Από όσο θυμάμαι σχεδόν κάθε ελληνική κυβέρνηση είχε τρία παιδία, τη Σπατάλη, την Υποκρισία και το Χρέος, που τα μεγάλωνε με ιδιαίτερη φροντίδα. Ηταν πάντα μια αγαπημένη οικογένεια. Το Χρέος λάτρευε τη Σπατάλη, η Σπατάλη αγαπούσε την Υποκρισία και αυτή αγαπούσε εξίσου και τα δύο. Ετσι ζούσαν όλοι μια υπέροχη ζωή και απολάμβαναν το μεγάλο φαγοπότι.

Μαζί με αυτούς υπήρχε πάντα ένα πλήθος κομπιναδόρων, μικροαπατεώνων, κολάκων, χαμερπών και κνωδάλων που τσιμπολογούσαν συνήθως μικρά και άλλοτε μεγάλα κομμάτια από τα αποφάγια. Η πλεονεξία και η ατιμωρησία των παρανομούντων φούντωσε γρήγορα και η διαφθορά διεχύθη σε όλο το οικονομικό σύστημα αστραπιαία. Ο πολίτης που σέβεται και υπακούει στους νόμους του κράτους βρίσκεται σε κατάσταση απόγνωσης. Και βέβαια δεν μπορεί να αντιδράσει ούτε στις πιο απλές περιπτώσεις. Π.χ. ποιος τολμά να ζητήσει απόδειξη από τον υδραυλικό; Οποιος το κάνει, δεν θα τον ξαναδεί. Οποιος ζητήσει απόδειξη από το εστιατόριο, την επόμενη φορά θα φάει χθεσινό φαΐ. Για να μη μιλήσουμε για τα υψηλά επαγγέλματα των γιατρών, δικηγόρων κ.λπ. και για όλους εκείνους που δηλώνουν εισόδημα μικρότερο των δέκα χιλιάδων ευρώ αλλά οδηγούν εκείνα τα τερατώδη αυτοκίνητα των πενήντα χιλιάδων.

Αυτό μού φέρνει στον νου την καλή πράξη που ήθελε να κάνει ο Αλογοσκούφης, δηλαδή να φορολογήσει όλους αυτούς. Δυστυχώς ο Καραμανλής είχε άλλη γνώμη και έκανε το σφάλμα να βάλει στη θέση του τον Παπαθανασίου. Δεν λέω, καλός ο Παπαθανασίου, αλλά υπήρχαν και καλύτεροι για υπουργοί Οικονομικών. Αν ο Καραμανλής έριχνε μια ματιά στους αγίους ηγουμένους των μοναστηριών ή στους αγίους μητροπολίτες, σίγουρα θα έβρισκε κάποιον που να ξέρει καλά οικονομικά, σίγουρα καλύτερα από τον Αλογοσκούφη που είναι και καθηγητής στο καλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας. Ευτυχώς, όμως, το ΠαΣοΚ μάλλον θα κερδίσει τις εκλογές και ο Παπανδρέου, που έχει υποσχεθεί να χτυπήσει τα συμφέροντα, τη διαφθορά, την ανικανότητα στη δημόσια διοίκηση, να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη, να αυξήσει τους μισθούς έστω και λίγο (με την ευκαιρία θα ήθελα να τον παρακαλέσω να αυξήσει πολύ τις συντάξεις), θα είναι πιθανότατα ο νέος πρωθυπουργός. Δεν ξέρω πόσα θα μπορέσει να επιτύχει, εύχομαι και ελπίζω πολλά.

Αν όμως επιτρέπεται στην ταπεινότητά μου να κάνει πρόταση, με την προσήκουσα σεμνότητα θα πρότεινα στον κ. Παπανδρέου να κάνει, ως πρωθυπουργός, ένα ακόμη παιδί, τη Φειδώ, και να το αναθρέψει με την ίδια φροντίδα που οι άλλοι μεγάλωσαν την Υποκρισία, τη Σπατάλη και το Χρέος. Βέβαια τη Φειδώ μπορεί να την μισήσουν τα αδελφάκια της και ίσως και τα μέλη της κυβέρνησης. Θα τη λατρέψουμε, όμως, και μαζί με αυτήν και τον μπαμπά της, όλοι εμείς οι ταλαίπωροι πολίτες που εξαρτώμεθα άμεσα ή έμμεσα από το κράτος και έχουμε βάσιμους φόβους ότι, αν η κατάσταση του ελληνικού κράτους δεν βελτιωθεί ραγδαία, κάποια στιγμή στο όχι απώτερο μέλλον κάποια κυβέρνηση αντί να μας πληρώνει με ευρώ θα μας πληρώσει με ομόλογα. Αυτό μπορεί να μην είναι κακό, δυστυχώς όμως ο υδραυλικός και ο εστιάτορας πληρώνονται με ευρώ, όχι με ομόλογα.

Βέβαια με τη Φειδώ παρούσα τα μέλη της κυβέρνησης και οι αξιωματούχοι μπορεί να χάσουν τα προνόμια και τα οφέλη που είχαν οι προηγούμενοι συνάδελφοί τους. Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη ζημιά. Με τέσσερα παιδιά θα μπορούν να πάρουν άδεια ταξί.

Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.