«Τόσο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας όσο και για το θέμα του εναέριου χώρου του Αιγαίου μπορούμε να πάμε στη Χάγη». Η δήλωση έγινε από τον κ. Ερντογάν και η σημασία της δεν περιορίζεται μόνο στο ότι είναι η πρώτη φορά που ένας τούρκος πρωθυπουργός εγκαταλείπει την αρνητική θέση της χώρας του στις επανειλημμένες προτροπές της Αθήνας για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Σημασία έχει και από το γεγονός ότι ο κ. Ερντογάν κάνει αυτή τη δήλωση στο αεροδρόμιο της Αγκυρας προερχόμενος από την Αθήνα. Στις δηλώσεις του μετά τις συνομιλίες του με τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου είχε αποφύγει να είναι συγκεκριμένος στο ζήτημα του Αιγαίου. Βέβαια, η δήλωσή του στο αεροδρόμιο της Αγκυρας είναι πολύ γενική και μέχρις ότου πάρει τον δρόμο προς την υλοποίησή της θα χρειαστεί χρόνος και θα «περάσει από σαράντα κύματα», αλλά η αναφορά στη μεθόδευση της Χάγης είναι μία ακόμη ένδειξη του ενδιαφέροντος της Αγκυρας για «ένα νέο βήμα» προς πλήρη ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων. Τη θέλουν και οι δύο πλευρές όσο ποτέ άλλοτε. Η Ελλάδα επειδή πρέπει να στρέψει όλη την προσοχή της στο εσωτερικό και στις σχέσεις της στην Ευρώπη όπου καλώς ή κακώς έχει ακόμη πρόβλημα αξιοπιστίας και στιγματίζεται περίπου ως υπεύθυνη για την κατρακύλα του ευρώ. Η Τουρκία, ιδιαίτερα η κυβέρνηση και το κόμμα του κ. Ερντογάν, θέλει ήρεμο περιβάλλον για να προχωρήσει όσο το δυνατόν ανενόχλητη στην αποδόμηση του στρατιωτικο-δικαστικού κατεστημένου και για να εδραιώσει την ηγετική της θέση στον μουσουλμανικό χώρο της περιοχής. Η συμμετοχή της στην υπογραφή της συμφωνίας για τα πυρηνικά του Ιράν- η αξία της οποίας αμφισβητείται- δεν ήταν μόνο πράξη αυτοπροβολής του κ. Ερντογάν. Ηταν και μια ένδειξη της αγωνίας της Αγκυρας εμπρός στο ενδεχόμενο να έχει πολεμικές συγκρούσεις, έστω συνεχιζόμενη ένταση, στα σχετικώς ευπαθή νότια σύνορα.

Και οι δύο πρωθυπουργοί συναντούν αντιδράσεις. Στην Ελλάδα οι αιώνιοι αρνητές της πραγματικότητας σαρκάζουν ότι κατέληξε σε φιάσκο του κ. Παπανδρέου η πρόσκληση προς τον τούρκο ομόλογό του επειδή δεν έγινε καμία πρόοδος στις σχέσεις των δύο χωρών. Αλλά κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορούσε να περιμένει λύσεις, αφού άλλωστε η Αθήνα έδειξε με πολλούς τρόπους ότι ένα ξεκίνημα σε νέες βάσεις επιχειρεί και ότι αν κάτι συμφωνήθηκε είναι η μεθοδολογία προς τον τελικό στόχο. Στην Τουρκία το στρατιωτικό κατεστημένο δεν περίμενε καν την επιστροφή του κ. Ερντογάν. Την ώρα που αυτός συζητούσε με τον έλληνα ομόλογό του, τουρκικά αεροπλάνα, οπλισμένα ή μη, πετούσαν πάνω από τις «αμφισβητούμενες ζώνες» στο Αιγαίο. Μήνυμα προς τον κ. Ερντογάν, αλλά και προς την Αθήνα.