O Νοτιοαφρικανός Γουίλιαμ Κέντριτζ είναι καλλιτέχνης πολύπλευρος: ασχολείται με το σχέδιο, τις ταινίες κινουμένων σχεδίων, τη γλυπτική και την τυπογραφία, αντλεί επιρροές από τον κόσμο των μαριονετών, ενώ παράλληλα δεν διστάζει να σκηνοθετεί και να σκηνογραφεί θεατρικά έργα και όπερες. Και όλα αυτά επειδή δεν κατόρθωσε να γίνει ηθοποιός.

«Πήγα στο Παρίσι, σπούδασα υποκριτική αλλά κατάλαβα πόσο κακός ήμουν σε αυτό. Ετσιπεριορίστηκα σε αυτά που κάνω σήμερα» έχει δηλώσει στο παρελθόν. Το 1982 επέστρεψε στην πατρίδα του. Το πολιτιστικό μποϊκοτάζ της Νότιας Αφρικής εκείνων των χρόνων θεωρεί ότι είναι ένας ακόμη παράγοντας που τον βοήθησε να βρει τον δρόμο του με ηρεμία, χωρίς να χρειάζεται να βρίσκεται απαραιτήτως σε επικοινωνία με τις εξελίξεις στο εξωτερικό.

Αποφασιστική στιγμή για τη διεθνή καταξίωση του 55χρονου σήμερα καλλιτέχνη στάθηκε η συμμετοχή του στην έκθεση μοντέρνας τέχνης «Dokumenta Χ» το 1997 στη Γερμανία. Εκτοτε η πορεία του είναι εντυπωσιακή: συνεργασίες με τα μεγαλύτερα μουσεία, λυρικά θέατρα και πολιτιστικούς οργανισμούς στις δύο πλευρές του Ατλαντικού (Μητροπολιτική Οπερα και Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, θέατρο La Μonnaie των Βρυξελλών, Ιδρυμα Γκούγκενχαϊμ κ.ά.), σημαντικές τιμητικές διακρίσεις και έργα που έχουν συζητηθεί έντονα και έχουν κερδίσει την αποδοχή κοινού και κριτικής συγκροτούν τους βασικούς άξονες της διαδρομής του.

Ο γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ το 1955 λευκός με εβραϊκές ρίζες Κέντριτζ επηρεάστηκε έντονα από τους γονείς του, οι οποίοι ήταν δικηγόροι, γνωστοί για την υπεράσπιση θυμάτων του απαρτχάιντ. Ο τρόπος που απεικονίζει τη γενέτειρά του στα έργα του έχει σχολιαστεί αρκούντως: δεν την παρουσιάζει ούτε ως το στρατοκρατούμενο ή το καταπιεστικό μέρος που υπήρξε για τους μαύρους ούτε ως έναν ειδυλλιακό για τους λευκούς τόπο. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι απεικονίζει μια πόλη όπου κυριαρχεί ο δυϊσμός της ανθρώπινης φύσης. Πτυχές της κοινωνικής αδικίας του πρόσφατου παρελθόντος στη Νότια Αφρική είναι έντονα αναγνωρίσιμες στο έργο του. Παρ΄ ότι ο Κέντριτζ θεωρεί πως η δουλειά του δεν επικεντρώνεται ευθέως στο απαρτχάιντ αλλά στη σημερινή εικόνα του Γιοχάνεσμπουργκ, τα έργα του ανακαλούν σαφώς την ατμόσφαιρα της σκληρής κοινωνίας του παρελθόντος. ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η Πειραιώς 260 (Αποθήκη), στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών.

η Από 1 ως 15 Ιουνίου.