Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

Η αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών
«Αλγεινή εντύπωση» προκάλεσε σε μερίδα του διεθνούς Τύπου η υποψήφια αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών. Πώς όμως προκλήθηκε τόσο άλγος; Αυτό που εγνώσθη ήταν ότι η κυρία Πέιλιν προέτρεψε την έφηβη κόρη της να κρατήσει το κυοφορούμενο ζωντανό στα σπλάχνα της, έστω και αν έπασχε από σύνδρομο Ντάουν, και όταν διεπίστωσε ότι το ψυχολογικό βάρος που θα επέφερε στο παιδί της η ευθύνη της μητρότητας υπερέβαινε τις δυνάμεις της, δεν δίστασε να αναδεχθεί το παιδί αυτό (το εγγόνι της) και να το παρουσιάσει στην οικογένειά της και στην κοινή γνώμη ως δικό της! Σε μεταγενέστερη δε εγκυμοσύνη της ίδιας θυγατέρας της, την προέτρεψε τώρα να αναλάβει την ευθύνη και να αναδεχθεί τη χαρά της μητρότητας. Κατηγορείται λοιπόν η κυρία Πέιλιν για τη φιλοστοργία και τη μεγάλη ψυχολογική της δεινότητα, καθώς επίσης και για το ότι συνέβαλε να έλθουν δύο νέοι άνθρωποι στον κόσμο. Κάποτε η Αριστερά παντός είδους επαιρόταν για τον ανθρωπισμό της, έστω και ως ιδεολογικό νεφέλωμα. Τώρα φαίνεται ότι οι ανθρωποκτονικοί ιδεασμοί και η ψυχολογία της άλογης βίας την κυκλώνουν και την περιζώνουν από παντού, ενώ μερίδα των υποστηρικτών της αποβάλλει και το τελευταίο δεοντολογικό πρόσχημα και επιδίδεται σε θεατρισμό και διαπόμπευση και των πλέον λεπτών πτυχών της ανθρώπινης ιδιωτικότητας. Τι κατάντια, αλλά και τι σοβαρός κίνδυνος για τη δημοκρατία, όταν αυτού του είδους η πολιτική-επικοινωνιακή συμπεριφορά ταυτίζεται από ορισμένους με την πρόοδο!

ΓΙΑΝΝΗΣ Ν. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη

Υπέρ Αλογοσκούφη
Ενορχηστρωμένη κατακραυγή ξεκίνησε κατά του υπουργού Οικονομίας από τρεις βασικά πλευρές: Από τα εξωθεσμικά κέντρα των μεγάλων συμφερόντων, που κατευθύνουν την προσπάθεια του τρίτου πόλου και του μπερλουσκονισμού. Από το ΠαΣοΚ με την γκεμπελική του προπαγάνδα. Αποτυχημένη η πολιτική Αλογοσκούφη, διαλαλούν στα κανάλια και στον Τύπο. Είναι βέβαια δικαιολογημένοι. Αυτός είναι ο υπουργός ο οποίος έκανε την απογραφή, ο οποίος ξεσκέπασε τα πλασματικά στοιχεία Σημίτη. Είχαν φθάσει την οικονομία στα πρόθυρα της πτώχευσης με τις σπατάλες, το εξωφρενικό κόστος των εξοπλισμών και των δημοσίων έργων για ευνόητους λόγους (όργιο διαφθοράς). Ο Αλογοσκούφης κατάφερε να βελτιώσει την κατάσταση της χώρας, πλην όμως η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την Αμερική και επεκτάθηκε ταχύτατα στις οικονομίες της Ευρώπης ανέτρεψε την εξυγίανση. Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια υπέστησαν δραματικές απώλειες. Η οικονομική δραστηριότητα υποχωρεί από τις αρχές του χρόνου σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Η λαϊκή δυσαρέσκεια είναι παντού στην Ευρώπη. Οι υψηλές τιμές του πετρελαίου και των τροφίμων μειώνουν την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων. Η οικονομία της Ευρώπης εξασθενεί, και είναι δυνατόν να παραμείνει αλώβητη η δικιά μας οικονομία;

Τρίτη πλευρά, οι φοροφυγάδες. Είναι πασίγνωστο ότι η φοροδιαφυγή ακμάζει στη χώρα μας, από 10 ετών, τόσο πολύ όσο νομίζω σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης. Ολοι στην Ελλάδα το ξέρουν πολύ καλά. Μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να είναι φοροφυγάδες. Αυτή την περίοδο, πλην των πασόκων, προστέθηκαν κατά του Αλογοσκούφη, όπως είναι φυσικό, και οι φοροφυγάδες. Οι μεγαλύτεροι μάλιστα φωνάζουν περισσότερο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ Πρώην διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας Αθήνα

«Εγκλημα και μετανάστευση»
«Το έγκλημα βασιλεύει στο κέντρο της Αθήνας» διαπιστώνει «Το Βήμα» στις 2.9.2008. Διαπίστωση που δικαιώνει μια πάγια διατύπωση. Η μετανάστευση αποτελεί μέγιστο πρόβλημα για τον τόπο. Τα στοιχεία και πρωτίστως η καθημερινότητα καταδεικνύουν σαφέστατα ότι μετανάστευση και εγκληματικότητα στην Ελλάδα είναι ποσά ανάλογα και συγκοινωνούντα δοχεία. Εν τούτοις η πολιτεία αρνείται να δει το μείζον ζήτημα της μετανάστευσης που επηρεάζει άμεσα την οικονομία της χώρας, τη δημόσια τάξη, την κοινωνική ζωή, συνοχή και πορεία.

Εγκλωβισμένοι κοινωνικά και πολιτικά στην τρομοκρατία της ιδεολογικής ηγεμονίας του ψευτοπροοδευτισμού, διστάζουμε να κατευθυνθούμε προς τη μόνη οδό λύσης του προβλήματος: Τον περιορισμό των μεταναστών και τον προσδιορισμό συγκεκριμένου ορίου-πλαφόν σύμφωνα με τις αντοχές και τις δυνάμεις του κρατικού μηχανισμού και της οικονομίας. Να πάψει να αποτελεί η μετανάστευση κοινωνικό εφιάλτη και βαρίδι στην πορεία της χώρας και μέσα από εθνικό σχεδιασμό να αποτελέσει σημαντικό μοχλό ανάπτυξης του τόπου, όπως μπορεί και όπως οφείλει. Αυτά όμως γίνονται στα σοβαρά κράτη… Ας κατανοήσουν οι εγχώριοι υπέρμαχοι του «αντιρατσισμού» ότι ο ανθρωπισμός υπαγορεύει να εξισώσουμε το βιοτικό επίπεδο των μεταναστών με το δικό μας κι όχι να γεμίσουμε τη χώρα μετανάστες, αφήνοντάς τους να ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Οσο για τους οραματιστές της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, τους προτείνω να κάνουν μια βόλτα στην Ομόνοια και τα κοντινά στενά της Αθήνας για να απολαύσουν με την ψυχή τους τις ομορφιές του… πολυπολιτισμού στην Ελλάδα.

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΑΡΑΣΟΥΛΑΣ Τραγανό Ηλείας

«Πόθεν… απέσχες» το ζητούμενο
Η επικαιρότητα των ημερών έχει να κάνει με το ήθος και την εντιμότητα, το «φαίνεσθαι» και το «είναι» των πολιτικών. Κατ΄ αρχάς φρονώ ότι η παράλληλη άσκηση εξουσίας και επιχειρηματικής δραστηριότητας, έστω και «στιγμιαίας», είναι πολιτικά ανεπίτρεπτη, ακόμη και όταν είναι νομότυπη.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο περιστατικά πολιτικών ανδρών, μεσαίου επιπέδου, παλαιοτέρων εποχών, που δεν ηρκούντο στο «φαίνεσθαι» (νομότυπα) αλλά στο «είναι». Αγαπητός και «αρχαίος» συνάδελφος ήταν σε κάποια συναλλαγή δικηγόρος πολιτικού ανδρός. Η συναλλαγή αφορούσε ακίνητο που θ΄ αγόραζε ο πολιτικός. Ο συνάδελφος εξήγησε ότι και να δηλωθεί η πραγματική αξία του ακινήτου, το πράγματι δηλαδή καταβαλλόμενο, εκ μέρους του τίμημα, ο έφορος δεν θα εδέχετο τη δήλωση ως ειλικρινή, με αποτέλεσμα, αργότερα, να επλήρωνε μεγαλύτερο φόρο. Πρότεινε λοιπόν, όπως η καθιερωμένη πρακτική επέβαλε, να δηλωθεί έλασσον τίμημα, ώστε, μετ΄ έλεγχον ο φόρος που θα κατεβάλλετο να αντιστοιχούσε περίπου στο αληθές τίμημα. Ο πολιτικός ηρνήθη και δήλωσε επί λέξει: «Προτιμώ να με αδικήσει ο έφορος. Παρακαλώ να δηλωθεί το πραγματικό τίμημα». Ετερος επίσης συνάδελφος κατήρχετο ως υποψήφιος σε αλλεπάλληλες εκλογές, χωρίς όμως να εκλέγεται. Για τις δαπάνες των προεκλογικών του αναγκών, κάθε φορά πωλούσε και κάποιο περιουσιακό του στοιχείο. Οταν και πάλι προ τριακονταετίας συνεζητείτο εντόνως το «πόθεν έσχες» των πολιτικών, αυτοσαρκαζόμενος έλεγε: «Το ερώτημα για μένα δεν είναι το «πόθεν έσχες» αλλά το «πόθεν απέσχες».

