ΥΠΟ ΤΗ ΒΑΡΙΑ πολιτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν τα τελευταία γεγονότα και με την προσοχή της πλειονότητας των βουλευτών να είναι στραμμένη στην αναποδογυρισμένη κλεψύδρα του ανασχηματισμού,ψηφίζεται
απόψε μετά τα μεσάνυχτα από τη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2009.Την πενθήμερη συζήτηση θα «κλείσουν» οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών της αντιπολίτευσης και του Πρωθυπουργού,με το ενδιαφέρον να εστιάζεται κυρίως στο αν ο κ. Κ.Καραμανλής θα «ανοίξει τα χαρτιά» του για τις από καιρό αναμενόμενες αλλαγές
στο κυβερνητικό σχήμα,οι οποίες καθυστέρησαν επειδή έπρεπε αφενός να «κλείσει» η «ανοιχτή πληγή» του σκανδάλου του Βατοπαιδίου και αφετέρου να μην προκληθεί αναστάτωση στις τάξεις της «γαλάζιας» οριακής πλειοψηφίας,τις παραμονές της ονομαστικής ψηφοφορίας για την έγκριση του προϋπολογισμού.

Oι απολογιστικού χαρακτήρα ομιλίες που επέλεξαν να εκφωνήσουν οι περισσότεροι από τους υπουργούς που παρήλασαν από το βήμα της Βουλής τις προηγούμενες ημέρες κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, ήταν ένα ισχυρό μήνυμα ότι για ορισμένους εξ αυτών, όπως οι κκ. Δ.Αβραμόπουλος και Ε.Μεϊμαράκης , ο κύκλος της παρουσίας τους στους τωρινούς θώκους έχει ολοκληρωθεί, ενώ την ίδια ώρα άλλοι συνάδελφοί τους, όπως οι κκ. Μ.Λιάπης, Α.Σπηλιωτόπουλος και Σ.Χατζηγάκης, με εξαγγελίες πρωτοβουλιών στους τομείς ευθύνης τους, εκδήλωναν την επιθυμία τους να παραμείνουν στα πόστα τους.

Με την ανάληψη από τον κ. Καραμανλή «μεριδίου ευθύνης» για τα «όσα σκανδαλώδη» έγιναν στην υπόθεση του Βατοπαιδίου, που λειτούργησε ως «ψυχολογική ένεση» για τους βουλευτές της πλειοψηφίας, η κυβερνητική παράταξη ξεπέρασε- βοηθούσης και της προσμονής αρκετών εξ αυτών για «αξιοποίηση» στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο- τον κίνδυνο της επαπειλούμενης μαζικής αποχής των στελεχών της από τη συζήτηση, η οποία πάντως διεξήχθη με τα έδρανα της Ολομέλειας να είναι «άδεια» τον περισσότερο χρόνο. Μια εικόνα που δεν ήταν άσχετη με τη διάχυτη αίσθηση την οποία απέπνεαν οι περισσότερες ομιλίες- παράλληλοι μονόλογοι για την ακρίβεια-, ότι το συζητούμενο σχέδιο προϋπολογισμού αποτυπώνει, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μια «εικονική οικονομική πραγματικότητα» που δύσκολα μπορεί να καλυφθεί πίσω από ωραιοποιημένες εκφράσεις για «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων» και ισχυρισμούς ότι οι δυσκολίες οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην «κληρονομιά του χθες» και στη διεθνή οικονομική κρίση.

Η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της συζήτησης ήταν η δραματική επισήμανση του τέως πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη για τον κίνδυνο να τεθεί η ελληνική οικονομία υπό την «κηδεμονία» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), κάτι που, όπως υπογράμμισε, «θα είναι μια ταπεινωτική για την Ελλάδα εξέλιξη,η πιο καταστροφική κατάληξη της διακυβέρνησης της ΝΔ». Κατά τον κ. Σημίτη «αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ» και «οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν».

«Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας που στηρίχθηκε από την ΕΕ σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της,την απογραφή,την αναθεώρηση του ΑΕΠ,τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης,εκμεταλλεύθηκε αυτή τη συμπαράσταση για να μην τηρήσει τις δεσμεύσεις της» επεσήμανε ο τέως πρωθυπουργός, ο οποίος είχε μιλήσει νωρίτερα για «εξωραϊσμένα μεγέθη του προϋπολογισμού που συζητάμε κάθε χρονιά και μετατρέπονται σε όνειδος όταν ένα χρόνο αργότερα δημοσιοποιούνται τα πραγματικά μεγέθη».

«Στην ΕΕ» ανέφερε ο κ. Σημίτης «πιστεύουν ότι η Ελλάδα τους κορόιδεψε» και «γι΄ αυτό πιστεύουν ότι καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητα εκείνου και όχι φροντίδα της ΕΕ». Ο υπουργός Οικονομίας κ. Γ.Αλογοσκούφης, ο οποίος όταν μιλούσε ο τέως πρωθυπουργός βρισκόταν στο Παρίσι για την έκτακτη σύνοδο του Εco/Fin, απαντώντας ένα 24ωρο αργότερα, τον κατηγόρησε ότι «καταστροφολογεί», ενώ επέμεινε ότι «ούτε συζητήθηκε,ούτε τίθεται θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ». Εξηγώντας τα διαμειφθέντα στη γαλλική πρωτεύουσα ανέφερε ότι «συμφωνήσαμε πως η αντιμετώπιση της κρίσης είναι ζήτημα συντονισμένων προσπαθειών στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης», ενώ δικαιολόγησε την παρουσία εκεί του προέδρου του ΔΝΤ επειδή «κάποιες χώρες εκτός ευρωζώνης έχουν προσφύγει» σε αυτό και «ο επικεφαλής του μας ενημέρωσε για την πρόοδο αναφορικά με προγράμματα που έχουν εκπονηθεί και για τις προοπτικές του».