Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

▅ Τα Θρησκευτικά
Ο κ. Γιώργος Μάλφας, θεολόγος, από την Πάτρα, γράφει:

Πώς θεραπεύεται ο θρησκευτικός διαχωρισμός και ο στιγματισμός των μαθητών με βάση το νέο πλαίσιο απαλλαγών; Μήπως επιτείνεται αντί να μειώνεται το φαινόμενο των διακρίσεων αφού θα έχουμε στο εξής μαθητές «πιστούς» και μαθητές «άθρησκους, αλλόθρησκους, ετερόδοξους, αδιάφορους» κτλ.; Μεταπίπτουν ή όχι τα θρησκευτικά από μάθημα υποχρεωτικό σε μάθημα προαιρετικό; Τι συνέπειες μπορεί να έχει μια τέτοια αλλαγή στη διδασκαλία άλλων μαθημάτων; Θεωρώ ότι οι τελευταίες αλλαγές δεν είναι βήματα προόδου και εκσυγχρονισμού. Οχι μόνο δεν επιλύουν τις δυσχέρειες αλλά, αντιθέτως, τις πολλαπλασιάζουν. Επιδίωξη του υπουργείου Παιδείας, της «Δεξιάς του Κυρίου» και των ακραίων συντηρητικών κύκλων, είναι η κατοχύρωση ενός αυστηρά ομολογιακού-κατηχητικού χαρακτήρα μαθήματος Θρησκευτικών, έστω και προαιρετικού!

Για το ίδιο θέμα ο κ. Ανδρέας Αγραπίδης , από την Ανδραβίδα Ηλείας, γράφει:

Η υπουργική απόφαση ήταν φυσικό να προκαλέσει αντιδράσεις. Εχουν γίνει τόσες αλλαγές μετά την πτώση της δικτατορίας, ειδικά μετά το 1981, ώστε να διερωτώμεθα: Μήπως υπάρχει κίνδυνος πλήρους αποφυλετισμού; Αν η δικτατορία επεχείρησε να συναρτήσει τα ιερά και τα όσια της φυλής μας με το πρόσωπό της, δεν δικαιολογείται η κατάλυση αξιών και παραδόσεων. Το ίδιο ισχύει και για αρκετές θρασύτατες παρανομίες και αυθαιρεσίες στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Πολιτισμός αντιχριστιανικός δεν νοείται.

▅ Η λύση
Ο κ. Ανδρέας Χ.Πούγιουρος, δικηγόρος, από τη Λεμεσό της Κύπρου, γράφει:

Οι πτωχεύσεις ανά τον κόσμο σημαίνουν ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι θα μείνουν στον δρόμο. Δυστυχώς οι νόμοι του οικονομικού συστήματος δεν αστειεύονται. Τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα των λαών της Γης ανησυχούν αν η οικογένειά τους αύριο θα ΄χει φαγητό. Οι κυρίαρχοι της οικονομίας σήμερον είναι οι τράπεζες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που συσσωρεύουν τον πλούτο στα θησαυροφυλάκιά τους και πολύς κόσμος διερωτάται: δεν μπορούν οι άνθρωποι να δράσουν για να κάμουν μια δίκαιη κοινωνία (όσον είναι δυνατόν) για να εκλείψει η φτώχεια στον κόσμο και αυτά τα φοβερά φαινόμενα που σκορπούν τη μιζέρια; Η απάντηση είναι ότι υπάρχει η λύση, φτάνει να το αποφασίσει ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη μας, φτάνει να το αποφασίσουν οι λαοί της Γης.

▅ Τα καύσιμα
Ο κ. Γιάννης Π.Κορδής, από την Αθήνα, γράφει:

Οι τιμές δεν υποχωρούν με διαταγές, πόσο μάλλον με παρακάλια! Τα ολιγοπώλια έχουν υποχείρια τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου. Δεν κρατήσαμε ένα κρατικό διυλιστήριο, ένα κρατικό εργοστάσιο λιπασμάτων. Καλά, για καινούργιες μορφές ενέργειας δεν το συζητάμε. Τελευταίοι πάλι, και μέσα στα Βαλκάνια. Ας πληρώνουμε λοιπόν αδρά όλοι μας τους δυνατούς, τους πολύ δυνατούς, αφού δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα για τιμορυθμιστική παρέμβαση- το μεγάλο όπλο των παλιών δυνατών αγορανόμων. Δυστυχώς, ας το καταλάβουμε ότι η ελεύθερη αγορά, με την παντοδυναμία των μεγάλων, έχει το τίμημά της.

