Σε άλλες, όχι και τόσο μακρινές εποχές, η μεγάλη χθεσινή νίκη (1-0) του ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα αποκτούσε μοιραία… επικές διαστάσεις. Ο Δικέφαλος του Βορρά κέρδισε δύο φορές μέσα σε τέσσερις ημέρες και εκτόπισε τον Ολυμπιακό από την πολυπόθητη συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου θα αγωνιστεί ο ΠΑΟΚ, καθώς (σε συνδυασμό με το χθεσινό Αρης- ΑΕΚ 1-1) σφράγισε την πρωτιά στα πλέι οφ! Είναι πράγματι μεγάλη επιτυχία για τον ΠΑΟΚ που την άξιζε, όσο και αν η κατά κράτος επικράτηση της ομάδας του κ. Φερνάντο Σάντος χθες στο φαληρικό γήπεδο (όπως και στο ματς του β΄ γύρου) ήρθε σχεδόν νομοτελειακά απέναντι στον πνιγμένο στη μιζέρια του άρρωστο Ολυμπιακό.
Εχοντας όμως παρακολουθήσει τα δύο σερί ματς των Ερυθρολεύκων με τον ΠΑΟΚ, γιατί άραγε θα έπρεπε να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Σύμφωνοι, ντέρμπι ήταν, κανένα αποτέλεσμα δεν θα ήταν παράλογο, αλλά γιατί ο κ. Μπόζινταρ Μπάντοβιτς να νικήσει τον κ. Σάντος; Από πού προκύπτει ότι π.χ. ο Οσκαρ είναι καλύτερος από τον ποιοτικό Βλάνταν Ιβιτς ή ο Λούα Λούα ανώτερος ποδοσφαιρικά του Βιεϊρίνια και ο Τάσος Πάντος του Πάμπλο Κοντρέρας ; Διότι, τελικά (και εκ του αποτελέσματος) ισχύει το αντίθετο!
Και αυτές οι συγκρίσεις σε ατομικό επίπεδο, γιατί σε συλλογικό δεν υπήρχαν συγκρίσιμα μεγέθη. Από τη μία υπήρχε μια ομάδα (ΠΑΟΚ) με κυκλοφορία της μπάλας, με προσοχή στα δυνατά σημεία του αντιπάλου, με συγκεκριμένο πλάνο και από την άλλη ένα… κάτι σαν ομάδα (Ολυμπιακός) που επιχειρούσε μόνο με μακρινές μπαλιές και κεφαλιές των επιθετικών στα πλάγια να απειλήσει την αντίπαλη εστία.
Δεν ήταν μόνο μια νίκη του ΠΑΟΚ! Ούτε καν μόνο του κ. Σάντος προσωπικά, που είδε την ομάδα του να κυριαρχεί στον άξονα με τους Πάμπλο Γκαρσία και Βίκτορ Βιτόλο να κάνουν ό,τι θέλουν απέναντι στο αναιμικό ερυθρόλευκο δίδυμο Ντουντού και Εντσο Μαρέσκα. Ηταν μια νίκη ποδοσφαιρικής λογικής, που η αλήθεια είναι ότι δεν επικρατεί πάντοτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια τεχνική ηγεσία (ο προπονητής κ. Σάντος και οι πρώην και νυν τεχνικοί διευθυντές κκ. Ζήσης Βρύζας και Σέρτζιο Κονσεϊσάο ) που δεν «κουνιέται» ακόμη και μετά τις μεγάλες απογοητεύσεις και επιλέγει μεταγραφές και θωράκιση του ποδοσφαιρικού τμήματος στο μέτρο του εφικτού. Περίπου το αντίθετο του Ολυμπιακού που φέτος έχει αλλάξει όλους τους πιθανούς και απίθανους προπονητές και δεν κατάφερε ποτέ να καλύψει τις εμφανέστατες αδυναμίες του που ήταν γνωστές από το τέλος της περασμένης σεζόν.
Στην πραγματικότητα χθες υπήρξαν… δύο ματς. Μέχρι το τέρμα του Ιβιτς στο 32΄ που προήλθε με μια υποδειγματική αντεπίθεση και ένα-δύο με τον Ολιβιέ Σορλέν, ο Ολυμπιακός προσπάθησε να πιέσει και είχε ένα δοκάρι με τον Λούα Λούα. Μετά το γκολ του ΠΑΟΚ ο Ολυμπιακός δεν έκανε ούτε μία φάση και ο Δικέφαλος αρκέστηκε να αποκρούει με χαρακτηριστική ευκολία τη χλιαρή πίεση των γηπεδούχων.
Το ματς τελείωσε με δύο κόκκινες κάρτες- ο Ούλοφ Μέλμπεργκ συνεπλάκη με τον Κοντρέρας (και τον Εντίνιο ) και οι δύο πρώτοι αποβλήθηκαν από τον διαιτητή κ. Γ. Δαλούκα – γεγονός που σίγουρα όξυνε το τεταμένο κλίμα και συνέβαλε στα όσα ακολούθησαν με το… ματς του τρίτου ημιχρόνου από τους μαινόμενους (κατά αντιπάλων, ερυθρόλευκων παικτών, αστυνομικών) οπαδούς του Ολυμπιακού!
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Νικοπολίδης, Πάντος (46΄ Μήτρογλου), Μπράβο, Μέλμπεργκ, Αβρ. Παπαδόπουλος, Τοροσίδης, Ντουντού, Μαρέσκα (73΄ Ι. Παπαδόπουλος), Οσκαρ, Λούα Λούα, Ντάρμπισαϊρ ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Μαλεζάς, Λίνο, Κοντρέρας, Τσιρίλο, Γκαρσία, Βιτόλο, Βιεϊρίνια (86΄ Εντίνιο), Ιβιτς (92΄ Φωτάκης), Σορλέν, Φιλομένο (62΄ Μουσλίμοβιτς)
