OΠολ Τέιλορ υπήρξε μετά τον πόλεμο πρώτος χορευτής της Μάρθας Γκράχαμ η οποία, δικαίως ή αδίκως, τον ονόμαζε χαριτολογώντας « το κακό παιδί του χορού ». Στην πραγματικότητα όμως εκείνος είναι ένας «κλασικός» του μοντέρνου χορού και ένας μάγος της χορογραφίας που με την κίνηση των σωμάτων και τα βήματα του χορού μεταγγίζει στο κοινό του όσα έχει να πει για τα μεγάλα ή και τα μικρότερα θέματα της ζωής μας. Χορογράφησε θέματα βγαλμένα από σκληρά κοινωνικά προβλήματα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών, η περίεργη σχέση που διαμορφώνει ο πόλεμος ανάμεσα στους στρατιώτες, η βία, ο έρωτας, η επανάσταση.

Οι τρεις χορογραφίες που θα ανεβάσει η ομάδα χορού του Πολ Τέιλορ αύριο στο Ηρώδειο (21.00) θεωρούνται από τις πιο χαρακτηριστικές του ρεπερτορίου του.

Η «Εsplanade» (1975) είναι από τις πρώτες χορογραφίες που έκανε όταν σταμάτησε να χορεύει. Η μουσική είναι κονσέρτα για βιολί του Μπαχ, τα κοστούμια είναι του Τζον Ρόουλινγκς , ενώ ο φωτισμός έγινε από την Τζένιφερ Τίπτον που συνεργάζεται με τον Τaylor από το 1966. Η ορμή της νιότης, η ρομαντική τρυφερότητα αλλά και η τρέλα εναλλάσσονται ενώ στο τέλος οκτώ χορευτές «εκτοξεύονται» παράτολμα στη σκηνή. Η «Ρiazzolla Caldera», δημιουργία του 1997 σε μουσική των Αστορ Πιατσόλα και Γέρζι Πιτερμπούσκι, είναι αφιερωμένη στον μεγάλο αργεντινό μουσικό και κατορθώνει να δώσει την αίσθηση του τανγκό χωρίς ούτε στιγμή να χρησιμοποιούνται τα βήματα του αργεντίνικου χορού.

Το «Ρromethean Fire», έργο του 2002, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά έργα του Τέιλορ τα οποία οι «Τimes της Νέας Υόρκης» χαρακτήρισαν κορυφαία στιγμή του χορού και μια «μεγαλειώδη ελεγειακή δουλειά που τα αρχιτεκτονικά της στοιχεία γίνονται μια μεταφορά για την Αναγέννηση». Η μουσική είναι και πάλι του Μπαχ συμπεριλαμβανομένης και της τοκάτας και φούγκας σε ρε μινόρε σε μετεγγραφή Λ.Στοκόφσκι. Πρόκειται για ένα σκληρό έργο το οποίο, καθώς ανέβηκε έναν χρόνο μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, πολλοί υπέθεσαν ότι αναφέρεται σε αυτό το γεγονός. Αντίθετα, ο Τέιλορ υποστηρίζει ότι εμπνεύστηκε από τη «Φαντασία» του Ντίσνεϊ καθώς και στην ταινία διηύθυνε την ορχήστρα ο Στοκόφσκι.

Δύο λόγια μόνο για τον Τέιλορ, ο οποίος υπήρξε πρώτος χορευτής της Μάρθας Γκράχαμ και από το 1954 έχει τη δική του ομάδα χορού με δικές του χορογραφίες. Είναι μανιώδης δημιουργός και σήμερα το ρεπερτόριό του αριθμεί 128 χορογραφίες.

Στην Αθήνα θα χορέψει μόνο ένα βράδυ και η ομάδα του θα παρουσιαστεί για ένα άλλο βράδυ στο Θέατρο της Μεσαιωνικής Τάφρου της Ρόδου την Κυριακή 15 Ιουλίου. Τα έσοδα της παράστασης του Ηρωδείου θα διατεθούν για τους σκοπούς της πολύ γνωστής μας για το σπουδαίο έργο της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων).