Πολλά γράφονται και λέγονται για τις κινήσεις και τις δυνατότητες του κ. Πρωθυπουργού να ξεπεράσει την πολυσήμαντη κρίση που καταδιώκει τον ίδιο και το κόμμα του.

Ο εγκλωβισμός όμως είναι εμφανής και μέγας. Και εξηγείται από τους πρώτους λόγους του, από τις αποτυχίες της «νέας διακυβέρνησης» και από την αμφισβήτηση του νεοφιλελεύθερου δόγματος που ορίζει την πολιτική του.

Οι πρώτοι λόγοι του κ. Καραμανλή απεδείχθησαν απολύτως δεσμευτικοί.

Ερχόμενος στην εξουσία εκήρυξε τον πόλεμο κατά των συμφερόντων, εδήλωσε πίστη στις αρχές της σεμνότητας και της ταπεινότητας και ακόμη υποσχέθηκε διαρκή ευημερία και οικονομική πρόοδο.

Ο πόλεμος κατά των συμφερόντων κατέληξε σε απόλυτο συμβιβασμό, οι διακηρύξεις περί σεμνότητας και ταπεινότητας επνίγησαν στα πλούτη και στην προκοπή των υπουργών και η ευημερία του λαού χάθηκε μεταξύ Βρυξελλών και «μεταρρυθμίσεων». Οι Βρυξέλλες δεν αφήνουν τη νεοδημοκρατική κυβέρνηση να κάνει ούτε βήμα και οι αγώνες για τις «μεταρρυθμίσεις» απεδείχθησαν άγονοι. Ατελής ήταν η προσπάθεια και το αποτέλεσμα λειψό.

Η απελευθέρωση των αγορών και η μετάπτωση από το δημόσιο στο ιδιωτικό ατύχησε στην κυριολεξία. Συνέπεσε με τη διεθνή πιστωτική κρίση, με την άνοδο των τιμών του πετρελαίου και των τροφίμων και εξελίχθηκε σε χρόνους κατά τους οποίους η περιβόητη αυτορρύθμιση των αγορών κατέπεσε. Σήμερα τελεί υπό αίρεση, καθώς θεωρείται υπεύθυνη για τα δεινά που βασανίζουν την παγκόσμια οικονομία και το άλλοτε πανίσχυρο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Επίσης το ιδεολόγημα των μεταρρυθμίσεων, που ήθελε το κράτος να αποχωρεί από την οικονομία, από τα πανεπιστήμια, ακόμη και από την Υγεία, σήμερα αμφισβητείται παντού στον κόσμο, ουδένα συγκινεί και τους περισσότερους προκαλεί.

Οι άλλοτε ήρωες των αγορών που γοήτευαν τον κ. Καραμανλή και τη νεοδημοκρατική ηγετική ομάδα απειλούνται τώρα από το FΒΙ, υβρίζονται από την Ανγκελα Μέρκελ, καταδιώκονται από τα βρετανικά ταμπλόιντ και τον Νικολά Σαρκοζί και πιθανώς να αντιμετωπίσουν την απόρριψη του επερχόμενου Μπαράκ Ομπάμα, που κηρύττει την αλλαγή και διεκδικεί τη μεταβολή του status quo της Ουάσιγκτον.

Η εποχή δεν ταιριάζει στον κύκλο των ιδεών που υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί ο κ. Καραμανλής. Να τις απορρίψει δεν μπορεί, ούτε δύναται να μεταμορφωθεί. Γι΄ αυτό ο εγκλωβισμός είναι μέγας και οι όποιες προσπάθειες διαχείρισης της κρίσης θα θυμίζουν το «Βατερλό» της Θεσσαλονίκης.

akarakousis@dolnet.gr