ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Ενα μοριακό «ρομπότ» που ονομάστηκε «αράχνη» και το οποίο είναι φτιαγμένο από DΝΑ προγραμμάτισαν αμερικανοί ειδικοί έτσι ώστε να κινείται, να στρίβει και να σταματά περπατώντας σε έναν δρόμο φτιαγμένο από έλικες DΝΑ. Το επίτευγμα, το οποίο ανήκει σε ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), αναμένεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη μοριακών συστημάτων τα οποία θα μπορούν μελλοντικά να χρησιμοποιούνται για διάγνωση και θεραπεία ασθενειών, αλλά και στη δημιουργία ρομπότ σε μοριακό επίπεδο, τα οποία θα «αυτοεπαναδομούνται» ώστε να φέρνουν εις πέρας διαφορετικά καθήκοντα.
Για παράδειγμα, όπως εξηγούν οι ερευνητές, η «συρρίκνωση» των ρομπότ σε μοριακό επίπεδο θα οδηγήσει σε νανο-«γιατρούς» που θα εισέρχονται στον οργανισμό και θα λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία ενός προβλήματος υγείας. Τα μοριακά ρομπότ θα αντιλαμβάνονται το τι συμβαίνει στο περιβάλλον τους (π.χ., θα εντοπίζουν δείκτες ασθενειών στα κύτταρα), θα λαμβάνουν αποφάσεις (π.χ., ότι το κύτταρο είναι καρκινικό και πρέπει να εξολοθρευθεί) και θα υλοποιούν τις αποφάσεις αυτές (θα μεταφέρουν στο κύτταρο φάρμακα που σκοτώνουν τον καρκίνο).
Βέβαια, για να συμβεί αυτό, τα νανο-ρομπότ πρέπει να μπορούν να λειτουργούν αυτόνομα. Επειδή είναι όμως τόσο μικρά, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Οι επιστήμονες όμως βρήκαν τη λύση σε αυτό το πρόβλημα προγραμματίζοντας το ρομπότ-«αράχνη» που δημιούργησαν με χρήση DΝΑ οριγκάμι. Πρόκειται για μια δομή η οποία είναι φτιαγμένη από DΝΑ και μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να λαμβάνει απεριόριστα σχήματα και μοτίβα, όπως σημειώνεται στην επιθεώρηση «Νature» όπου παρουσιάζεται η νέα μελέτη. Μέσα σε αυτό το οριγκάμι εισήχθησαν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για τον προγραμματισμό του ρομπότ.
Η «αράχνη» που δημιουργήθηκε είχε διάμετρο τεσσάρων νανομέτρων και αποτελούνταν από διαφορετικές πρωτεΐνες και ένζυμα. Οι ερευνητές για πρώτη φορά κατάφεραν να την κάνουν να… περπατήσει για περίπου 100 νανόμετρα- σχεδόν 50 βήματα.
