ύψους σχεδόν 2,5 τρισ. δολαρίων έδωσαν ανάσα ζωής στο ευρώ. Το κοινό νόμισμα σταμάτησε να κατρακυλά και στάθηκε στα πόδια του- ήταν γύρω στα 1,24 δολάρια προχθές Παρασκευή.
Η κεντρική τράπεζα της Κίνας σε ανακοίνωσή της εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα χρέους που έχουν και ξεκαθάρισε ότι υποστηρίζει τον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σημειωτέον ότι η Κίνα προκειμένου να αποτρέψει την ανατίμηση του κινεζικού νομίσματος, του γουάν, σε σχέση με το αμερικανικό νόμισμα και έτσι να διασώσει την εξαγωγική δυναμική της κινεζικής οικονομίας απορροφούσε τα δολάρια και στη συνέχεια διαφοροποιούσε το χαρτοφυλάκιο των ξένων συναλλαγματικών της διαθεσίμων, αγοράζοντας αξίες σε άλλα νομίσματα και κυρίως σε ευρώ. Παρά το γεγονός ότι η σύνθεση των κολοσσιαίων διαθεσίμων της Κίνας αποτελεί κρατικό μυστικό, εκτιμάται εν τούτοις ότι το 70% είναι σε δολαριακές αξίες και γύρω στα 630 δισ. δολάρια σε κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης.
Η δραματική αβεβαιότητα ως προς την επικινδυνότητα των τίτλων της ευρωζώνης έχει επηρεάσει αρνητικά και άλλους θεσμικούς επενδυτές της Ασίας. Αποκαλυπτική ήταν η έρευνα της βρετανικής επενδυτικής τράπεζας Βarclays Capital για τις τρέχουσες τάσεις των γιαπωνέζων επενδυτών προς τα ομόλογα του ευρώ και του δολαρίου. Κατ΄ αρχάς έδειξε ότι τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων φοβούνται ότι το πακέτο οικονομικής βοήθειας των 750 δισ. ευρώ «δεν θα επιλύσει» τα προβλήματα της ευρωζώνης, ενώ μόλις το ένα τρίτο των επενδυτών είχε εκφράσει αμφιβολίες δύο εβδομάδες πριν, όταν δηλαδή ελήφθη η απόφαση για τον μηχανισμό στήριξης. Επίσης έδειξε ότι ενώ στις αρχές του έτους σχεδόν το 80% των ερωτηθέντων προτιμούσε τα ομόλογα του ευρώ από τα ομόλογα του δολαρίου, το ποσοστό αυτό έπεσε κάτω του 30%. Και το χειρότερο είναι ότι οι ανησυχίες των γιαπωνέζων επενδυτών δεν περιορίζονται στα κρατικά ομόλογα των περιφερειακών οικονομιών, όπως της χώρας μας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας, αλλά αφορούν και τα ομόλογα της Γερμανίας.
Λέγεται επίσης ότι και ορισμένα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια έχουν αρχίσει και ανησυχούν από τις ζημιές που έχουν στις αγορές των ευρωομολόγων. Διαψεύδουν ωστόσο για την ώρα ότι εξετάζουν τη μείωση της έκθεσής τους στους τίτλους χρέους της ευρωζώνης.
Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τις χώρες της ευρωζώνης να κατασιγάσουν τις ανησυχίες που έχουν δημιουργηθεί για το μέλλον της ευρωζώνης. Πάντως, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε παρουσία του γερμανού ομολόγου του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την περασμένη Πέμπτη, επεσήμανε ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα συνεργαστούν από κοινού ώστε να αποτρέψουν την επιδείνωση και εξάπλωση των προβλημάτων χρέους της Ελλάδας και των άλλων χωρών. Η Ουάσιγκτον είχε αρχίσει σφόδρα να ανησυχεί μήπως οι συνέπειες της κρίσης χρέους της χώρας μας επεκταθούν πέραν της Ευρώπης. Με άλλα λόγια φοβάται το ενδεχόμενο ενός τραπεζικού κραχ παρόμοιου με αυτό που σάρωσε τις παγκόσμιες αγορές κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007- 2009.
