Το 2008 είναι «χρονιά κυνηγών και θηραμάτων» για τις επιχειρήσεις μετάλλων, που προτιμούν τις εξαγορές από το μακρύ δρόμο ανάπτυξης νέων ορυχείων
Γεμάτες λεφτά από τις αυξημένες τιμές των εμπορευμάτων, οι εταιρείες μετάλλων και πρώτων υλών ψάχνουν απελπισμένα να βρουν νέα και άμεσης εκμετάλλευσης ορυχεία άνθρακα, νικελίου, αλουμινίου, κασσίτερου και άλλων κρίσιμων πρώτων υλών, αντί να ακολουθήσουν τον μακρύ δρόμο της εύρεσης μιας νέας άδειας για εκμετάλλευση και να περιμένουν και 10 χρόνια για να την αναπτύξουν σε πλήρη παραγωγή. Από τη σκοπιά αυτή, άλλωστε, η βιομηχανία των ορυχείων μοιάζει με τον φαρμακευτικό κλάδο, ο οποίος για να λανσάρει ένα νέο φάρμακο χρειάζεται μια δεκαετία ή κάτι τέτοιο και μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
Αυτό είναι που εξηγεί την πολιτική των επιθετικών εξαγορών πιο αδύναμων παικτών, που διαθέτουν όμως ήδη εκμεταλλεύσεις, για να μπορέσει να ικανοποιηθεί η ακόρεστη ζήτηση των αναπτυσσόμενων δυνάμεων της Κίνας, της Ινδίας και της Απω Ανατολής. Οι αριθμοί πραγματικά κόβουν την ανάσα. Η αξία των σχετικών συμφωνιών πέρυσι ήταν 329 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την Dealogic. Ως τώρα, εφέτος, ήταν 184 δισ. ευρώ- ενώ πέρυσι την ίδια περίοδο ήταν 74 δισ. ευρώ. Το τμήμα μετάλλων της Εrnst & Υoung πολύ σωστά ονόμασε το 2008 «χρονιά κυνηγών και θηραμάτων». Για πολλά χρόνια, οι τιμές των εμπορευμάτων ήταν τόσο χαμηλές που οι εταιρείες του κλάδου ήταν απρόθυμες να δαπανήσουν λεφτά σε νέα ορυχεία. Αυτό τώρα έχει αλλάξει. Το 2006 επενδύθηκαν κάπου 7,5 δισ. δολάρια στην αναζήτηση νέων εκμεταλλεύσεων και το ποσό αυτό συνέχισε να αυξάνει. Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκουν όλο και λιγότερες τέτοιες μεγάλες εκμεταλλεύσεις- μόνο μια χούφτα ετησίως, σε σχέση με τις 30 ή κάτι τέτοιο κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970- και συχνά παρουσιάζουν και δυσκολίες, γεωλογικές ή και πολιτικές. Βέβαια, η ίδια η Κίνα δείχνει όλο και μεγαλύτερα σημάδια να βρίσκει δικούς της πόρους στην Αφρική μέσα από διακρατικές συμφωνίες. Μερικές τιμές εμπορευμάτων έχουν πέσει από τα ιστορικά ρεκόρ όπου έφθασαν εφέτος. Ωστόσο, η ζήτηση σιδηρομεταλλεύματος, χαλκού και αλουμινίου παραμένει πολύ ισχυρή. Ισως στη Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ να είναι στάσιμη, αλλά η κατανάλωση στην Ινδία, στην Κίνα, στη Βραζιλία και στη Ρωσία είναι πολύ ισχυρή. Η Εrnst & Υoung βρήκε ότι ως τώρα οι προβλέψεις των αναλυτών για τις αυξήσεις των τιμών συχνά αποδείχθηκαν λάθος, με αποτέλεσμα οι εταιρείες του κλάδου να υποτιμώνται από τους επενδυτές. Τώρα σαφώς έχει ξεκινήσει μια διαδικασία διόρθωσης. Το μόνο ερώτημα είναι πότε η αγορά θα φωνάξει «αρκετά».