▅ Το ντοπάρισμα
Ο κ. Γ.Τρανταλίδης, από τον Πειραιά, γράφει:

Πριν από τέσσερα χρόνια ο ελληνικός αθλητισμός υπέστη διεθνή διασυρμό με την υπόθεση Κεντέρη- Θάνου. Ο τότε υπουργός ΥΠΠΟ αντί να λάβει δρακόντεια νομοθετικά μέτρα, χαρακτηρίζοντας το αδίκημα για το ντόπινγκ κακούργημα, περιέπεσε σε ανεπίτρεπτη απραξία. Εφέτος 160 έλληνες αθλητές ταξίδεψαν στο Πεκίνο χωρίς κανέναν λόγο, αφού συνετελέσθη όχι μόνο ο διεθνής διασυρμός μας λόγω των κρουσμάτων ντόπινγκ (21 ντοπαρισμένοι σε 7 αθλήματα το 2008), αλλά και διότι μετά βίας βρεθήκαμε στην τελευταία σειρά των μεταλλίων. Ετσι, οι 160 αθλητές σαν να βρέθηκαν σε μια σχολική εκδρομή, χρεώνοντας το Δημόσιο εκατομμύρια χωρίς αντίκρισμα.

▅ Ο Καύκασος
Ο κ. Κωνσταντίνος Πλιούμπης, εκπαιδευτικός-συγγραφέας, από την Κατερίνη, γράφει:

Από τα παράξενα και παράλογα της εποχής μας στις πολιτικές συμπεριφορές είναι και τούτη η συνταγή: να κατηγορείς τους άλλους για κάτι που και εσύ κάνεις. Ετσι μίλησαν για «ελεύθερο κόσμο» αυτοί που δεν έλαβαν υπόψη τούτο: ένας λαός δεν είναι ελεύθερος όταν καταπιέζει άλλους λαούς. Πόσο, όμως, καταπίεσε και καταπιέζει ο «ελεύθερος κόσμος» άλλους λαούς φαίνεται από μια απλή ματιά στην ιστορία, παλιότερη και σύγχρονη. Μίλησαν για «δυσανάλογη χρήση βίας», για «τσαμπουκά» και για εισβολές αυτοί- ο «ελεύθερος κόσμος»- που ενώθηκαν τόσοι πολλοί για να υποτάξουν τόσους και τόσους αδύναμους και μικρούς λαούς.

«Μόνη λύση ο διαχωρισμός Πολιτείας και Εκκλησίας»
Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο με τη Μονή Βατοπαιδίου διαδέχονται η μία την άλλη. Μάλιστα ο αντίκτυπος αυτών των σκανδάλων είναι τέτοιος που αποτέλεσε τη βασικότερη αιτία για την παραίτηση κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης της ΝΔ, του κ. Βουλγαράκη. Το ιδιότυπο οικονομικό καθεστώς της Εκκλησίας της Ελλάδος με τις φοροαπαλλαγές και τις «διευκολύνσεις» στις συναλλαγές του με το Δημόσιο μετατρέπει την Εκκλησία σε ένα ιδανικό περιβάλλον για να στηθούν κάθε λογής κομπίνες. Ουσιαστικά η Εκκλησία λειτουργεί σαν μια off-shore εταιρεία με το επιπλέον «πλεονέκτημα» να έχει έδρα μέσα στην ίδια την Ελλάδα! Αν θέλουμε λοιπόν να δούμε από πλευράς πολιτικής τι μέτρα μπορούν να ληφθούν για να μην ξαναδούμε αύριο – μεθαύριο τέτοια σκάνδαλα, η λύση είναι μία και αποτελεί κεκτημένο των περισσότερων ανεπτυγμένων κρατών του κόσμου: ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας- Κράτους. Και φυσικά με τον τρόπο αυτόν το ελληνικό Δημόσιο θα απαλλαχθεί και από μια σειρά άλλα «βαρίδια» για τον προϋπολογισμό, όπως η καταβολή μισθών για τις χιλιάδες ιερωμένων. Επιπλέον, σε αντίθεση με το αντιδραστικό ιερατείο που ονειρεύεται μεγαλεία, οι ειλικρινείς ορθόδοξοι δεν έχουν κανέναν λόγο να είναι δυσαρεστημένοι από μια τέτοια εξέλιξη, ενώ κάποιοι δικαίως το αποζητούν: «Δώσε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ. ΒΑΡΣΟΣ Μαθηματικός, Αθήνα

