Η χώρα μας, έπειτα από μαραθώνιο διαβουλεύσεων και αφού έλαβε πλήθος σκληρών δημοσιονομικών μέτρων, εξασφάλισε χρηματοδοτική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τρία ολόκληρα χρόνια.
Πράγμα που σημαίνει ότι η επαπειλούμενη χρεοκοπία αποφεύχθηκε και η Ελλάδα κέρδισε αρκετό χρόνο προκειμένου να βελτιώσει τη θέση της και να πείσει τους δανειστές και τις αγορές ότι θα αποπληρώσει τα χρέη της και θα επανέλθει αξιόπιστη, χωρίς δεκανίκια, στον διεθνή οικονομικό στίβο.
Ωστόσο ακόμη και τα προφανή δεν γίνονται αποδεκτά. Οι αγορές και οι δανειστές συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τη χώρα μας με απόλυτη καχυποψία, δεν αναγνωρίζουν τις δυνατότητες που προσφέρονται από τον μηχανισμό διάσωσης και επιμένουν να θεωρούν την ελληνική κρίση αξεπέραστη.
Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι τα διαφορικά επιτόκια διατηρούνται σε απαγορευτικά υψηλά επίπεδα και γενικώς οι ελληνικές μετοχές, με πρώτες εκείνες των τραπεζών μας, παραμένουν απαξιωμένες, χωρίς ζήτηση, με ελάχιστες πράξεις.
Ουσιαστικά οι ξένοι πιστεύουν βαθιά ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει και _ το χειρότερο _ ότι το ελληνικό χρέος το 2014, όταν θα τελειώσει η τριετής διεθνής χρηματοδοτική κάλυψη, θα είναι υψηλότερο από το σημερινό και μη διαχειρίσιμο.
Με άλλα λόγια έχουν βγάλει αποφάσεις για την Ελλάδα και εφαρμόζουν στην περίπτωσή μας τα πιο ακραία οικονομετρικά μοντέλα, τα οποία δεν μετρούν δυνατότητες και αποθέματα, ούτε αναγνωρίζουν αποκλίσεις από το σενάριο της καταστροφής.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η ελληνική κυβέρνηση αλλά και συνολικά ο πολιτικός κόσμος οφείλουν να γνωρίζουν ότι κοινώς μάς την έχουν στημένη. Ας μην καλλιεργούνται λοιπόν αυταπάτες, οι πιέσεις και οι αμφισβητήσεις θα είναι διαρκείς.
Με έναν και μόνο τρόπο μπορούν να ξεπερασθούν: Να υπάρξει κινητοποίηση διαρκείας στη χώρα, οργανωμένη και απόλυτα συντονισμένη, ώστε να διαμορφώσει αποτελέσματα και δεδομένα μη αμφισβητήσιμα.
Πολιτικοί και οικονομολόγοι που παρακολουθούν χρόνια τις ελληνικές οικονομικές υποθέσεις πιστεύουν ακράδαντα ότι η χώρα όντως μπορεί να χτίσει τέτοια πεδία ανασυγκρότησης και ανάκαμψης.
Θεωρούν ότι η παραοικονομία κρύβει τεράστια δημοσιονομικά αποθέματα, ότι η θέση και η φύση της προσφέρουν επίσης επενδυτικές ευκαιρίες και ακόμη ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει δυνάμεις ικανές να δημιουργήσουν πάμπολλα πεδία προόδου.
Αρκεί να καταρτισθεί και να εφαρμοσθεί ένα λεπτομερές πολιτικό σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας, το οποίο θα υπηρετηθεί από τους εμπειρότερους και τους ικανότερους. Και αυτό είναι το καθήκον του κ. Παπανδρέου. Να ανακαλύψει, να αναδείξει και να εμπνεύσει μια συμπαγή, έμπειρη και αποφασισμένη ομάδα πολιτικών και τεχνοκρατών, που θα αναλάβουν τη δύσκολη δουλειά. Κακά τα ψέματα, η σημερινή κυβερνητική ομάδα δεν αντέχει το βάρος, ούτε επαρκεί να βγάλει το κάρο από τη λάσπη. Συγκροτήθηκε προκειμένου να υπηρετήσει ομαλές συνθήκες. Και οι σημερινές μόνο ομαλές δεν είναι…