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ν. ΒΕΝΕΤΗΣ Αθήνα

Περί τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε το περιπετειώδες ταξίδι μιας εγκυκλίου του ΥΠΕΠΘ για την απαλλαγή μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ). Για μία ακόμη φορά είμαστε θεατές διαφόρων αντιδράσεων που βασίζονται είτε σε ιδεοληψίες και προκαταλήψεις «καθυστερημένων συντηρητικών» είτε σε γενικόλογες «προοδευτικές» αντιλήψεις που επιχαίρουν για τον δρόμο που άνοιξε επιτέλους προς τον εκσυγχρονισμό του σχολείου.

Ως εκπαιδευτικοί θεολόγοι αισθανόμαστε επιτακτική την ανάγκη να τονίσουμε και πιθανώς να υπενθυμίσουμε ότι: από το 1981 και από τους ίδιους τους θεολόγους (Α΄ Συνέδριο Θεολόγων Βορείου Ελλάδος) έχει τεθεί το ζήτημα για τον χαρακτήρα του ΜτΘ (κατηχητικό, ομολογιακό, βιβλικό, πολιτιστικό, θρησκειολογικό κτλ). Από τότε ως και σήμερα έχουν διεξαχθεί στη χώρα μας πολλά συνέδρια, ημερίδες, σεμινάρια, έχουν εκδοθεί σοβαρές μελέτες και πλούσια αρθρογραφία. Εύκολα κανείς μπορεί να αναζητήσει και να ενημερωθεί για την πορεία αυτής της συζήτησης και του προβληματισμού που δεν έχει αφήσει απαθείς και αδιάφορους τους θεολόγους.

Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, όπως και παντού άλλωστε, λειτουργεί με βάση κάποιες γενικές αρχές και παραδοχές που αποτυπώνονται είτε στο Σύνταγμα είτε στα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα των επιμέρους μαθημάτων, είτε στους σκοπούς και τους στόχους των μαθημάτων κάθε τάξης. Στους μαθητές παρέχεται η αναγκαία επιστημονική γνώση, προσαρμοσμένη στην ηλικία τους και στις ανάγκες τους και αυτή διδάσκεται με ευθύνη των εκπαιδευτικών. Το ΜτΘ δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει κατηχητικό χαρακτήρα, πολύ περισσότερο σήμερα. Η κοινωνία και τα σχολεία μας είναι πολυπολιτισμικά, με μαθητές ετερόδοξους ή αλλόδοξους αλλά και θρησκευτικά ουδέτερους ή αδιάφορους. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να αλλάξει ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο του ΜτΘ για να υπηρετεί τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, και όχι να καταργηθεί, όπως στην πράξη επιχειρείται σήμερα με την έκδοση εγκυκλίων. Υπάρχει διεθνής εμπειρία από τη διδασκαλία του ΜτΘ στα σχολεία των ευρωπαϊκών χωρών την οποία χρειάζεται να αξιολογήσουμε και να λάβουμε υπόψη μας προτού οδηγηθούμε σε επιπόλαιες απλουστεύσεις.