«Καμία εργασία δεν προσφέρει το ιερατείο στο κράτος»
Στην Ελλάδα υπάρχει μια τάξις ανθρώπων, συγκεκριμένα το ιερατείο της Εκκλησίας, από Αρχιεπίσκοπο μέχρι και τον τελευταίο υπηρέτη αυτής, που πληρώνεται από το κράτος στο οποίο ουδεμίαν εργασίαν προσφέρει. Πώς δικαιολογείται αυτή η ανώμαλη κατάσταση; Το ιερατείο ανήκει στον Θεό και στην Εκκλησία της Ελλάδος και σε αυτούς προσφέρει τις υπηρεσίες του. Τι φυσικότερο η αμοιβή τους να καταβάλλεται από αυτούς. Δόξα τω Θεώ και αυτός είναι παντοκράτωρ και η Εκκλησία του έχει τόσα πλούτη (Εκκλησία και μοναστήρια έχουν τσιφλίκι τους τη μισή Ελλάδα) και καθημερινά συσσωρεύει από τη συνδρομή των πιστών και το εμπόριο της (κεριά, λιβάνια, δίσκοι, αγιασμοί, τελετουργίες, προσκυνήματα, θαυματουργές εικόνες, τίμια ξύλα, κόκαλα, κάρες, άγια λείψανα, ρούχα, μανδήλια, ζώνες και λοιπά ων ουκ έστιν αριθμός, όλα περιφερόμενα από εκκλησία σε εκκλησία για τη σύναξη χρημάτων). Ακόμη και την τέλεση των μυστηρίων που σου προσφέρουν απαιτούν ξεχωριστή αμοιβή για την εκκλησία, τον παπά, τον ψάλτη και τον νεωκόρο, ανεξάρτητα από τον μισθό που παίρνουν. Μπορεί λοιπόν η Εκκλησία άνετα να πληρώσει τους εργαζόμενους σε αυτήν και μάλιστα με αμοιβές πολλαπλάσιες των άλλων εργαζομένων. Αλλο πράγμα, βέβαια, τι δίδαξε ο Χριστός και τι απαιτούσε από τους οπαδούς του! Αυτά ισχύουν για το ποίμνιο όχι για το ιερατείο. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη στον κόσμο άλλη χώρα που να πληρώνει το ιερατείο της θρησκείας που λειτουργεί στη χώρα αυτή από τον δημόσιο κορβανά. Ακόμη και στην ισλαμική Τουρκία ισχύει ο πλήρης διαχωρισμός. Είμαι βέβαιος ότι κανένας πολιτικός, ούτε σαν άτομο ούτε σαν παράταξη, θα τολμήσει να θίξει αυτό το θέμα. Η Εκκλησία ήταν και εξακολουθεί να είναι ακόμη ισχυρή και ασκεί επιρροή όχι μόνο στον λαό αλλά κυρίως στην πολιτική εξουσία. Ας γίνει όμως έστω μια προσπάθεια διαχωρισμού Πολιτείας- Εκκλησίας, αυτό θα ανεβάσει το κύρος της δεύτερης.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ Κηφισιά, Αθήνα

«Παράδεισος με ξένα κόλλυβα»
Αυτοί οι νεοδημοκράτες πολιτικοί που παρ΄ ολίγο να μας παραδώσουν όλους μας στους καλογέρους της Μονής Βατοπαιδίου πού ακριβώς αποβλέπουν; Μία από τις πολλές υποθέσεις που κάνω γι΄ αυτή τη συναλλαγή είναι πως οι συγκεκριμένοι νεοδημοκράτες έχουν και μεταφυσικές τάσεις. Ή, αγωνίες. Προφανώς θ΄ αγωνιούν για το πού θα καταλήξουν μετά τον θάνατό τους. Και προκειμένου να γίνουν πιο συμπαθείς στον Θεό, ενήργησαν όπως ενήργησαν. Βέβαιοι πια ό,τι θ΄ ανοίξει και γι΄ αυτούς η πόρτα του Παραδείσου! Από τις δικές τους όμως περιουσίες προσέφεραν κάτι; ΄Η επιδιώκουν την ένταξή τους στη χορεία των αγίων μόνο με του λαού την περιουσία;

ΤΑΚΗΣ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ Αγρότης, Χαλανδρίτσα Πατρών

Οι φόροι επί των ακινήτων
Μετά τη Μεταπολίτευση, το 1974, και με το διαρκώς αυξανόμενο «ρεύμα» υπέρ του ΠαΣοΚ, είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν τεχνηέντως φήμες πως θα έρθουν- λέει- οι Σοσιαλιστές και θα… μας πάρουν τα σπίτια μας! Τελικά ήρθε το ΠαΣοΚ στην εξουσία, φόρτωσε με πολλούς φόρους τα ακίνητα, αλλά δεν έφτασε και στο σημείο να τα… δημεύσει, όπως κάνει σήμερα η ΝΔ! Διότι τι άλλο από έμμεση δήμευση είναι αυτοί οι ανήκουστοι και εξοντωτικοί φόροι που επιβάλλουν στα ακίνητα; Νισάφι πια! Θα μας κάνουν να πληρώνουμε νοίκι για τα ίδια μας τα σπίτια, τα οποία πολλοί εξ ημών φτύσαμε αίμα για να τα αποκτήσουμε. Φυσικά, δεν μιλάμε για τα δεύτερα, τρίτα ή… δέκατα σπίτια με τις πισίνες, τους σοφέρ και τις καμαριέρες που απέκτησαν ορισμένοι πολιτικοί από… την πολιτική, αλλά για ένα συμβατικό, κύρια κατοικία, που ο απλός πολίτης σαν καλός νοικοκύρης θέλησε να στεγάσει την οικογένειά του. Και να σκεφτεί κανείς πως η ΝΔ είναι η συνέχεια της ΕΡΕ, τού πάλαι ποτέ κόμματος «των νοικοκυραίων». Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, μας «τη λένε» κι από πάνω πως «δεν τους ενδιαφέρει να κερδίσουν άλλη μια τετραετία κλπ.». Δηλαδή «φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια»;

ΜΑΝΟΣ ΚΥΔΩΝΗΣ Γλυφάδα, Αθήνα

Οι «Καποδίστριες» και το μαράζωμα της επαρχίας
Αναφερόμενος στο άρθρο του καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Αντ. Μακρυδημήτρη με τον τίτλο «Μην πυροβολείτε τον Καποδίστρια 2», που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη εφημερίδα σας την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008, θα ήθελα να κάνω τα παρακάτω σχόλια, τα οποία θα επιθυμούσα να δημοσιευτούν, αλλά και να τεθούν υπόψη του κ. Καθηγητού: μια προσεκτική ανάλυση του κειμένου θα μας οδηγήσει στις πραγματικές αιτίες που έδωσαν ερέθισμα στο συντάκτη του άρθρου να γράψει αυτό το άρθρο, όμως δεν θα σταθώ σε αυτό, γιατί αφενός θα καταχραστώ το χώρο της εφημερίδας σας και αφετέρου θα πρέπει να πω τα πράγματα με το όνομά τους. Θα ρωτήσω όμως ευθαρσώς τον κύριο καθηγητή να μας πει εάν έχει αναλύσει τα αποτελέσματα της εφαρμογής του «Καποδίστρια 1» και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην ερήμωση της επαρχίας και στην αντιμετώπιση των μικρότερων χωριών των δήμων από τις πόλειςμητροπόλεις πρωτεύουσες των δήμων. Η εφαρμογή του «Καποδίστρια 2» θα αποτελέσει τη χαριστική βολή της ελληνικής υπαίθρου και ιδιαίτερα όλων των μικρών χωριών και κωμοπόλεων. Δημοσιονομικά μπορεί να φαντάζει ως η καλύτερη λύση, όμως διοικητικά και στην εφαρμογή του θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Μήπως, κύριε καθηγητά, αντί να μιλάτε για συναίνεση, θα πρέπει να ασχοληθείτε και σεις ως ερευνητής στο θέμα αυτό για να προσφέρετε κάτι σε αυτή τη χώρα που όσο πάει και «μαραζώνει» περισσότερο, ιδιαίτερα στην επαρχία;

ΝΙΚΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ Αντιστράτηγος ε.α., Αθήνα

«Ωρα μεγάλης απόφασης για το ΠαΣοΚ»
Αν πραγματικά τώρα είναι η στιγμή που φαίνεται ότι το Κίνημα είναι σε ανοδική πορεία, ενώ η ΝΔ είναι στη χειρότερη κατάσταση τα τελευταία έτη. Αν όντως η διαμαρτυρία του κόσμου που ώθησε δημοσκοπικά τον ΣΥΡΙΖΑ σε διψήφιο ποσοστό αρχίζει να συρρικνώνεται. Τότε δεν είναι η στιγμή, ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για να κάνει ταμείο το ΠαΣοΚ, είναι η ώρα της περισυλλογής και της μεγάλης απόφασης. Τώρα θα πρέπει να υπάρξει επίδειξη ενός ηγετικού προφίλ, με γενναίες παρεμβάσεις που θα διαλύσουν τις σκιές που κρατούσαν το Κίνημα δέσμιο μιας φθίνουσας πορείας. Ας μη γελιόμαστε, η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία προσέφερε σταθερότητα και ελευθερία έκφρασης και βούλησης στους πολίτες, τα υλικά της όμως, δηλαδή τα κόμματα που την υπηρέτησαν και την υπηρετούν, παρέμειναν προσωποκεντρικά. Η ευθύνη λοιπόν του ηγέτη στην παρούσα φάση είναι να δώσει συναίσθημα και αίσθημα ευθύνης στις εξαγγελίες και στις δηλώσεις, διότι η πολιτική δίχως συναίσθημα είναι μια στείρα διαχειριστική πρακτική που απωθεί τους πολίτες. Πρέπει να εμφυσήσει τον αέρα της ελπίδας και της αληθινής πρόθεσης για αναστροφή της αρνητική πορείας. Ισως είναι η μοναδική ευκαιρία για τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο να αποτινάξει από πάνω του καθεστωτικές νοοτροπίες και τακτικές οπισθοδρόμησης- τούτο απαιτεί από έναν ηγέτη περίσσευμα ψυχής και γενναιότητας. Αν θα μπορέσει το ΠαΣοΚ να αξιοποιήσει την ευκαιρία που διαφαίνεται προς όφελος των πολιτών, αυτό μένει να το δούμε. Η σωστή όμως κατεύθυνση πρέπει να είναι πάντα χάριν του κοινού συμφέροντος, απολιθώματα και φαντάσματα του παρελθόντος που έχει ακόμη στους κόλπους του το Κίνημα και τα οποία επιδίδονταν από καιρού εις καιρόν σε ανελέητο κυνήγι καρεκλών, πρέπει να μπουν οριστικά στο μουσείο πολιτικής ιστορίας. Αυτό έπρεπε να γίνει πέντε χρόνια πριν και τώρα παρουσιάζεται άλλη μία ευκαιρία να γίνει, καθώς πιστεύω ότι μετά θα είναι αργά και θα μιλάμε πλέον απλά για συνεργασίες.

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ Γλυφάδα, Αθήνα

«Τους ευχαριστώ»
Θεωρώ χρέος μου να εκφράσω, από τις φιλόξενες στήλες του «Βήματος», τις θερμές ευχαριστίες μου και τα συγχαρητήριά μου προς τη διεύθυνση του 401 νοσοκομείου, αλλά και το επιστημονικό, νοσηλευτικό και το υπαλληλικό προσωπικό, για την παρασχεθείσα στον υπογράφοντα, προσφάτως, ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη σε επέμβαση που μου έγινε από τον εξαίρετο αρχίατρο με απόλυτη επιτυχία. Μη έχοντας άλλον τρόπο να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς όλους, εκφράζω δημοσίως τα συγχαρητήριά μου προς όλους όσοι συνέβαλαν στη νοσηλεία και θεραπεία μου. Αξίζουν την ευγνωμοσύνη μου.

ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΒΑΤΣΟΣ Υποστράτηγος ε.α., Αθήνα

«Ας ετοιμαστεί η κυβέρνηση να αποχαιρετήσει την εξουσία»
Εκφράζοντας τη γνώμη πολλών πολιτών που στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία, θα παραθέσω τους λόγους που αυτή τη φορά η ΝΔ θα περάσει στην αντιπολίτευση, παρά τις ευνοϊκές συνθήκες που είχε για να κυβερνήσει, λόγω των προβλημάτων στο ΠαΣοΚ. Η αλαζονεία των υπουργών και των διορισμένων διοικητικών παραγόντων αντικατέστησε το «σεμνά και ταπεινά» του κ. Καραμανλή. Ο με κάθε τρόπο πλουτισμός κάποιων υπουργών, κουμπάρων και συγγενών αποτελεί πρόκληση για τους χιλιάδες μικροσυνταξιούχους και μικρόμισθους, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τη νύφη, για να μη στενοχωρηθούν οι μιζαδόροι (όχι μόνο από τη Siemens), οι έχοντες offshore εταιρείες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και κάθε επιτήδειος που «λαδώνει» παράγοντες για να πάρει περισσότερα, πληρώνοντας λιγότερα.

Η εγκληματικότητα, που θα την εξάλειπτε η «νέα διακυβέρνηση», ζει, βασιλεύει και αυξάνεται επικίνδυνα, με κλασικό παράδειγμα το κέντρο της Αθήνας όπου δρουν ανενόχλητοι έμποροι και χρήστες ναρκωτικών, σωματέμποροι, συμμορίες ντόπιων και ξένων στοιχείων, που αλληλοσφάζονται μπροστά στους έντρομους κατοίκους που ατύχησαν να τους κυβερνούν τα τελευταία χρόνια, ανίκανοι να τους παράσχουν ασφάλεια πολιτικοί. Τα γκέτο της Αττικής είναι πιο κοντά από τα Ζωνιανά. Η κερδοσκόποι κάνουν πάρτι και ο λαός γεύεται την ακρίβεια. Οταν, με διάφορα φορολογικά νομοσχέδια, η κυβέρνηση προσπαθεί να φορολογήσει το δεύτερο σπίτι, το δεύτερο ΙΧ, όταν καλούμαστε να πληρώσουμε το Κτηματολόγιο, που κάποιοι πριν από λίγα χρόνια εξανέμισαν τα χρήματα τα οποία για αυτόν το λόγο έδωσε η ΕΕ, όταν θα πληρώνουμε κάθε χρόνο φόρο κατοχής ακινήτων, έρχεται η κυβέρνηση και απαλλάσσει από τους φόρους τον μεγάλο κάτοχο κινητής και ακίνητης περιουσίας, την Ορθόδοξη Εκκλησία (μητροπόλεις και μοναστήρια). Αυτό το κάνει όχι για να σώσει την ψυχή της, αλλά για να κερδίσει ψήφους από τους θρησκόληπτους, και να τα οικονομήσουν κάποιοι επιτήδειοι εισηγητές-μεσάζοντες. Και αν προσπαθεί, μετά την κατακραυγή των ΜΜΕ και των απλών πολιτών, να δείξει η κυβέρνηση ότι θα ακυρωθούν οι ανταλλαγές ακινήτων της Μονής Βατοπαιδίου (που εκτός των «αγίων» πλούτισαν ως φαίνεται και «διάβολοι»), ο λαός βλέπει τις προθέσεις της να κάνει την Εκκλησία από πλούσια, πλουσιότερη και τον φτωχούλη του Θεού φτωχότερο. Το επιχείρημα «για όλα φταίνε οι άλλοι» δεν ευσταθεί πλέον έπειτα από πέντε χρόνια διακυβέρνησης. Η καταπάτηση των δασικών εκτάσεων και των αιγιαλών δίνει παράσημα στους υπεύθυνους υπουργούς και κρατικούς λειτουργούς. Οι ουρές και οι ελλείψεις προσωπικού και μέσων στα νοσηλευτικά ιδρύματα δεν εξαλείφθηκαν.

Τα ναρκωτικά και τα τροχαία δυστυχήματα θερίζουν τους νέους μας. Τα παιδιά που φοιτούν στα πανεπιστήμια αδυνατούν να προχωρήσουν στις σπουδές τους, λόγω αδυναμίας να μπει τάξη στα ιδρύματα αυτά, παρά τις εξαγγελίες. Οι παλινωδίες σε ριζοσπαστικές αποφάσεις για το γενικότερο συμφέρον αποτελούν δείγμα αδυναμίας. Οι πολλές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και υπουργών, ότι θα γίνουν πράγματα στο μέλλον, ακυρώνονται στα μάτια των πολιτών. Για τους παραπάνω, και όχι μόνο, λόγους ας ετοιμαστεί η κυβέρνηση να αποχαιρετήσει την εξουσία, την οποία δύσκολα στο μέλλον θα ξανασυναντήσει, τουλάχιστον αυτοδύναμα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ Ταξίαρχος ε.α. Λαμία

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.