Ο εκπαιδευτικός θεολόγος ούτε μπορεί ούτε πρέπει και δεν ανήκει στις αρμοδιότητές του να κάνει «μισθωμένη ιεραποστολή», να υποκαθιστά την Εκκλησία μέσα στο σχολείο, να μεταφέρει την εμπειρία της ή να απολογείται για τις όποιες επιτυχείς ή ατυχείς επιλογές της.

Ο θεολόγος είναι επιστήμονας και παιδαγωγός, λειτουργός της μέσης εκπαίδευσης, που κουβαλά μαζί του ό,τι κουβαλά και ο κάθε άλλος δάσκαλος: την επιστημονική του κατάρτιση, την παιδαγωγική του ευαισθησία, τη διδακτική του επάρκεια, τις ελπίδες και τα όνειρά του.

Ως εκπαιδευτικοί θεολόγοι και παρά τις καθησυχαστικές απαντήσεις του υπουργείου θέτουμε τα παρακάτω ερωτήματα: Ποιος και πώς αποφασίζει τι είναι αναγκαίο να διδάσκεται στα σχολεία; Πόσο μοντέρνο και «έξυπνο» είναι ένα αφυδατωμένο σχολείο που παρέχει αποκλειστικά και εργαλειακά εφόδια και δεξιότητες μόνο για επαγγελματική αποκατάσταση και δεν δημιουργεί πολίτες καλλιεργημένους; Πότε λήφθηκαν σοβαρά υπόψη οι προβληματισμοί και οι προτάσεις των ίδιων των θεολόγων για το ΜτΘ, ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε γνωμοδοτήσεις και παρεμβάσεις της διοικούσας Εκκλησίας, οι οποίες όχι σπάνια μπερδεύουν ή και ακυρώνουν τον ρόλο και την ευθύνη της Πολιτείας; Αν το ΜτΘ δεν είναι μάθημα κατήχησης, αλλά μάθημα με σαφή και διακριτά επιστημονικά αντικείμενα, γιατί απομειώνεται η σημασία και η αναγκαιότητά του να λειτουργήσει μέσα στο πλαίσιο της γενικής υποχρεωτικής παιδείας; Γιατί μεταβιβάζεται επιλεκτικά και ατομικά στους γονείς ως «δικαίωμα» η υποχρέωση της Πολιτείας αυτή να ορίζει ενιαία και καθολικά τι είναι ωφέλιμο και απαραίτητο για τη γενική παιδεία του μαθητή;

Ποιος είναι ο ρόλος και η θέση του εκπαιδευτικού θεολόγου σε ένα σχολείο όπου η παρουσία του και η μαρτυρία του ως δασκάλου εκβιάζεται ή τίθεται υπό αμφισβήτηση καθημερινά; Γιατί ως σήμερα δεν έχει υπάρξει καμιά αντίδραση, καμιά στήριξη και καμιά οδηγία από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και τους σχολικούς συμβούλους; Γιατί πρέπει να δεχτούμε τις καθησυχαστικές εκφράσεις διαφόρων υπευθύνων όταν βλέπουμε ότι η πραγματικότητα οδηγεί το μάθημα και εμάς σε εξοστρακισμό από το δημόσιο σχολείο;

Δηλώνουμε κατηγορηματικά την ανησυχία και τον προβληματισμό μας, όχι μόνο γιατί η παρουσία μας και ο ρόλος μας στο σχολείο τίθεται με γοργά βήματα υπό διαπραγμάτευση αλλά και γιατί διαφαίνεται ξεκάθαρα στον ορίζοντα πια ότι η παιδεία του μαθητή και του αυριανού πολίτη οδηγείται σε δρόμους που δεν έχουν σταγόνα από όραμα και ελπίδα αλλαγής του κόσμου. Και γι΄ αυτό κάποτε θα κληθούμε να απολογηθούμε στα παιδιά μας. Και τότε η σιωπή μας θα αγκαλιάσει τη συνενοχή μας.

(Οποιος επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: mathr08@gmail.com.)

ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ, Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΝΑ ΓΛΑΡΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΖΩΧΙΟΥ, Ν. ΚΟΤΣΟΚΟΛΟΣ, ΑΝΤ. ΛΟΤΣΟΣ, ΗΛ. ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ, Γ. ΜΑΛΦΑΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΑΡΑΘΙΑ, ΘΕΟΧ. ΜΑΣΣΑΡΑΣ, Κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΦ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, Β. ΦΑΚΟΣ, ΧΡ. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Πάτρα

«Προβλήματα με τη Forthnet»
Στη γραμμή Διαδικτύου της Forthnet έκανα αίτηση αναβάθμισης. Η σύνδεση όμως, λόγω ακαταλληλότητας του εξοπλισμού, λειτούργησε ουσιαστικά σχεδόν 3 μήνες μετά την έναρξη της σύμβασης. Επειδή για μεγάλο διάστημα είχαμε σοβαρά προβλήματα διεκπεραίωσης επαγγελματικών υποχρεώσεων (αποστολές αρχείων, σχεδίων κ.λπ.), επανειλημμένα τόσο εγώ προσωπικά όσο και συνεργάτες μου αναλώσαμε πολλές και πολύτιμες ώρες εργασίας προκειμένου να καταφέρουμε ν΄ ανοίξουμε γραμμή επικοινωνίας με την τεχνική υποστήριξη «διαπερνώντας» το αυτόματο, ακραία εκνευριστικό και απαράδεκτο σε διάρκεια μήνυμα «όλοι οι συνεργάτες μας είναι απασχολημένοι… προσπαθήστε ξανά αργότερα»! Σαν αποτέλεσμα των κάκιστων υπηρεσιών και εξοργιστικών περιόδων αναμονής επεδίωξα και κατάφερα κάποια στιγμή να συνομιλήσω με «προϊστάμενο» της εξυπηρέτησης πελατών- παρακάμπτοντας μετά από πολλές προσπάθειες τις συνεχείς και περίεργες αρνήσεις των γραμματέων να με συνδέσουν με τ΄ αρμόδια στελέχη. Με τη λήξη της συνομιλίας καλόπιστα πίστεψα ότι είχα απέναντί μου ένα έγκυρο και αξιόπιστο στέλεχος, τ΄ οποίο με έπεισε με τον προσωπικό του λόγο ότι θα φρόντιζε τόσο για τη λύση των τεχνικών προβλημάτων όσο και για την αποκατάσταση των λανθασμένων χρεώσεων. Δυστυχώς όπως και αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, δεν έκανε απολύτως τίποτα. Αυτή η ψυχοφθόρα εμπειρία παροχής υπηρεσιών της Forthnet, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μου επιτρέπει να ισχυρισθώ σαν καταναλωτής ότι η αναξιοπιστία της (πρωτύτερα καλής) εταιρείας αντιτίθεται των προθέσεων αυτών που διαφημίζει.

ΣΩΤΗΡΗΣ Ν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Αρχιτέκτονας

Η συνέντευξη Καραμανλή
Περίσσεψαν τα «έχουμε πολύ δρόμο ακόμη», «έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε», «δεν είμαστε ικανοποιημένοι αλλά συνεχίζουμε την προσπάθεια» και άλλα τέτοια ευχολόγια και μικρές απολογίες. Στην ουσία όμως κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει στη γενιά των 700 ευρώ και στους απλούς μεροκαματιάρηδες και χαμηλόμισθους γιατί αυτοί πρέπει να μαζέψουν και πάλι τους πόρους και τα έσοδα που λείπουν από το κράτος. Κανείς δεν τους εξήγησε την ανεξήγητη, αδικαιολόγητη και προκλητική χλιδή μιας ολιγαρχίας που λυμαίνεται τα δικά τους όνειρα. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να δώσει μια ουσιαστική απάντηση στο γιατί επιτρέπεται σε κάποιους να είναι ταυτόχρονα επιχειρηματίες, πολιτικοί και ό,τι άλλο θελήσουν, ενώ σ΄ αυτούς τα «απαγορεύεται» δεν έχουν τέλος. Κανείς δεν ζήτησε «συγγνώμη» για το γεγονός ότι αντιμετωπίζονται πάντα ως «φοροφυγάδες», γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται τα τόσα μέτρα που πλήττουν τα δικά τους χαμηλά εισοδήματα. Κάποιοι φαίνεται ότι υποτιμούν τα κοινωνικά κινήματα, τα θεωρούν παρηκμασμένες συντεχνίες και φυτώρια μελλοντικών πολιτευτάδων, και ίσως να μην έχουν άδικο σε κάποιες περιπτώσεις. Είναι λάθος όμως να υποτιμούν, να υποβιβάζουν και να βερμπαλίζουν με την αγανάκτηση και τη λαϊκή οργή, γιατί αυτή έχει τη δύναμη να τους στείλει σπίτι τους, κακώς το λησμονούν.

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ Γλυφάδα, Αθήνα

«Βοηθήστε κι εσείς!»
Η Δεξιά, η οποία δεν έλυσε ούτε ένα πρόβλημα αυτά τα χρόνια που κυβερνάει παρά μόνο δημιούργησε άλλα τόσα, πρέπει να φύγει το ταχύτερο. Σε αυτό πρέπει να βοηθήσει και ο δημοκρατικός Τύπος. Γι΄ αυτό πρέπει να αλλάξει το κλίμα απελπισίας και ηττοπάθειας που υπάρχει ανάμεσα στους συμπολίτες μας. Μιλώντας με φίλους, υπάρχει πολύ μεγάλη αγωνία για το τι θα απογίνουν τα παιδιά μας. Είναι δυνατόν σε μια χώρα που έκανε πριν από τέσσερα χρόνια Ολυμπιακούς Αγώνες, που μπήκε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, να υπάρχουν τέτοια ερωτήματα; Τα στελέχη της δημοκρατικής παράταξης ενωμένα μπορούν και πάλι να δώσουν λύσεις στα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα. Νομίζω ότι και τα δικά τους λάθη και η πληρωμή για αυτά τούς έδωσε ένα καλό μάθημα. Η χώρα, όμως, πρέπει να προχωρήσει και πάλι. Βοηθήστε και εσείς. Ο λαός περιμένει και τη δική σας συμπαράσταση και συμμετοχή.

Χ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Αθήνα

«Ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης;»
Επιτέλους, ας τελειώσει η κοροϊδία. Η τακτική τού «παίρνω όσα θέλω, όποτε θέλω και όπως θέλω» είναι αντιεπιστημονική και αντιπαραγωγική, έως και άκρως περιπαικτική, όταν μάλιστα συνοδεύεται από γελάκια και από επιχειρηματολογία του τύπου «φταίνε οι προηγούμενοι», η «διεθνής κρίση» και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες εκτός από αυτούς τους ίδιους, επί πολλά έτη διαχειριστές της οικονομίας, και βεβαίως όταν εξαγγέλλεται με την τακτική του χότζα, δηλαδή «ρίχνω» δέκα, παίρνω πίσω τα τρία, χάρη σάς κάνω. Ισως παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλα καθεστώτα. Είκοσι επί τοις εκατό αύξηση των τελών κυκλοφορίας για τις άψογες υπηρεσίες που προσφέρονται στον έλληνα οδηγό, τεκμήρια που θα επαναφέρουν διαδικασίες επικίνδυνης «μαϊμουδοποίησης» αυτοκινήτων, τεκμήρια διδάκτρων για εκείνους που «σνομπάρουν» την υψηλού επιπέδου φροντιστηριοϋποβοηθούμενη δημόσια μέση εκπαίδευση και γενικότερα αντιμετώπιση που δεν επιτρέπει στον έλληνα πολίτη της ΕΕ του 2008 να προγραμματίσει τη ζωή του είναι τα πρόσφατα βοηθήματα προς τους Νεοέλληνες- και έπεται συνέχεια. Γνωρίζουμε όλοι ότι ο ανεπαρκής διαχειριστής αντικαθίσταται, όταν μάλιστα συνειδητά (;) αφήνει την κατάσταση να ξεφεύγει από τον έλεγχο με μη εύκολα ευθέως προβλέψιμες επί του παρόντος συνέπειες. Το ερώτημα είναι ποιος και σε ποια έκταση θα είναι ο ικανότερος αντικαταστάτης και τι εκπλήξεις μάς επιφυλάσσει εν όψει των αλληλεξαρτωμένων οικονομικών, ενεργειακών και περιβαλλοντικών προκλήσεων.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΘΑΣ Πλατύς Γιαλός, Σίφνος

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr